Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Komen kruisingen tussen verschillende soorten dieren ook van nature voor?

Je hebt muilezels en ligers (tijger + leeuw). Nu vermoed ik dat deze dieren zo zijn gefokt. Weliswaar blijken de meeste van deze nakomelingen onvruchtbaar maar komen dergelijke kruisigingen in de wilde natuur ook voor, en misschien ook nog wel met vruchtbare nakomelingen?
In mijn zoektocht naar wat bijv. eerder was het kip of het ei, dacht ik dat als een (vrouwelijke) kip met een kalkoen paart, je dan mogelijkerwijs een kalkip krijgt. In dat geval krijg je dus eerst het ei en dan pas de kalkip. Nu is dit voorbeeld door mij zelf verzonnen, hoewel ik me nog wel kan indenken dat een kipkuikentje opgroeit tussen kalkoenen en deze vervolgens misschien nog wel met elkaar paren, maar zijn er kruisingen/soorten bekend die van nature een andere soort hebben opgeleverd die misschien lichtelijk vruchtbaar kunnen zijn?

erotisi
9 jaar geleden
in: Biologie
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Alleen soorten die (nog) zeer nauw aan elkaar verwant zijn, kunnen onderling nog nakomelingen voortbrengen. Wanneer het verschil echter al groot genoeg is, zullen deze nakomelingen niet vruchtbaar zijn, zoals bij muilezels/muildieren, scheiten/gapen en lijgers. Hoewel er inmiddels een geval bekend is van een schaap dat twee lammetjes heeft geworpen na bevruchting door een gaap ; schapen en geiten zijn daarmee vermoedelijk nog nauwer aan elkaar verwant dan we dachten.

Dat het in de natuur niet voorkomt, komt vooral doordat soortvorming in eerste instantie vaak in de hand gewerkt wordt door geografische scheiding ; als een diersoort door welke omstandigheden dan ook zich ontwikkelt in twee gebieden waar ze geen toegang tot elkaar hebben en zich dus niet meer kunnen voortplanten, zullen ze zich langs verschillende lijnen ontwikkelen, en uiteindelijk niet meer kunnen paren, waardoor we van verschillende soorten spreken.

Soorten die dus genetisch nog sterk verwant zijn kunnen als ze moedwillig bij elkaar gebracht worden nog onderling jongen krijgen, maar juist doordát ze niet meer in het zelfde gebied voorkomen, zal dat in de natuur niet meer gebeuren.

Soorten die NIET aan elkaar verwant zijn, of al heel lang niet meer, zullen onderling geen jongen meer kunnen krijgen , ALS ze al in elkaar geïnteresseerd zouden zijn, wat vaak ook niet meer het geval is. Een kruising tussen een hond en een kat kun je rustig vergeten. Soorten die nog heel sterk verwant zijn, zoals huishonden en wolven, zullen nog gewoon onderling vruchtbare jongen kunnen krijgen, hoe groot het verschil in uiterlijk ook is. Dat is vanwege de (kunstmatige) verspreiding van honden dus ook een variant die je nog in het wild zou kunnen tegenkomen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Het is overigens heel lastig te bepalen wanneer een dier nu echt officieel een andere soort is ; wij gebruiken daarvoor vooral uiterlijke kenmerken, en zoals hybriden aantonen, is dat niet altijd helemaal terecht. Soms gaat het om variëteiten van een soort, die we gemakshalve een andere naam geven. In de natuur is de scheiding niet altijd zo zwart/wit. Het proces (evolutie) verloopt echter ook ZO geleidelijk, dat je nooit het precieze moment kunt aangeven van : ja, NU is het echt 100 % officieel een andere soort.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Andere antwoorden (3)

Als twee dieren vruchtbare nakomelingen kunnen hebben, dan behoren ze niet tot verschillende soorten. Immers, de genen van beide individuen zouden zich dan verder door de populatie gaan verspreiden, en kan er dus geen sprake zijn van twee gescheiden populaties.
In Amsterdam is enkele jaren geleden een gaap geboren. Dat was geen doelbewuste kweek. Vermoedelijk had iemand een hekje open laten staan en was een bok bij de ooien gekomen (of een hamel bij de geiten - dat weet ik niet meer). Het diertje heeft helaas slechts enkele weken geleefd.
Dus in ieder geval dit dier vertoonde dit gedrag zonder daartoe door een mens te zijn aangezet. Dus zal het in de natuur ook wel voorkomen. Probleem daarbij is natuurlijk, dat nauw verwante soorten vaak zijn ontstaan door geografische spreiding. Zo zullen in de natuur een leeuw en een tijger elkaar zelden tegenkomen, omdat de leeuw in Afrika en West-Azië voorkomt, en de tijger in Noord- en Oost-Azië.

Toegevoegd na 4 uur:
hamel moet zijn ram - maar die was het niet het was een bok met een ooi.
WimNobel
9 jaar geleden
Nee, wanneer je het 'biologisch soortbegrip' hanteert. Die wijze om een soort af te grenzen stelt dat, wanneer levende wezens onderling paren en vruchtbare nakomelingen voortbrengen, zij tot dezelfde soort behoren. Belangrijk hier is dat de gevormde afstammelingen ook zelf weer nageslacht produceren. De Kalkip gaat dus niet lukken. En hoewel het mogelijk is dat een leeuw met een tijgerin paart, krijgen zij geen vruchtbare nakomelingen. Natuurlijk bestaan op elke regel wel enkele uitzonderingen maar het is duidelijk dat het ' vruchtbare nakomelingen' criterium in de praktijk behoorlijk goed te gebruiken is; althans in een gecontroleerde situatie. Want wie kan controleren of, als twee aan elkaar verwante spitsmuissoorten die onderling hebben gepaard, wel of geen vruchtbare nakomelingen krijgen? We gaan er echter (n.a.v. experimenten op dit gebied) van uit dat in de vrije natuur hetzelfde kan gebeuren als bijv. in een dierentuin.

De mate van verwantschap/ de meest recente gemeenschappelijke voorouder is ook van groot belang. De hond stamt af van de wolf, maar is daar nog niet zo ver van verwijderd dat er geen vruchtbare nakomelingen ontstaan: wolfshonden kunnen wel degelijk vruchtbaar zijn. Dat zegt echter meer over onze gebrekkige omschrijving van wat een soort precies is, dan over de beantwoording van je vraag. Soorten die wat verder uit elkaar staan (paard en ezel) kunnen wel nakomelingen krijgen, maar geen vruchtbare. En probeer je diersoorten te kruisen die slechts veraf verwant zijn (bij voorbeeld een koe en een antilope) dan zijn er helemaal geen nakomelingen

Nu zijn er nog andere criteria om soorten te onderscheiden, zoals domesticatie en (basaal) de mate waarin de exemplaren op elkaar lijken. Ook grote overeenkomsten in de genetische code (het genoom) kun je als soortbegrip hanteren, maardie oover5eenkomsten staan niet garant voor kruisbaarheid. Veelal kunnen ook gedrag, instinct enz. een rol spelen bij het wel of niet kruisbaar zijn van individuen. Elke soort is immers een verzameling individuen die -- kijk om je heen -- behoorlijk van elkaar verschillen. Vandaar ook de variabele uitkomst van de kruisingsexperimenten.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ja, dat komt voor. De Italiaanse mus, die als aparte soort erkend is, wordt beschouwd als ontstaan door kruising tussen twee andere aparte soorten: de huismus en de Spaanse mus.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing