Last van mollen, maar hoeveel eigenlijk?

Elke mol is eigenaar van zijn of haar eigen gangenstelsel (mannetje en vrouwtje). Bij beide geslachten zijn er vertakkingen die in elkaar over lopen. In het graafseizoen worden de gangen met 10-20 meter per dag uitgebreid. De mannetjes maken vooral in het voorjaar hoofdzakelijk lange en rechte gangen. In de tijd van voortplanting en het groot brengen van de jongen worden beide gangenstelsels samen getrokken. In de winter leeft de mol alleen en in zijn eigen gangenstelsel. Diepe gangen (30 -60cm) worden aangegeven door molshopen; ondiepe gangen zijn te zien als ribbels die aan de oppervlakte zichtbaar zijn. Voor het graven worden de voorpoten benut, waarbij de handen om beurten worden gebruikt. Ook wordt de aarde met deze handen naar boven gedrukt. Een mol beweegt zich voort door zich met de voorpoten zijwaarts af te zetten. De mol beweegt zich bovengronds voort met een snelheid van 4 tot 5 km per uur. In hun eigen vertrouwde gangen bedraagt de voortbewegingssnelheid 6 tot 7 km per uur. Als een mol het water in moet dan blijkt dat hij heel goed kan zwemmen.

Een gang kan wel 200 meter worden, en dan nog meerdere gangen...
Op zich is de aanwezigheid van een mol vaak een teken dat je goede grond hebt, met veel regenwormen en zulke beesten (waar de mol op jaagt - en daarbij vreet ie ook nog eens beestje sop die je beslist niet wilt).
Ze leven solitair maar randen van territoria kunnen elkaar wel overlappen.
Dus of je hebt een mol die er langer zit en actief is, of je tuin zit op een kruising van meerdere territoria.
Als de grond niet te nat is, zullen ze waarschijnlijk wat dieper gaan zitten, dus met de regen van de laatste tijd kan het zomaar zijn dat je meer molshopen ziet.