Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Zijn dikke mensen over het algemeen sneller en sterker?

Met sneller bedoel ik dan niet dat ze de marathon in een kortere tijd zullen afleggen. Maar dat ze misschien wel een snellere reactietijd hebben (misschien dat ze bijv. makkelijker een vlieg dood kunnen slaan doordat ze sneller zijn), en dat ze ook sterker zijn doordat ze bijv. makkelijker winnen met handje drukken.
Maw is het zo dat dikkere mensen over het algemeen andere spieren hebben waardoor zij sneller en sterker zijn? Zo ja, waaraan ligt die (co)relatie van dik zijn en sterk zijn?

Het feit dat ze wat meer vet hebben en daardoor wat minder makkelijk bewegen acht ik even van minder belang.

erotisi
9 jaar geleden
in: Biologie
13.1K
bamibal
9 jaar geleden
Zware mensen hebben vaak wel sterkere beenspieren. Het gewicht moet toch gedragen worden.
Castle
9 jaar geleden
Goeie vraag dus +
Ik ben zelf ook van dik naar dun en weer naar dik gegaan. Ik merk wel dat zware dingen tillen voor mij makkelijker is als dik persoon. Als dun persoon kan ik minder zwaar tillen. Als dun persoon heb ik veel meer energie en uithoudingsvermogen.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
dikke mensen vallen sneller!
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
ze zijn alleen zwaarder bro, vergelijkbaar met een tank en een fiat

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ja, natuurlijk zijn 'dikkere mensen' sneller en sterker omdat ze nu eenmaal een grotere spiermassa hebben en niet alleen vet. Maar wees voorzichtig, zoals steeds is het 'gemeenzame' woord nogal erg gepolariseerd en wordt nogal snel fout geïnterpreteerd.

In onze groei maken we het trouwens zelf mee: op een bepaald moment in de puberteit groeien we plots in een schok en komt onze 'dikheid' achter. Op dat moment heeft je lichaam redelijk wat problemen en ga je eerst sportief een heel stuk achteruit.

Wat je vertelt, is trouwens heel boeiend om te weten waar je dan ook weer... "te dik" wordt, nadat het eerste proces om te verdikken net positief is, is het proces dat je de reden waarom ons lichaam dat doet negeert en niet geeft wat het vroeger kreeg, net de reden is waarom het dan misloopt en je het omgekeerde krijgt van wat het lichaam wou.

Stel je hebt net een groeisprint gehad, zoals ik van meer dan 30 cm in mijn 13de tot 14de levensjaar, dan hebben je botten een groot deel van je energie opgenomen. Er moet dan een herproportionalisering gebeuren en dus word je daarna normaal 'terug' weer dikker. De verhoudingen nemen vooral toe waar je eigenlijk je manier van bewegen (als jongen jagen als man en een vrouw later van dienst te zijn, als meisje voor te bereiden om een geschikte moeder te worden) nodig hebt: loopspieren in benen, schouders en armen of buik+ruggedeelte als je veel moet heffen, maar OOK (belangrijk!) vetreserves die de energie ook voorzien als je een eindje geen eten gekregen hebt (dat is evolutionair en vooral belangrijk bij jagers en andere zoogdieren; we worden vooral te dik als dit proces overbodig wordt door te veel eten op een dag, ja, in tegenstelling tot wat in de boekjes 'als gezond wordt aangegeven').

De kortere en bredere spieren maken dat je trekkracht veel rapper geactiveerd kan worden, en ook sprinters hebben daar specifieke stukjes spierzones voor. Zelfs pianisten weten dat kortere vingers gemakkelijker zijn bij hele snelle stukken, je marathonlopers uit Ethiopië hebben andere langgerektere spieren dan wij Europeanen en trekken hun gewicht nadien naar beneden om minder massa te moeten verplaatsen, maar dat is eigenlijk net onnatuurlijk.

