Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Iemand vertelde mij laatst dat het: 'Dubito, ergo cogito, ergo sum?' is in plaats van 'Cogito, ergo sum'. Dus: Ik twijfel, dus ik denk, dus ik besta.

Wat wordt er bedoeld met het bestaan waar het over gaat?

Een steen bestaat, maar denkt niet (laat staan twijfelen). Een hond bestaat, en volgt zijn instinct (twijfelachtig of dat denken is).
Twijfelen en denken zijn ongeveer hetzelfde, en komen vaak samen (als je ergens over na denkt dan twijfel je en vice versa).
Maar voor denken en bestaan vind ik dat lastiger om te zeggen. Een steen bestaat maar denkt immers niet.

Vandaar mijn vraag, wat bedoeld Descartes met 'bestaan'?

Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
in: Filosofie
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

een steen kan het product van mijn verbeelding zijn. Ik neem weliswaar de steen waar, maar dat betekent niet dat de steen er ook werkelijk is.
De enige zekerheid die ik heb is dat ik besta, omdat ik zelf daarover nadenk. Maar ik weet niet of alles wat er om me heen gebeurt ook echt is, het zou net zo goed allemaal een droom kunnen zijn.
Dat is wat Descartes bedoelde met zijn conclusie dat hijzelf bestond omdat hij zelf dacht.
14 jaar geleden

Andere antwoorden (4)

‘Ik denk dus ik besta’ is een bewijs voor Descartes dat hij bestaat. Omdraaien kan niet: Als je niet denkt dan betekent dat niet dat je niet bestaat.
Kort komt het hier op neer: Het kan zijn dat alles in je hoofd gebeurd en dat je zintuigen je voor de gek houden. Denk aan schizofrenen waarbij dit gebeurd. Je kan je dan afvragen of je zelf wel bestaat. Maar denkt Descartes dan: Er gebeurd wel wat in mijn hoofd. Blijkbaar is er wel iets en dat zal ‘ik’ dan wel zijn.
Kant gaat hierop door door te zeggen dat er al iets in je hoofd moet zitten voor dat je denkt. Ander zal je namelijk je denken nooit kunnen plaatsen in tijd en ruimte.
Deze vraag heeft te maken met het existentialisme waar ook Sartre veel over schreef. Leuke moeilijke vragen waar je jezelf helemaal gek me kan maken. (Of onbestaand als je wil ;) )

Van TMo (goeievraag gebruiker, zie bron)

Dus eigenlijk kan je het niet omdraaien. Als je niet denkt betekent het niet dat je niet bestaat.
Ik denk dat hij er mee bedoelt dat je weet dat je bestaat. Dieren zullen niet weten dat ze bestaan, want zij kunnen niet denken.
Wij kunnen denken dus wij weten dat we bestaan.
Als je denkt weet je dus dat je bestaat. Als je niet kan denken betekent het niet dat je niet bestaat, maar je weet niet of je bestaat. Wat dus voor dieren geld. Zij weten niet dat zij bestaan.
En wij weten dat we wel bestaan.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
ook ik denk dat dit te maken heeft met: bewustzijn.
Bewustzijn of denken is geen voorwaarde om te bestaan. (zoals voor die steen of een boom of zo).
Je kunt je bestaan zinvol maken door je leven in te vullen met dingen die voor jou en je omgeving goed zijn. Zo besta je niet alleen door je lijfelijke aanwezigheid op deze aarde, maar ook door het inzetten van je intellect en/of je talenten. Jouw handelen, jouw zijn, (dus jouw bestaan) is van betekenis voor jezelf en voor anderen.
Twijfelen hoort bij denken. Zonder twijfel kun je nooit een goede afweging maken voor een bepaalde overtuiging of handeling. Ervaringen in je leven en kennis van de geschiedenis maken dat je bewust kunt afwegen/ twijfelen over wat oké is.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Bedoeld wordt dat er aan het twijfelen zelf niet getwijfeld kan worden, met andere woorden, het twijfelen, het feit dat 'IK TWIJFEL' is onomstotelijk en evident.

Descartes had systematisch alles betwijfeld wat er te twijfelen viel en kwam uiteindelijk uit bij 'ik twijfel' als laatste bastion, datgene waarover hij nog zekerheid had.

Daaruit leidde hij af dat hij dus ook dacht, want twijfelen was denken, en hij kon alleen maar denken als hij ook bestond, want iemand die niet bestaat kan niet denken.

Daarom: Ik twijfel, DUS ik denk, DUS ik besta
14 jaar geleden
Essentieel is de vaststelling dat er waarneming is, ook al is het zelfwaarneming van de eigen gedachten, zonder waarneming is er geen (zelf)bewustzijn. Maar er kan perfect waarneming zijn zonder zelfbewustzijn zoals wij dat kennen, bij alle levende wezens. En waarneming houdt het bestaan van een wereld buiten jezelf in. Er kan geen zelf zijn zonder wereld.
10 maanden geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing