Bestaan er geneeskrachtige geuren?

Voor de claim dat aromatherapie geneeskrachtig werkt bestaat geen enkel bewijs. De conclusie van een uitgebreid onderzoek naar aromatherapie was dat aromatherapie geen enkele geneeskrachtige waarde heeft. Jammer dat je deze zin, die ook op dezelfde Wikipagina staat als jouw link, niet meeneemt.

Je bent zo dichtbij Cryo... Ik ben het helemaal met je eens en zal niet meer antwoorden. Dit zou mijn antwoord zijn:
Je eerste zin is tegenstrijdig met de rest van je verhaal. Ook is de toon nog zodanig dat je het afraadt en ik weet dat je dat niet wilt bereiken. Geuren kunnen je triggeren. Je kunt er herinneringen mee opdoen en je kunt er een goed gevoel van krijgen. Net zoals iemand een lievelingskleur/geur heeft. Op het moment dat je in zo een goed gevoel zit/komt, wil dit zeggen dat je eventjes je narigheid opzij kan zetten. Dat je de oorzaak van jouw probleem even mentaal kunt loslaten. Dit allemaal resulteert dat jouw lichaam in een meer optimale staat van zelfgenezing komt. Er gebeuren positieve fysiologische effecten in je lichaam die precies kunnen doen wat goed is. Geurentherapie is een zoektocht naar de geur die bij jouw past. Dit gebeurt zonder over placebo te spreken, welke zo een afstotelijke negatieve klank heeft. Die fysiologische effecten kunnen onderzocht worden, maar ik geloof niet dat 1 geur bij twee verschillende personen dezelfde reacties geeft.
Dit omdat het lichaam zelf slim genoeg is om zelf de juiste hormonen en andere stoffen aan te maken om 'zijn' probleem op maat op te lossen.

Oh ja +1 natuurlijk. Maakt dit geurentherapie nu onethisch, maakt dat hun bewering onwaar?
Net zoals vele natuurgeneeskundigen die het zelfhelend vermogen van het lichaam willen bevorderen.
In dezelfde categorie vallen een aantal alternatieve geneeswijzen. Worden ze nu nog steeds afgekeurd? Ik geef ook aan waarom ik denk dat het niet wetenschappelijk aantoonbaar is.

Als geurentherapie werkt, komt dat puur door de patiënt. Hetzelfde geldt voor therapie met stenen: ook daar doet de steen niets, maar is het de patiënt die, door te *geloven* dat zo'n steen iets doet, in feite zichzelf geneest. Zou het nu niet veel beter zijn, te leren dat zelfgenezende vermogen te beheersen, zodat je niet meer afhankelijk bent van die geuren of die stenen? Zelfstandig, op eigen kracht, in plaats van jezelf afhankelijk te maken van iets dat buiten jezelf staat, en daarmee vaak van een ander persoon die jou wel even iets zal aanraden? Waarom toch dat volgzame, terwijl je je eigen gezondheid zou kunnen *leiden*? Een ander probleem is, dat er nu verdorie onderzoeksgeld wordt verspild aan het "meten" van de "krachten" van bijvoorbeeld stenen. Datzelfde onderzoeksgeld hadden we kunnen gebruiken om medicijnen te ontwikkelen, om de zorg te verbeteren, of om de maatschappij te helpen hun *eigen kracht* te vinden.

Ik snap je punten. Het is natuurlijk een hele stap om van afhankelijkheid over te stappen op pure eigen mentale kracht om je zelfgenezende vermogen te activeren. Die stap is te groot. Als je tegen iemand zegt: je kunt het mentaal oplossen, dan geloven ze je niet en ze kunnen zeker niet met dit advies zelf aan de slag. Men moet dit leren en geleerd worden. Welke huidige westerse medische methode zal dit een persoon kunnen leren? Jij zegt: Als geurentherapie werkt, komt dat puur door de patiënt.
Dat is niet helemaal waar. Want zonder die geur geen herinnering en dus geen genezing.
De geur is een hulpmiddel die je uiteindelijk helpt je te herinneren dat jij zelf een groot zelfhelend vermogen hebt.
Door oefening raak je zelf meer vertrouwd ermee en zal je uiteindelijk na een paar jaar in staat zijn om dit zonder de geur toe te passen. Het effect van geuren zijn directer herkenbaar dan met stenen.
Want een geur geeft je een gemoedstoestand van enorm vies tot heerlijk en ontspannend. Die gemoedstoestanden moet je leren voelen. Als je dit leert kan je dit verfijnen zodat je zelfs kan voelen als iets vies doet, wat het dan met je doet. Een steen geeft je niet zo direct een gemoedstoestand. Waardoor het moeilijker is te accepteren dat stenen kunnen helpen bij genezing. Muziek kan ook hetzelfde effect hebben als met een geur. Het is voor sommigen ook hun methode om te ontspannen.
Helaas weten ze niet dat er nog veel meer in zit, zelfs helende vermogens van jezelf uit. Dat moet dus weer opnieuw geleerd worden. (vroeger, lang geleden wisten we dit wel) De een luistert dus naar muziek, de ander sport, of kijkt een film, leest een boek. Maar met een ziekte vergeet men opeens deze methoden. De methoden worden ook allemaal oppervlakkig toegepast omdat de diepte van de methoden veel verder kan gaan. In deze tijd zijn hulpmiddelen en technieken nodig om die brug te maken tussen afhankelijkheid van pillen, doktoren en het zelfhelend vermogen uit jezelf. ---- een citaat: "Zou het nu niet veel beter zijn, te leren dat zelfgenezende vermogen te beheersen, " Cryofiel, je wilt stappen overslaan die je niet kan overslaan. De mens moet groeien in hun bewustzijn. Je wilt direct de ideale situatie hebben, dat kan niet zomaar.
Een kind kan niet direct fietsen, die moet dit geleerd hebben met vallen en opstaan.

Ik geloof niet in een groeiproces, gestuurd vanuit een Hogere Macht, dat eeuwen duurt. Ik geloof in de zelfredzaamheid en de zelfbeschikking van de mens. Als wij willen groeien, zullen we dat zélf moeten doen. Nu. Een persoon kan groeien. Daar moet je dan wel aan werken. Ik zie dat mensen juist afhankelijk worden gemaakt van geuren, stenen of wat dan ook. En ze worden afhankelijk gemaakt van de therapeut. Beide zijn fout. Ik zie dat de paranormalen zich richten op de geuren en de stenen, en niet op de zelfgenezing. Ook dat is fout. Willen we verder komen, dan moeten de patiënten leren inzien dat ze het zelf in de hand hebben; ze moeten niet langer als een klein kind alle heil van iemand anders (vroeger de ouders, nu de therapeut) verwachten. De paranormalen moeten leren inzien dat de genezing van de patiënt komt, en niet koppig vasthouden aan de geuren of aan de "energie" van de steen. Alleen op die manier kunnen we ooit verder komen. Het alternatief is dat we blijven steken. Dat wil ik niet.

Overigens heb ik een vraag gesteld of het moreel/ethisch acceptabel is, iemand wijs te maken dat een steen hem zal genezen. Zie
http://www.goeievraag.nl/vraag/bedrog-ethisch-verantwoord.66419 .

Ten eerste, ik heb het over de persoonlijk groei die de persoon zelf maakt. Niet over een hogere macht.
De persoon leert (net zoals op school) en groeit!!!!!!!! Je maakt ook de grootste fout die je tot nu toe hebt gemaakt.
Namelijk: de persoon is niet afhankelijk van de therapie, maar van de therapeut. En dit in positieve zin.
Want een goede therapeut leert de patient technieken om bij zichzelf het helend kan activeren.
De patiënt WIL terug naar de therapeut, omdat hij kan leren, hij kan leren hoe hij moet groeien, hoe hij zichzelf het helend vermogen kan activeren. Een dokter leert dit een patiënt niet, evenals de huisarts, bij wie moet een persoon terecht? "Ik zie dat mensen juist afhankelijk worden gemaakt van geuren, stenen of wat dan ook. En ze worden afhankelijk gemaakt van de therapeut. Beide zijn fout." Dit zie jij niet. Jij bent nog nooit bij een sessie geweest.
Jij ziet alleen mensen teruggaan naar die therapie. Jouw blik klopt niet en je ziet niet alles.
Jouw conclusie klopt niet en je ziet niet alles. Daar komt jouw afkeur vandaan, gebaseerd op niet correcte gegevens!!!!!!! En je eigen fantasie. De patiënt gaat terug omdat de therapeut zo goed is dat hij van diegene kan leren en kan groeien. Groeien in zijn eigen mentale kracht!!!!!!!!!!!! Hij wordt niet afhankelijk gemaakt bij een goede therapeut. Hij vindt de opleiding daar super.

In mijn directe omgeving zie ik (helaas) veel personen die wel degelijk volkomen afhankelijk worden van de therapie/therapeut (het verschil is meestal niet te maken). Er zijn slechts heel weinig gevallen waarin ik iemand heb kunnen lostrekken uit die valkuil. In die gevallen waarin dat lukte, lukte dat door de persoon los te weken, en dat kon alleen door die persoon op haar eigen kracht te wijzen. Zelfvertrouwen te geven. Vertellen dat een korte terugval helemaal niet erg is, dat het er nu eenmaal bijhoort, en dat zoiets beslist *geen* reden is om meteen als een zielig klein meisje terug te hollen naar de Grote Therapeut. Ik heb niemand zien leren en groeien. Groei ontstond pas in die gevallen waarin iemand kon worden losgeweekt uit de lianen van de vage therapie. Ik denk dus dat jouw verhaal een idealisatie is. De werkelijkheid is dat er een wisselwerking ontstaat tussen patiënt en therapeut, waarbij de therapeut steeds goddelijker wordt en de patiënt steeds machtelozer.

Hoeveel therapieen heb jij zelf ondergaan? Hoeveel sessie van anderen heb jij bijgewoond?

Ik heb geen therapieën ondergaan. Ik heb gelukkig wél de sterkte gevonden om mijzelf te genezen. Ik heb dus geen behoefte aan sturing door therapeuten. Ik heb van nabij meegemaakt hoe goede vrienden en vriendinnen werden meegezogen door de therapeut. Dat varieerde van psychische afhankelijkheid tot sexueel contact. In al die gevallen verdween de oorspronkelijke persoon. Het laatste restje zelfstandigheid werd langzaam vernietigd. De therapeut werd de Enige Profeet, de Grote Oplosser. Zelfs eenvoudige dingetjes, die eigenlijk helemaal geen probleem waren, gingen ze als probleem zien. Puur doordat ze hadden geleerd dat ze niet op zichzelf konden vertrouwen. Zo werden zelfs non-problemen tot een probleem, waarvoor ze op een holletje naar de Grote Therapeut moesten. Die gaf ze dan een elektrotherapietje, gevolgd door wat Wijze Raad die iedere idioot zelf had kunnen bedenken. Slechts een paar mensen heb ik kunnen redden van deze ont-persoonlijking. Dan vroeg ik bijvoorbeeld, als ze me vol verering vertelde over de Wijze Raad van de Grote Therapeut: "Goh, had je dat nou echt niet zelf kunnen bedenken?" Of, over een andere boeg: "Als je je verhaal aan de kapper had verteld, had die dan niet ongeveer dezelfde raad gegeven?" Dat opende de ogen. Zo kon ik heel geleidelijk laten zien dat die therapeut echt helemaal niets voorstelde, en dat ze zichzelf kon leiden. Het blijft moeilijk, er blijven terugvallen - maar ze ziet nu zelf aankomen wanneer ze weer dreigt weg te zakken in het moeras van de zoveelste therapie, en komt dan bij mij buurten om weer met beide voetjes op de vloer te komen.

Het is het sterkste geloof om iets zelf te ondergaan. Jij hebt dat gedaan door jezelf te genezen en die weg te bewandelen. Daar zal jij ongelofelijk veel van hebben geleerd. Dat is jouw groei.
Dit is je zo eigen geworden dat jij hiermee geen arts of therapeut meer nodig zult hebben. Het ideaalbeeld: weg met de zorg en ziekten. Dit is 1 uiterste van dit vakgebied (ik hoop dat het als een vak beschouwd kan worden, daar jij ook een lange leerschool heb gekend).
Het andere uiterste is hetgeen jij in jouw omgeving ziet: mensen die opgeslurpt worden en die absoluut niet diezelfde innerlijke kracht kennen die jij wel kent. Dit zegt meer wat over jouw en over de ander. Het doet je veel pijn om die ander in de lijdensweg te zien kruipen. Dit is wel jouw pijn. Niet die van de ander.
Het zal niet voor niets zijn, dat jij dat leed in jouw nabijheid ook meemaakt. Dit geeft jouw, jou doel in het leven. Maar genoeg hierover. Over hoeveel personen gaat het die jij van nabij heb meegemaakt?
Als dit een handje vol is, dan mag je dit niet extrapoleren naar de gehele alternatieve geneeswijze.
Net zomin mijn idealisatie acceptabel is voor jouw. Dit lijkt nu net op al die mooie ervaringen en verhalen van Ed. Terwijl die van Ed gebaseerd zijn op positief en die van jouw op negatief.
Toch geloof jij de jouwe, boven die van Ed. Waarin het enige verschil is dat jij dit met jouw ogen hebt meegemaakt en gezien. Niet echt wetenschappelijk, maar genoeg voor jouw om andere ideeën over het alternatieve niet te accepteren. Zoals ik begin: Het is het sterkste geloof om iets zelf te ondergaan.
Sterker dan welk wetenschappelijk onderzoek.
Net zoals ik het heb ondergaan.

