Is er een verschil tussen het werkgeheugen en het kortetermijngeheugen?

Voor zover ik weet mag je die woorden door elkaar gebruiken, maar werkgeheugen is eigenlijk een betere naam. Je werkgeheugen bevat info waar je op dát moment mee bezig bent, maar die kan wel opgehaald zijn uit je langetermijngeheugen.
De naam "kortetermijngeheugen" suggereert een beetje dat daar info even wordt bewaard en nadat het daar uit is verdwenen er nooit meer in terug kan keren.
En dat kan dus wél!

Dat is niet precies hetzelfde.
Met je kortetermijngeheugen onthoud je iets kort, precies zoals de naam al zegt. Bijvoorbeeld een telefoonnummer dat je even moet onthouden. Nadat je het hebt ingetikt, ben je het meestal ook meteen weer vergeten.
Het werkgeheugen gebruik je als je iets met de gegevens moet doen. Bijvoorbeeld als je moet uitrekenen hoeveel 47+35 is, dan moet je eerst 47+ 30 uitrekenen, de uitkomst onthouden, je herinneren dat je er dan nog 5 bij moet doen, en dat dan weer samenvoegen.
Hoewel je daar zelf niets van merkt, zijn er verschillende delen van de hersenen actief.

Het ligt in de mens zijn/haar natuur om alles in te delen in vakjes. Maar de mens en ook de dieren zitten niet op die wijze in elkaar.

Neem een hond: als die iets fout doet, heb je eigenlijk meestal maar een tiental seconden om die te berispen/bemoedigen, zoniet, kan die geen link leggen tussen je straf/beloning en de actie die het ondernam.

Maar daarvoor bestaat GEEN apart geheugen. Sterker nog, men ontdekte dat zelfs onze zintuigen lokaal al een zekere codering maken van de prikkel, specifiek qua pijn tussen tactiele pijn (bijv. scherpe naald) en thermische pijn (bijv. verbranding of aanraking met diep gekoeld ijs). De informatie die via de zenuwbanen naar de hersenen gaat is dan al anders.

De weg die de prikkel aflegt + de verwerkingstijd en dan de 'houdtijd' in de hersenen, kunnen allemaal beschouwd worden als deel zijnde of niet deel zijnde van een soort 'geheugen'.

Net zoals je 'de spectaculaire spiegelneuronen' niet zomaar kunt 'vinden' in onze hersenen maar wel gebieden kunt vinden die bij al deze processen lijken actief te zijn.

Maar schools zijn we altijd genoeg om te extrapoleren in bijv. hersenhelften en subgebieden die nogal actief zijn bij bepaalde subactiviteiten. Een bepaalde vinger aan je hand links bewegen en dezelfde vinger aan je rechter hand bewegen, geeft veel activiteit in de gespiegelde andere hersenhelft, maar vervolgens 'onthouden' = de prikkel (pseudo)bewust vastleggen, activeert heel wat andere centra.

Inderdaad, de meesten onder ons zijn beperkt tot een aantal dingen onthouden, maar mijn broer Jean Paul kon Pi achter de komma tot ver boven 100 onthouden, en Daniel Tammet leerde dat op een paar weken tijd tot meer dan 22.000 cijfers achter de komma (zie ook https://nl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Tammet). Ik heb het geluk 'veel dommer' te zijn en dus 'anders intelligent' en bestudeer dit al heel mijn leven en een van mijn rekenvrienden Jean Pierre Hoorens rekent 5 cijfers X 5 cijfers uit het hoofd of kon de 3333ste macht trekken uit 40 blz. Word-cijfers uit het hoofd met een gerechtsdeurwaarder erbij. Hij leerde mij ook uit het hoofd te bereken hoe je gelijk welke verjaardag omzet in een weekdag (bijv. de mijne 26/06/1965 = zaterdag), maar ik moest zijn truc zelf vereenvoudigen omdat ik de 12 maandagen niet kon onthouden en de formule herleidde tot kwartalen, maar ik er 10 X zo lang over doe en het telkens opnieuw moet trainen.

Dus: het werkgeheugen is EEN van onze korte termijn geheugens.