hoe herkennen dieren elkaar?

Soortgenoten herkennen ze door hun inprentingsfase : denk maar aan de ganzen van Lorenz, die inprentten op laarzen met stippen en vierkantjes: dat was Mamma, want dat was er het eerste toen ze uit het ei kropen.
(Zulke dieren weten dan dus niet, dat ze gans zijn, en zullen ganzen niet meer als soortgenoot herkennen, en er bang voor zijn. Dit zien we ook bij geïsoleerd opgroeiende puppies uit puppyfarms, waar niets aan socialisatie gedaan wordt, en waar andere rassen dan het eigen ras niet als soortgenoot herkend worden, waardoor ze dus angstig zijn voor andere honden (wat je niet kent, maakt je angstig...)

Bij zoogdieren gebeurt dit inprenten op de moeder ook direct na de geboorte : als een lammetje niet direct door de moeder gelikt wordt na de geboorte, komt de moeder-kind-band niet op gang, en wordt het jong verlaten. Door geur en stem van moeder-kind herkennen zij elkaar uit duizenden.
Tijdens hun eerste weken zien zoogdieren alleen soortgenoten (broertjes en zusjes in het nest, of andere leden van de kudde)

Vijanden leren ze herkennen in een leerproces : als de moeder wegvlucht of aanvalt, is het andere dier 'dus' een vijand.
Een heel jong dier, dat dit leerproces nog niet heeft doorgemaakt, zal argeloos neus aan neus met bijv. een leeuw blijven staan (zebra- of gnoe- of gazellenjong).

Een kat, die nog nooit een hond heeft gezien, ziet hier geen vijand in. Pas als hij door een hond achtervolgd is, zal de ervaring hiervan de kat leren voorzichtiger met een hond om te gaan. Omgekeerd zal een puppy geen kat opjagen, tenzij hem dit geleerd wordt door de baas ('katjesssssss'), dus ook weer ervaring : de baas doet opgewonden en jachterig, dus ik zal maar gaan jagen, en de waarderende geluiden als een pup dan achter een kat aanwaggelt, leert de pup : dit is blijkbaar gewenst gedrag. Bovendien geldt voor honden ( en hondachtigen) : wat wegloopt, is een prooi...
Zo kan het dus voorkomen, dat een heel klein soort hondje doodgebeten wordt door een grote hond, omdat het wegrent, en door zijn vacht eruit ziet als een konijn (= prooi).Blijft het minihondje venijnig keffend staan, wordt het wél als soortgenoot herkend.

Zelfs onder soortgenoten zijn er dieren die elkaar graag mogen, of die niet zo goed met elkaar op kunnen schieten.
Hoe 'hoger' de diersoort, hoe duidelijker die vriendschap/'hekel hebben aan' te herkennen is, het duidelijkste zie je dit bij groepen apen.