Er is dus vooral een korte termijn proces van dikker worden bij sneller worden en op korte termijn zijn dikkere mensen ook echt heel wat sneller. Tot ze de verhoudingen vet/spieren verliezen (Body Mass I) en ze vet aanvullen zonder op te gebruiken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Op http://www.bodybuilding.com/fun/distance-dilemma-running-and-fat-loss.html vind je, als je goed leest, hetzelfde 'dilemma' van eigenlijk dat je moet dikker en steviger worden (te starten met je botten door bijv. de volste melk op jonge leeftijd, spieren en vet komen gemakkelijekr bij het op korte termijn 'vetter/dikker' worden) om meer gewicht te kunnen verplaatsen en sneller een vlieg te kunnen doodslaan. Maar dan wil iedereen natuurlijk topprestaties neerzetten en dan gaat men werken om het volledige lichaamsgewicht (maar in de juiste verhoudingen bot+spier+vet) te verminderen zodat je veel sneller kunt lopen. Dat laatste is onnatuurlijk en extremer. Omgekeerd zul je bij het dikker worden als je dezelfde spiermassa behoudt, over de grens gaan waar je spieren nog wel iets sneller worden (logaritmische schaal!) maar waar de massa die kleine versnelling overcompenseert waardoor je uiteindelijk in je totale reactie terug tragere prestaties neerzet. Hetzelfde overkomt je bij lopen en wie triathlontraining deed, kent wellicht het drama dat mij ook ooit overkwam: Je mag maar 6 van de 7 dagen trainen en plots raak je zo verslaafd aan je twee/drie trainingen per dag, dat je ook je rustdag (mij de vrijdag) toch gaat lopen omdat je je zo fantastisch voelt. En zie je de weken erna al je prestaties compleet in elkaar storten en maak je heel het perfect werkende stelsel kapot door... niet dikker te worden en je spieren de hersteltijd niet meer te geven en je vetreservevoorraden over drempels te doen gaan die niet meer gezond zijn. Dit geldt trouwens voor iedereen die echt betere tijden wil neerzetten of een marathon lopen (ikzelf kon dat zelfs nog niet): boven de 20 km aan een tempo van 10 km/h lopen en de magische hongergrens van 30 km (noemt dus niet voor niets voor uw vraag 'hongergrens'), vergt serieuze trainingen van minimaal drie maal per week. Dan gaat je lichaam pas een graad hoger functioneren en doorbreekt het weer een (gevaarlijke) grens. Zware duurtrainingen zijn trouwens helemaal niet zo gezond als het lijkt maar wie een echt sportief lichaam ontwikkelt, kan wel tegen een nog zwaarder stootje. Zeker met een... dikker lichaam zoals ik. +je

Andere antwoorden (1)

nee, dikke mensen zijn over het algemeen niet sneller, ik spreek uit ervaring. en weet hoe het is als je niet kunt rennen om de bus te halen. ook op andere gebieden (alhoewel....) ervaar ik zeker niet meer snelheid of sterker-zijn.
wel is het zo dat ik meer tijd heb na te denken over het geven van re-actie, juist omdat overgewicht in de weg zit.
het gaat dus zeker niet ten kosten van na-denken.

Toegevoegd na 28 minuten:
handje drukken bijv gaat ook niet beter en mijn spieren zijn ook niet beter dan die van andere dikke mensen of hen met een normaal of ander gewicht. dik en sterk zijn wel de sumo-worstelaars: zij hebben wel een andere voeding http://www.urbanlotus.nl/sumo-dieet.html
Wist je dat sumoworstelaars dagelijks 20.000 kilocalorieën verorberen. Dat is 8 keer zo veel als de gezonde hoeveelheid voor mannen én 10 keer zoveel als die voor vrouwen. Ze slaan hun ontbijt over en eten elke middag hetzelfde: rijst, groenten, vlees en vis. Dat alles spoelen ze door met een goed glas bier. Na het eten slapen ze vier uur. Alleen op die manier kweken ze hun vetrollen. De levenswijze van een sumoworstelaar is echter erg ongezond. Ze leven gemiddeld 10 tot 15 jaar minder lang dan de gemiddelde Japanner. Ze hebben vaak ook te kampen met een lange lijst van kwalen zoals hart- en vaataandoeningen, levercirrose, diabetes en artritis.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding