Wat kunnen wij kennen?

leerstof en kennis. Dat kunnen we kennen.

Wij kunnen een stad kennen, of een boek. Dan hebben we er van gehoord, of misschien zelfs wel gelezen...

Helaas vergeet ik te veel en heb bovendien twee linkerhanden bovendien. Wat Wij allen kunnen kennen is liefde geven aan wie wij kennen.

Alles wat je niet zelf bent, dat kun je kennen...
Hoe kun je dat wat kent, nu zelf kennen...

Het is net als met een zaklamp naar je eigen lampje schijnen, dat gaat gewoonweg niet... (NEE ik heb het niet over truukjes mbv spiegels en zo, want dan is het nog niet zo, ongebroken licht kan nooit terug komen tot de bron)
De lamp zend licht uit en kan nooit door zichzelf beschenen worden... Zo is dat ook met kennen...

Jij zult de kenner nooit leren kennen... Never nooit nie en niemand nie en where-ever ook nie...

I m p o s s i b l e . . .

Alles wat je niet zelf bent, dat kun je kennen...

Ik kan een uitgebreid antwoord geven, maar ik wil het kort houden. ;-)

Verdiep je eens in de overwegingen van kennisfilosoof Carl Popper. Die heeft zich hier uitgebreid mee beziggehouden. Ik kan je zijn denkwijze aanraden!

Interessante vraag bvb.

Ik moest er even over nadenken en ben voor mezelf tot de conclusie gekomen dat we kennen wat hier en nu is.

Al denken we onszelf te kennen en anderen, een stad, leerstof, een materie, wetenschap. Dat is wat we nu kennen, met de kennis van nu. We groeien en veranderen, alles groeit en verandert. We zitten in een leer- ontwikkel en groeiproces en zullen nooit alles en iedereen helemaal kennen, alleen hier en nu.

Een nanogr van de totale kennis aanwezig in de wereld.

Mensen, kennis uit boeken, onszelf en we kunnen ons laten kennen! Maar dat laatste doen we lekker niet!

Alles wat een vorm heeft, het begin en het einde, en zich in ruimte en tijd bevindt

alles kunnen wij kennen