Het leven: vrije wil of lotsbestemming?

Compleet vrije wil tenzij het enorm goed is gegaan in het leven. Want dan is het ineens lotsbestemming.

Lotsbestemming.

uit vrije wil zou ik toch een aantal elementen in mijn huidige leven niet gekozen hebben.

Misschien begrijp ik je niet goed maar het is uiteraard de wil van je ouders geweest dat je op de wereld bent gekomen. Je leven is dus gewoon je lotsbestemming.

Dat je je achteraf zo ontwikkeld dat je naar je vrije wil handelt is ook de waarheid maar volgens mij is dat niet de allereerste intentie waarom je leeft.

Toegevoegd op 04-06-2009 10:00:25
De vragen hierna bekijkend krijg ik de indruk dat het over het verdere leven gaat. Als je leven begint met lotsbestemming, echter, zal dat je hele leven niet meer veranderen. Iedere dag is namelijk een vervolg op het lot die je ouders je hebben meegegeven om op de wereld gezet te worden.

Lotsbestemming, we kunnen allemaal dingen willen en ernaar streven. Maar niet alles wat we willen zal zo uitpakken. Dit geldt ook voor hoe en wanneer...

Geen van tweeën: Het leven is een leerschool.

Het leven bestaat uit het continue maken van keuzes, dus vrije wil. Hoe die keuzes uitpakken hangt af van keuzes die anderen maken en van allerlei natuurverschijnselen.

Als bijvoorbeeld besluit om een stukje te gaan fietsen kun je aangereden worden door een foute keuze van een automobilist of je kunt natregenen. Dat zou je "lotsbestemming" kunnen noemen, maar dit zijn chaotische omstandigheden waar je mee te maken krijgt en die zijn onvoorspelbaar, niet van te voren bepaald.

Als 't lotsbestemming was, zou alles te stomozinnig voor woorden zijn. Dan maakt alles letterlijk niks meer uit.
'T heeft dus geen enkele zin, nut, meerwaarde of wat dan ook om lotsbestemming aan te hangen.

Toegevoegd op 02-06-2009 23:54:16
Edit: stompzinnig

eerst is het een lotbestemming. krijg je daarna het verstandelijkvermogen wat alles beseffent is kan je het een vrije wil noemen, omdat je er namelijk ook weer zelf uit kan stappen.

Vrije wil bestaat niet... Je wil is niet vrij, je wil is nooit vrij... Hoe komen mensen toch bij zo´n hardnekkig misverstand van vrije wil...
Kun jij je wil sturen? Kun jij je wil nul maken of heel veel? Kun je jij je wil bepalen? Nee, doodeenvoudigweg nee...
Je wil een ijsje of je wil het niet... Je kunt niet starten met een ijsje te willen...

Je wil is er eerst en dan kom jij en niet omgekeerd...

Lotsbestemming is slachtoffer zijn van omstandigheden waar jij geen vat op hebt... Dat is ook al niet waar...
Kijk maar zelf dat het niet waar kan zijn... Als er een sterfgeval in je naaste bekendenkring is, dan ben je daar niet per definitie slachtoffer van... If it happens you got to deal with it... Natuurlijk, maar daarmee is lotsbestemming geen feit...

Existentialisme, ja... Bestaan bestaat... En het is zo het is... Acceptatie van dat wat is... Dit is een hoog goed...

Predestinatie, ja ook... Een kalf is gepredestineerd een koe te worden... Zo is alles in potentie een voorland voor ontwikkeling van de potentie, verwezenlijking van het potentiële... Maar niet in de slachtofferrol, zoals bij lotsbestemming...

Moet kort blijven antwoorden zonder de kern te missen, is niet makkelijk hoor om kort te zijn zonder rede en waarheid te compromitteren...

Ik ben van mening dat het leven één lange lotsbestemming is met een kleine vrije wils beschikking...

Ik denk namelijk dat je eens in de zoveel (7) jaar de keuze hebt om een bepaalde weg in te slaan, of gewoon de weg te blijven volgen waar je op zit...

Een en hetzelfde.

Toegevoegd op 03-06-2009 20:27:46
afhankelijk van hoe je het bekijkt. als je het ziet binnen de grenzen van je eigen 'ik' is het je vrije wil, en als je het wat breder neemt valt elke van je beslissingen binnen de spectrum van de mogelijkheden die zijn bepaald door de omgeving plus je eigen 'ik' en die vanuit dit punt onvermijdelijk, bestemd zijn. net als een berg die van verte één en geheel lijkt te zijn is in feite als je het van dichtbij bekijkt een berg van losse delen die vliegen in de ruimte afzonderlijk van elkaar ieder naar hun eigen wil...

Als je meerdere banen hebt geprobeerd en je vindt uiteindelijk je draai als docent of verpleegkundige voor mijn part; was dat dan een keuze of zat het al in je?
Voor mij is een mens het voertuig van zijn genen en die bepalen hoe je op je omgeving (opvoeding etc.) reageert; hoeveel keuze heb je dan nog?