Is er een praktische oorzaak waardoor menselijke feromonen niet gevonden zijn?

Question

In bijgevoegd artikel wordt gesteld dat menselijke feromonen (nog) niet gevonden zijn.
Nu zijn bij vele dieren er wel feromonen gevonden.

Even vooropgesteld dat er wel menselijke feromonen bestaan zijn er dan omstandigheden wat het opsporen bemoeilijkt?

In het artikel staat echter wel "Maar veel zoogdieren reageren pas op feromonen als de context klopt. Omdat het menselijk gedrag tot het meest gecompliceerde van alle dieren behoort, zullen feromonen bij ons waarschijnlijk pas werken als aan zeer specifieke omstandigheden is voldaan."
Dat is dus aan de ontvangst/reactie kant van de mens. Maar als het een soort signaalmoleculen zijn dan moeten die toch ook in de lucht zitten.

Is het probleem dan om die hele lucht te onderzoeken of is het complexe gedrag van de mens dan toch een obstakel?

http://www.npowetenschap.nl/site/artikel/Gezocht-menselijke-feromonen/4457
https://nl.wikipedia.org/wiki/Feromoon

 · Accepted Answer

De reden dat bij ons feromonen nog niet echt zijn aangetoond, is vermoedelijk omdat we primair visuele en verbaal communicatieve wezens zijn. We kunnen wel goed ruiken, maar gaan voor potentiële seksuele partners in eerste instantie op onze ogen af / onze ogen achterna, en niet onze neus.

Wel speelt geur (waarneembaar of niet bewust waarneembaar) vrijwel zeker een belangrijke rol in het vinden van een geschikte partner (omdat verschillende , elkaar aanvullende immuunsystemen "anders ruiken", en het in het belang van ons nageslacht is een zo breed mogelijk immuunsysteem op te bouwen, maar dat is niet helemaal hetzelfde als feromonen. Bovendien doen we al eeuwen ons best onze natuurlijke lichaamsgeur zo veel mogelijk te verwijderen / maskeren, waarmee we onze partners "voor de gek" houden. Of we daarmee een verzwakking van (het immuunsysteem van) ons nageslacht veroorzaken is slechts een -heel moeilijk te bewijzen - hypothese, maar het is niet meteen op voorhand uit te sluiten.

Ons gedrag is inderdaad zo complex, dat mochten er in de geur die we afscheiden al moleculen te vinden zijn die specifiek en zonder twijfel uitsluitend dienen als seksuele "lokstof", de kans groot is dat we op andere zintuiglijke informatie afgaan en een partner die waarneembaar of niet waarneembaar grote hoeveelheden van die geur verspreid  op vele andere redenen alsnog afwijzen. Daarmee wordt het schier onmogelijk een dergelijke stof te isoleren. Want je weet pas of je hem hebt, als je hem definitief kunt bewijzen.

Omdat we gewoon zoogdieren zijn en het product van evolutie is het niet direct logisch te veronderstellen dat we helemaal geen feromonen meer zouden afscheiden of (onbewust) waarnemen. De kans echter dat we ze helemaal niet meer gebruiken of ze geen of minimaal effect op onze lustgevoelens hebben omdat we al heel lang op andere gronden onze partners kiezen, is zeker niet ondenkbaar. "Complex gedrag" kan een verklaring zijn, "ander", niet per definitie complexer gedrag, kan echter natuurlijk ook. En iets waarvan je niet weet hoe het werkt is lastig te vinden. Vooral omdat hormonen ook nog meerdere functies / werkingen kunnen hebben.

 · Answer

Feromonen zijn wel degelijk al gevonden, maar de kern van het probleem is dat ze 'afgeleid' geconstateerd worden, niet rechtstreeks.

Ik vergelijk even met hoe men lucht analyseerde ooit: Plots ontdekte men dat men met bepaalde reacties de zuurstof uit de lucht kreeg (lucifer doen branden in stolp tot dat die uitging).  Men had dan "zuurstof gevonden"? Nee, men had ontdekt dat er iets was en men noemde het al stel "zuur"stof en pas later werd de wetenschap er verder op gebouwd. Voor de 1% edelgassen was het veel, veel complexer.

Feromonen werden gevonden naar analogie met "etheen" en "ethyleen" bij planten, en dat is ongeveer het strafste "hormoon" dat je kunt vinden. Het woord ontstond bij het ontdekken dat bepaalde insecten konden 'gelokt' worden door planten en ontstond uit het Grieks "φέρω" ofte "phero" = ik breng (aan) of ik draag' en naar analogie met 'hormoon', en uit feromoon werd nog later het woord 'gamonen' afgeleid.  Eigenlijk nemen we wetenschappelijk nogal een loopje met de werkelijkheid op die manier, dus terechte vraag waarom we dit dan niet vinden (net zomin als het 'gravion' dat Einstein voorspelde nooit gevonden wordt maar we 'afleiden uit bepaalde proeven in de LHC dat we wel het Boson deeltje 'zouden' gevonden hebben, maar dat natuurlijk op die grootte niet KUNNEN vinden met de beperking en zelfs de onmogelijkheid om in de microcosmos te gaan kijken naar deeltjes van die grootte en die snelheid.

Kijk, in onze neus zit een stof die gigantisch goed werkt als afweermechanisme, en die de 'feromonen' zou registreren.  Wetenschappelijk 'bewezen' acht men dat dit proces (wel degelijk de reuk, maar volgens mij dus ook de smaak, want ik zie de werking van smaak en reuk kunnen mijns inziens als één zintuig beschouwd worden qua werking) er voor zorgt dat vrouwen die samenwerken (als nonnen bijvoorbeeld) of heel nauw met die chimpansees gingen werken in besloten groep, dezelfde menstruatiecyclus kregen.  Ik volg de wetenschappers dat dit klopt en dat dit inderdaad via reuk gaat, want zelf ondervond ik dat ik 'rook' dat mijn vrouw zwanger was van ons eerste kindje Floris nog voor zij het wist (anders kon ik dat niet weten).

Maar om te zeggen dat het die moleculaire structuur is en je daarom in Wiki bij dit soort dingen ook geen molecuulstructuur krijgt, is een stap te ver.

Bij dieren vond men heel veel reacties, en misschien is https://en.wikipedia.org/wiki/Hydrocarbon een 'feromoon'.

Misschien vindt men 'ze' nog...

Is er een praktische oorzaak waardoor menselijke feromonen niet gevonden zijn?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (1)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: