Wat komt sneller bij je bloed terecht, stoffen opnemen via de speeksel of via de maag?

Bepaalde dingen worden opgenomen via speeksel. Bv. homeopathische korrels moet je onder je tong laten smelten, en kort voordien mag je niets eten of drinken zodat de stoffen goed kunnen worden opgenomen. Homeopathische korrels inslikken heeft dus geen enkele zin.
Bij tabletten wordt de opname mee bepaald door de vorm van toedienen. Bepaalde tabletten zijn zo ontworpen dat ze pas open gaan in je maag (capsules bv.) soms omdat ze stoffen bevatten die niet lekker zijn of omdat ze de slokdarm kunnen beschadigen. Voor kinderen heeft men dan weer bv. pijnstillers via zuigtablet.
Tabletten die je inslikt worden dan via je darmen opgenomen in je bloed (dus niet via je maag). Ik ga ervan uit dat dit laatste minder snel gaat dan opname via speeksel, omdat de maag niet naar het bloed transporteert. Maar bepaalde stoffen kunnen niet opgenomen worden via speeksel. Als je bv. een asperine die je normaal moet inslikken een uur in je mond houdt zonder slikken, zal je hoofdpijn niet verdwijnen.
Het allersnelste gaat natuurlijk via baxter. Daarom zal bv. bij ernstige infecties antibiotica toegediend worden via die weg en niet via bv. tabletten.

Speeksel neemt geen stoffen op. Het tongslijmvlies wel.
Middelen die onder de tong kunnen worden opgenomen, komen sneller in je bloed terecht.
Absorptie van de meeste medicijnen geschiedt echter niet of nauwelijks via tongslijmvlies.
Overigens kan ook het wangslijmvlies stoffen opnemen. Sublinguale en buccale medicijnen hebben nadelen. Eten, drinken of roken kan van invloed zijn op hoe het medicijn wordt opgenomen en hoe goed het werkt. Eventuele open wonden in de mond kunnen geïrriteerd raken door de medicatie.
Cardiovasculaire medicijnen en steroïden zijn doorgaans geschikt om via de tong te worden opgenomen.