Het aantal personen dat ik heb meegemaakt is zo'n twee handen vol. Niet heel veel, maar wel opvallend dat ze in *alle* gevallen werden meegezogen in een verlies van zelfbeschikking en een sterke therapieverslaving. Ik ken niemand die naar Ed is geweest. Van Ed hoor ik alleen de verhalen van de therapeut zelf. Stel dat ik de therapeuten had gesproken die de mensen waar ik heb over heb hebben behandeld - dan zouden die ongetwijfeld dezelfde succesverhalen hebben opgehangen die we hier van Ed horen.

Ja, dat is een verschil.
Er zijn natuurlijk genoeg verhalen hier op GV te vinden die ook grote successen hebben met het alternatieve. Zoals jij dat zegt: mooie verhalen en absoluut een hint. Ik wil je nog even delen dat ik ook iemand van zeer nabij heb meegemaakt die heel erg afhankelijk is. Maar niet van alternatief, maar van normale geneeskunde. Ze is inmiddels oud en al die tijd (de periode van 40jaar) is ze alleen maar slechter geworden. Dit is mijn drijfveer waarom ik mijn eigen problemen ook zelf heb opgelost in een lange leerperiode en waarom ik zo tegen de westerse geneeskunde aankijk en tegen hun gebreken. Het lijkt veel op jouw verhaal waarbij jij ook jouw mening al heb gevormd over de alternatieve therapieën, door wat jij bij die personen ziet. Maar beiden zijn natuurlijk persoonlijke verhalen en persoonlijk leed. Geen wetenschappelijke onderzoeken. Ik durf er bijna om te wedden, dat als de wetenschap een bewijs krijgt voor de geneeskracht van stenen, dat jij dit nog steeds niet geloofd, omdat jij nog steeds geen verklaring hebt voor die 20+ persoonlijk leed in jouw nabijheid.
Jij zal waarschijnlijk zeggen: Ja, maar...

Zodra de wetenschap kan bewijzen dat stenen genezen (dat hoeft dan nog niet eens een verklaring te zijn; een bewijs is voldoende), hebben we dat bewijs. Ik zou niet weten waarom ik zo'n bewijs niet zou geloven. In de paranormale wereld wordt veel beweerd, heel veel zelfs. Allemaal zonder bewijs. Nu is het best mogelijk dat ze een enkele keer gelijk hebben - daarom zeg ik ook altijd: als je iets gelooft, laat dan maar *zien* dat je gelijk hebt. Zolang niemand dat kan laten zien, hebben we geen enkele reden om te geloven dat er ook maar een greintje bijzonderheid aan de hand is. Zodra iemand wel kan laten zien dat er iets aan de hand is, zal dat worden geloofd. Het maakt daarbij niet uit of het gaat om de geneeskracht van stenen of om iets anders.

Nu val je in herhaling.

Zolang het een goed standpunt is, blijf ik daarbij. Ik zie niet in waarom ik dit standpunt zou moeten verlaten. Maar goed, als het inderdaad herhaling is, stel ik voor dat we deze discussie beëindigen.

Ik kan niet geloven dat informatie in de ruimste zin des woords, een geneesmiddel kan zijn, Ed. Sorry...

Stel dat je al de hele dag in de put zit, het niet meer ziet zitten, je van alles baalt, totdat je een brief krijgt met een heel bijzonder inhoud, iets waar je al jaren op gehoopt hebt en je heel blij maakt!
Geloof me beste antwoordman, dat het geneeskrachtig kan werken!!
Net zo goed als een kwetsende , beledigende brief je ziek kan maken!

@Antwoordman, misschien geeft mijn reactie bij het antwoord van Cryofiel meer duidelijkheid.

Maar indirect dus wel. Je voelt je immers beter. Wanneer je je beter voelt, zal het lichaam zichzelf sneller genezen dan wanneer je je slecht voelt. Zeker als je gelooft dat die geuren zélf bijdragen aan de genezing.

+1 Cryofiel