hoe kan uit dode materie leven ontstaan?

Dat kan niet.
Leven,overal om ons heen , is en blijft een wonder.
De recente explosieve toename van kennis heeft de kloof tussen dode materie en leven alleen maar verbreed.

Hoe het eerste leven is ontstaan, is nog niet duidelijk. We hebben wel enige aanwijzingen, maar die beperken zich tot delen van het ontstaansproces, en ze zeggen niet meer dan hoe die delen zouden *kunnen* zijn verlopen.

De kloof tussen niet-levende materie en levende materie wordt dus heel langzaam gedicht, maar tot nu toe zijn wel steeds een klein stapje verder gekomen in het oplossen van dit grote raadsel.

Ik zal hier de huidige vermoedens aangeven.

Op de vroege aarde ontstonden spontaan de bouwstenen van het leven. Dit gebeurde door vulkanisme, kosmische straling en bliksems. Dit proces is intussen gedemonstreerd. Ook in de ruimte ontstaan de bouwstenen van het leven - dit is waargenomen. Aangezien er in de begintijd van het zonnestelsel een ware regen van meteorieten op de jonge aarde neerdaalde, zal een klein deel van die kosmische levensbouwstenen de tocht door de dampkring hebben overleefd, en zich bij de aardse levensbouwstenen hebben gevoegd.

Uit die bouwstenen ontstond door toeval RNA - dat kun je in dit verband zien als een primitieve versie van DNA. Ook dit proces is intussen gedemonstreerd, zij het dat daarbij slechts stukjes RNA ontstonden die veel te kort waren om te overleven. Het idee is, dat als je maar tientallen miljoenen jaren en over honderdduizenden vierkante kilometers aardoppervlak RNA produceert, er ooit stomtoevallig wel eens een stuk moet ontstaan dat wel levensvatbaar is.

De vorming van primitieve cellen is ook gedemonstreerd. Niet de complete cellen die wij nu kennen, maar de cel in de vorm van een uiterst eenvoudige celwand die een "binnenruimte" (de inhoud van de cel) scheidt van de "buitenruimte" (de rest van de aarde). Die "cellen" waren leeg en konden verder niets, maar ze waren wel enigzins stabiel.

(vervolg in reactie vanwege ruimtegebrek)

Organismen op aarde zijn opgebouwd uit gewone scheikundige elementen - voornamelijk gebaseerd op koolstofverbindingen. Er zit niet één atoom in je lichaam die onmogelijk is volgens de scheikunde. Je bent dus volledig opgebouwd uit stoffen die je los als levenloos zou beschouwen.
De bouwstenen voor het leven (aminozuren) zijn in experimenten op puur scheikundige manier ontstaan. Sporen van aminozuren worden ook teruggevonden in kometen, en hoeven dus niet eens heel erg onwaarschijnlijk te zijn.
Dat het leven uit materie bestaat, geeft het eigenlijk al aan. Er is puur scheikundig gezien geen wezenlijk verschil tussen de materie in de vrije natuur, en de materie in levende organismen. Behalve dan misschien een hoger koolstofpercentage.

Het zijn gewone biologische en natuurkundige processen die, op termijn, tot heel ongewone resultaten leiden.
Er is tijd voor nodig.

Volgens bepaalde religies leeft ook het levenloze, ook wel kosmische eenheid genoemd. Op zich geen verkeerde gedachte omdat de verschillende atomen de voorwaarde voor het leven creëren. Verschil tussen leven en levenloos is er dan niet.

Voorwaarde in onze wetenschap om iets levend te noemen is dat het zich reproduceert. Dat kan alleen DNA. Toch vinden we complexe aminozuren (bouwstenen van DNA) op meteorieten en ook bij experimenten zoals het Miller-Urey experiment (zie link) toont men aan dat onder bepaalde omstandigheden aminozuren ontstaan. Toch heeft men nooit DNA zien ontstaan dat zichzelf reproduceert. Volgens andere wetenschappers komt het DNA op aarde vanuit het heelal'(ook wel panspermia. genoemd) of is het op Mars ontstaan en hierheen gebracht door meteorieten. Wat vast staat is dat al het leven op aarde afstamt van een enkele DNA molecuul dat zich begon te delen. Zo zijn wij mensen familie van alles wat leeft. Van plant tot kat.

In ons zonnestelsel zijn een aantal kanshebbers op leven waaronder Mars en de maan van Jupiter: Europa. Deze maan heeft een ijskorst waaronder een zee kan stromen waar leven zich in zou kunnen ophouden. Nasa richt zijn pijlen dan ook op deze oorden.

Het zal niet lang duren voor we uitsluitsel over buitenaards leven in het heelal vinden. We zijn er ijverig naar op zoek. Toch bij ontdekken van microbiologisch leven op andere planeten in ons zonnestelsel zullen we eerst moeten kijken of dit niet komt door besmetting vanaf aarde. Pas als het nieuw ontdekte leven een basis heeft die wij niet kennen, kunnen we zeggen dat het leven zich zelf ontwikkeld uit levenloos materiaal of dat het met meteorieten is meegekomen. Deze ontdekking zal de mensheid op zijn grondvesten doen schudden. Religies en overtuigingen moeten dan herschreven worden en dat zal de nodige commotie veroorzaken.