Hoe komt het dat als je land omploegt en er zout over strooit er een paar jaar niets zal groeien?

Omdat zout vocht onttrekt aan alles wat leeft.
Een plantje zal nooit kans krijgen te groeien in zoutrijke grond.

Hoe meer zout er in de bodem komt, des te minder vruchtbaar landbouwgrond wordt. Uiteindelijk is de bodem helemaal ongeschikt voor landbouw. Een voorbeeld is dat door ingrepen van ingenieurs in Centraal-Azië het water van het Aralmeer steeds zouter aan het worden is. Planten en dieren kunnen daar niet tegen en sterven. Het meer wordt bijna levenloos.
Verzilting geldt als één van de hoofdoorzaken van verwoestijning en vormt daarom een ernstige vorm van bodemdegradatie. De toename in temperatuur en de afname van neerslag die het klimaat de laatste jaren kenmerken, leiden tot een verergering van het probleem. Verzilting leidt tot verwoestijningseffecten zoals: verlies van bodemvruchtbaar-heid en bodemstructuur, verdichting en verkorsting van de bodem.
Veel zout heeft dus echt desastreuze gevolgen voor landbouwgrond.

Het is niet waar.

Steeds meer landbouwgrond verzilt, door
zeespiegelstijging en bodemdaling. Enkele
Nederlandse wetenschappers pleiten al jaren
voor de ontwikkeling van zoute landbouw.
„In principe kun je alle soorten bieten op
zilte grond telen.”
Het afgelopen seizoen kreeg Van Rijsselberghe, een biologisch-dynamische boer
3000 zeekoolplanten overeind. Met een
Texelse transportondernemer start hij nu een
opschalingstraject, dat moet aantonen dat de
teelt van zilte zeekool rendabel is.
Op Texel teelt men ook zeekraal en zeeaster.
„Je moet van verzilt gebied een kwaliteit maken, door er
gewassen te telen die brak water nodig hebben.
Neem de zilte strandbiet, dat is een heerlijke
groente, vergelijkbaar met spinazie.”

Verspreid over de wereld komen enorme oppervlakten zoute gronden voor. Deze gebieden zijn volkomen ongeschikt voor de landbouw. Onder invloed van zout verandert de bodemstructuur zodanig dat de aarde minder water doorlaat. Tevens wordt het zuurstofgehalte van de bodem kleiner. Schade aan de bodem ten gevolge van een te hoge zoutconcentratie leidt tot schade aan de planten, struiken en bomen. Dit uit zich in uitdroging van het gewas, groeistoornissen en/of kwaliteitsverlies van het product. Bij een zoutconcentratie van een 0,5 % kan de boer niet meer met succes tarwe verbouwen. Bij een concentratie van 1 % geeft ook het meer zouttolerante gerst geen opbrengst meer. En bij 2 % houdt zelfs de zeer zouttolerante dadelpalm op vrucht te dragen.

Er zijn natuurlijk wel planten die in een zoute omgeving kunnen groeien zoals zeekraal, lamsoor, Engels gras. Deze planten zijn aangepast aan de omgeving en komen aan de kust voor in de kwelders (gebieden die regelmatig onderlopen).

Waarom de meeste planten niet tegen een zoute bodem kunnen komt denk ik door de manier waarop planten water uit de bodem opnemen. Deze opname gaat passief via twee processen: de worteldruk als gevolg van de verdamping van water uit de bladeren en een proces dat water de wortel in stuwt via osmose.

De membranen van de wortelcellen nemen actief ionen op (zouten) waardoor de concentratie zouten in de wortel groter is dan buiten de wortel. Deze zouten kunnen niet zomaar door de membranen heen en moeten door poortjes in het membraan van de celwand worden getransporteerd. Water kan wel vrij in- en uit door de celwand heen en gaat in de richting van de hoogste concentratie deeltjes (en de laagste concentratie water). Dit proces wordt osmose genoemd, een vorm van difusie.

Als de grond zelf heel zout is, dan is de concentratie zouten buiten de wortel groter en zal het water die richting op gaan. Dus niet in de wortel, maar uit de wortel. De plant krijgt dan watertekort en kan niet groeien. Planten die in zoute gebieden of in zout water kunnen leven hebben speciale aanpassingen om dit probleem het hoofd te kunnen bieden.

In de eerste bron is het eenvoudig uitgelegd, in de tweede wat ingewikkelder.

Toegevoegd na 6 minuten:
Bij verzilting van grond (bijv. door het strooien van veel strooizout) zie je dat planten die hier goed tegen kunnen gaan domineren. Deze zullen de groei van de planten die er normaal groeien wegdrukken. In eerste instantie zie je dat bermen waar veel is gestrooid kale plekken hebben, maar die zullen op een gegeven moment worden ingenomen door andere soorten.

http://www.pzc.nl/regio/zeeland/6109963/Wegbermen-lijden-onder-strooizout.ece

Toegevoegd na 22 minuten:
Als een pant veel zout opneemt is er nog een probleem. Dit zout blijft na verdamping van het water achter op het blad, waarna het blad makkelijk kan verbranden in de zon.