Bestaat nutteloosheid of heeft alles wat gebeurd een reden?

Als alles een reden heeft, dan *moet* er een intelligentie bestaan die ervoor zorgt dat dingen gebeuren (of juist niet gebeuren), en die bepaalt wat goed en slecht is.

Er is geen enkele aanwijzing voor het bestaan van zo'n intelligentie.

We moeten dus concluderen dat nutteloosheid / zinloosheid bestaat.

Veel mensen vinden dat psychisch niet fijn. Die hebben het bestaan van een doel, van een zin, nodig. Die bedenken dus een doel, met de bijbehorende intelligentie.

Mijn mening is dat wij ons bescheiden moeten opstellen - dat we niet onze wensen, maar de natuur als uitgangspunt moeten nemen. Als onze wens is dat er een intelligentie bestaat, maar de natuur toont ons die intelligentie niet, dan moeten we onze bezwaren wegslikken en uitgaan van dat wat de natuur ons toont.

(Mijn verwachting is dat er veel minpunten gaan komen van mensen die *eisen* dat er een intelligentie is, en die alles dat tegen hun overtuiging ingaat als negatief beschouwen.)

Alles heeft een oorzaak, maar daarmee nog geen reden.
Nutteloosheid is het sleutelwoord van het bestaan.
Omdat veel mensen die gedachte niet kunnen verdragen, gaan ze dingen verzinnen rond en na het bestaan.

Ja.

Het heeft geen nut om het uit te leggen want voor beide is er geen bewijs. Dus geldt voor beide dat dit een geloof is.

Ik denk dat nutteloosheid niet bestaat, en dat alles met een reden gebeurt, als onderdeel van de evolutie.
Er zijn ook geen nutteloze mensen.

"Nutteloosheid is het sleutelwoord van ons bestaan". Wat eens trieste constatering van iemand die blijfbaar het vertrouwen is kwijt geraakt

In een poging de eerste vraag te beantwoorden: natuurlijk zijn er zaken die nu nutteloos lijken, maar als je in staat bent in het grotere geheel te kijken, als je vertrouwen hebt, als je geloof hebt gevonden, merk je dat overal verbanden zijn en dus alles een reden heeft

Natuurlijk bestaat er nutteloosheid. Ik neem aan dat sommige dingen die je zelf doet ook nutteloos zijn.
Er gebeuren ook nutteloze dingen in het leven.
Dat heeft niets te maken met een God of een andere hogere intelligentie die het leven heeft geschapen, want wij mensen zijn zelf verantwoordelijk voor ons doen en laten.

"nutteloos" is geen absolute term, maar hangt af van in welke context deze wordt gebruikt. Wat voor de ene nut heeft is voor de ander nutteloos. Het hangt dus af van je eigen kader van normen en waarden.

Of alles wat gebeurd een reden heeft is weer een heel ander verhaal, dat ook weer afhangt van je kader van normen en waarden. Over het algemeen bestaan er 2 meningen, die van de creatonisten, die geloven dat alles een reden heeft, en de evolutionisten, die dat niet geloven, omdat ze meer zien in de kennisvergaring door wetenschappelijk onderzoek. Uiteraard heb je tussen deze twee uitersten nog allelei varianten en combinatie (ID).

Vond je dit antwoord nuttig ? :-)

Nutteloosheid bestaat, alleen het heeft geen zin je daarop te concentreren. Ik wil daarmee zeggen dat het je leven niet leuker maakt als je alles nutteloos gaat vinden. Dan kun je namelijk steeds moeilijker leven. Waarom zou je dan nog werken, naar school gaan, of sporten? Als je de voordelen hiervan inziet, dan is het zeker niet nutteloos. Maar naar school gaan wordt bijv. door veel kinderen als nutteloos gezien. Echter later zullen ze het vaak toch als nuttig ervaren. Het naar school gaan heeft dus een reden. Het maakt ons slimmer en socialer.

Alles gebeurd dus, omdat wij er een reden voor hebben bedacht. We willen niet nutteloos zijn. We bedenken iets en gaan ons daarop richten. Dat maakt ons minder nutteloos en geeft ons een doel om te leven. En dat is maar goed ook, het zou anders bijzonder saai worden.

Is "nut" in de context van deze vraag een absolute, of een relatieve term?

Een heleboel dingen die ik doe hebben voor mij nut (tijdverdrijf), maar zijn buiten mijn persoonlijke belevingswereld totaal nutteloos. Soms doe ik ook dingen die zelfs voor mij totaal geen nut hebben.

Ook kunnen dingen een reden hebben, zonder een nut te hebben. De reden dat ik opm deze site antwoorden geef, is omdat ik graag een beetje van mijn eigen ervaring ter beschikking stel. Of dit nut heeft, ligt aan de ontvanger, niet aan mij.

De andere kant op is ook mogelijk. Dingen hoeven niet per sé een reden te hebben om nut te hebben. Ik ben zonder reden geboren (of anders is de reden hooguit dat mijn ouders tenminste één nacht plezier aan elkaar hebben beleeft). Toch kan ik prima nut aan mijn leven meegeven.

Niets van wat wij WERKELIJK aanschouwen is nutteloos of zonder reden.
Het probleem is echter dat wij vaak niets verwarren met iets.
Wat wij denken te zien is meestal niets. Wij zien de werkelijke wereld niet.
En buiten die werkelijke wereld is alles zonder reden en nutteloos.
Daarom is de onechte wereld ook zo vermoeiend: je houdt je bezig met niets. Zonde van je tijd.

Nieuwsgierig geworden?
Ga naar:

als nutteloosheid niet bestaat is het woord nutteloosheid nutteloos zijn, waardoor nutteloosheid wel zou bestaan

Toegevoegd na 1 minuut:
als nutteloosheid niet bestaat is het woord nutteloosheid nutteloos , waardoor nutteloosheid dus wel zou bestaan

Ik denk dat nutteloosheid (of de tegenhanger, nut) voornamelijk een subjectief gegeven is.
Wat voor de een nut heeft is voor de ander overbodig.
Het ligt dus geheel aan de situatie van de persoon die het oordeel velt.

Je zou bv kunnen zeggen dat als je iets doet het 100 euro opbrengt. Dat zou toch nuttig zijn voor iedereen.
Maar als die persoon al 2 miljard heeft kun je dan nog van nuttig spreken?

In de levenloze natuur is altijd sprake van oorzaak en gevolg (causaliteit). De levenloze natuur leert niet en daarom gaat alles op dat niveau als sinds het begin op dezelfde manier.
Binnen deze categorie is nutteloosheid zelfs een non-issue. Het is gewoon niet aan de orde.

De levende natuur leert wel en komt er achter dat als iets op een andere manier wordt aangepakt, dat betere resultaten oplevert.
Hier wordt dus met het concept van nut uitgebreid geexpirimenteerd. En daardoor kunnen dingen nut hebben / krijgen of, inderdaad, nutteloos blijken te zijn omdat het resultaat niet het gewenste geeft.

Of alles met een reden gebeurt? Mischien wel maar dan beweegt dat zich op een niveau waar wij als mensen (nog) geen enkel inzicht in hebben (als we dat ooit krijgen).

Aangezien het in de filosofie categorie staat krijg je een filosofisch antwoord. Vroeger hield men in de filosofie een teleologisch (niet te verwarren met theologisch) wereldbeeld aan dat wil zeggen dat alles nut had. Dit was vooral belangrijk bijvoorbeeld in de ethische visie van Thomas Van Aquino. Deze visie werd vooral gebruikt om het bestaan van een god te verdedigen. Echter dit wereldbeeld is met de opkomst van de moderne wetenschap vervallen. Dit komt omdat wij de wereld steeds beter leren begrijpen via de mechanische wetten van de natuur. Dit betekend ook dat de plaats voor een god steeds kleiner wordt. Wat dus de opkomst van het atheïsme betekende. Met dit in het oog is deze visie verdwenen. Immers als iets een "doel" heeft dan moet er iemand een doel aan geven. Aangezien de overheersende mening in de huidige filosofie is dat er geen god of enig andere omnipotente wezen is betekend dit het teleologische wereld beeld onhoudbaar is geworden.
Dingen in de natuur lijken wel nut te hebben. Zo kunnen veel dier- en plant-soorten niet zonder elkaar. Maar dit is niet omdat dit het doel van bestaan is. Ze zijn geworden door een proces wat men bij de biologie co-evolutie noemen. Wat betekend dat de diersoorten zich samen evolueren. Om nou de stempel nutteloos er op te drukken vind ik ook een beetje ver gaan. Ik denk dat je simpelweg kan zeggen dat ze nou eenmaal zo zijn. Dit is noch nutteloos noch heeft het een reden.

Ter extra informatie. Met de afbraak van het teleologische wereldbeeld is er wel een intressante nieuwe filosofische stroming opgekomen. Namelijk het existentialisme. Deze stroming is grootgemaakt door Sartre en Kierkengaard. Deze stroming beweert dat dingen dan wel niet met een reden gebeuren. Of dat er een doel aan ons bestaan is. Maar dat wij dan zelf een doel aan ons leven kunnen geven. Wij zijn verantwoordelijk voor wie wij zijn.

Dat hangt er alleen maar vanaf door welke bril je kijkt.Depressieve mensen zijn geneigd alles vrij nutteloos te vinden en daarom kunnen ze het ook niet meer opbrengen om van de sofa te komen om iets uit te voeren.Mensen die zich goed voelen kunnen wel duizend redenen verzinnen om de dingen te doen die ze doen.Nutteloosheid of motivatie bestaan in de geest.Jammer genoeg kunnen mensen daar niet altijd zelf over beslissen.

Natuurlijk bestaat nutteloosheid.En zeer zeker in een fake wereld in mijn ogen.Waar elkaar voor de gek houden geen vies woord meer is.Jammer....jammer, er zijn minder fakerige tijden geweest.Toen was geluk nog heel gewoon.

idd lunababy
het is hoe je het bekijkt
zelfs geluiden ontstaan in het bestaan van stilte