Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waardoor kunnen wij bacterien niet zien?

Op het eerste gezicht natuurlijk een triviale vraag. Omdat onze ogen niet goed genoeg zijn. Maar waardoor komt dat eigenlijk?

Komen er in onze ogen bijv. überhaupt wel lichtstralen van bacteriën?

Met onze blote oog kunnen wij meestal geen bacteriën zien. Maar toch kan ik me niet aan de gedachte onttrekken dat het licht die ook de bacteriën weerkaatsen of uitzenden toch in onze ogen komen. Maar ik weet niet of dat klopt.

Of klopt dat wel en komen dus alle lichtstralen van bacteriën in onze ogen maar zijn die te 'mager' om door onze hersenen te kunnen worden gedetecteerd? Het aantal fotonen per seconde wordt zo laag dat deze niet meer zichtbaar is? Maar hoe werkt dat precies?
Te weinig kegeltjes staafjes te weinig zenuwcellen?

Zijn misschien onze hersenen niet krachtig genoeg om ze te onderscheiden?

Of kan het toch zo zijn dat we geen enkel foton van een bacterie ontvangen in ons oog?

erotisi
9 jaar geleden
in: Biologie
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Het is voor het voortbestaan van het menselijke ras, in het algemeen, niet nodig om bacteriën te kunnen zien. Beter is het als we gifitge slangen kunnen zien en ons daartegen kunnen verweren, het verweer tegen bacteriën gebeurt enkel in ziekenhuiselijke omstandigheden.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Er zijn twee redenen waardoor wij een afzonderlijke bacterie met het blote oog niet kunnen zien:
1. een afzonderlijke bacterie weerkaats onvoldoende licht
2. het scheidend vermogen van ons oog is niet groot genoeg

De eerste reden spreekt voor zich. De twee reden komt omdat de lens van ons oog niet in staat is het licht dat van een bacterie af komt (als dat voldoende sterk zou zijn) over meer dan een cel van het netvlies te verspreiden. Dat laatste is noodzakelijk om een voorwerp te kunnen herkennen.

In de links wordt een en ander aanschouwelijk gemaakt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Andere antwoorden (4)

De vraag is niet goed want bacterieen kun je prima zien kijk maar op het plaatje.
Een enkele bacterie kun je niet zien omdat die is gewoon te klein.

Toegevoegd na 6 minuten:
Nog iets je oog bepaalt niet alleen wat kunt zien je hersens spelen ook een rol zie de bron

Toegevoegd na 10 minuten:
Sorry het plaatje komt niet door
Tik in google "bacteriekweek" in en selecteer afbeeldingen dan zie allemaal afbeeldingen van bacterien in een schaaltje
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Stel je voor dat je één zandkorrel blauw kleurt en hem op het strand legt. Vraag dan aan een van de astronauten in het ruimtestation of hij die korrel kan zien. Het antwoord is nee.
Komt dat doordat die korrel te weinig licht terugkaatst? Nee, het "scheidend vermogen" van onze ogen schiet te kort.
In ouderwetse spionage-praktijken werd ook wel eens een geheim document verkleind tot micro-foto en zo'n foto werd dan in een brief gebruikt als punt op de i. Letterlijk. Omdat zie je dat document niet? Alweer: ons scheidend vermogen is te gering.

Het zelfde verhaal geldt voor het zien van een bacterie.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
erotisi
9 jaar geleden
Maar waardoor wordt dat scheidende vermogen nou precies bepaald?
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik kan het beste weer een vergelijking maken:
Stel je voor dat je twee vliegen naast elkaar zet, met precies even grote ogen. Zoals je weet hebben vliegen facetogen. Stel je nou voor dat de ene vlieg véél meer facetten in dat oog heeft dan de andere. Zijn oog is dus niet groter, heeft alleen meer facetten.
Die vlieg heeft dan een groter scheidend vermogen, zeg maar "meer informatieverwerkers per vierkante millimeter". Wij hebben in ons oog te weinig lichtgevoelige cellen per vierkante millimeter om zo iets kleins al een bacterie te zien.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Met een mooi voorbeeld helder uitgelegd en dito aanvulling in de reactie. Niet alleen een correct, maar ook nog eens een prettig geformuleerd antwoord.
Ik kan helaas maar één plus geven.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Volledig mee eens Rabelais. het mag eveneens een + zijn.
Of we iets wel of niet met het blote oog kunnen zien hangt af van het aantal lichtgevoelige cellen (kegeltjes) in ons netvlies. Hoe meer je er daarvan hebt, hoe meer er zichtbaar wordt. Wij hebben er voldoende om een zandkorrel met het blote oog te onderscheiden, maar niet voldoende om een bacterie op ware grootte te kunnen zien. Een voorbeeld van een buitengewoon scherp oog is dat van een buizerd. Die heeft zo veel kegeltjes dat hij op een afstand van twee kilometer kan zien dat een konijn met zijn oren beweegt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Het "evidente" antwoord op je vraag weet je eigenlijk al: omdat één afzonderlijke bacterie veel te klein is voor het relatief gering scheidend vermogen van onze ogen.
Andere dieren zoals b.v. sommige vogels, vissen en weekdieren (m.n. inktvissen) hebben 'betere' ogen dan wij mensen... maar nog steeds niet goed genoeg om één afzonderlijke bacterie te kunnen zien.

Maar dat betekent niet dat je bacteriën, in meervoud, niet kan zien. Sterker nog, in onze normale wereld kom je zichtbare bacteriën overal tegen, maar je moet ze weten te vinden en te herkennen, bij voorbeeld:
- Op een agar plaatje: dat is het klassieke beeld van een kweekplaat waarop in een laboratorium bacteriën worden gekweekt. Elk zichtbaar punt is een "hoopje" bacteriën afkomstig van één bacterie die zich een paar honderd keer hebben vermenigvuldigd, ongeveer één keer om de 20 minuten, waardoor het totale aantal exponentieel groeit, en na ongeveer 6-8 uur al zichtbaar zijn.
- Op een plak worst aan het einde van de houdbaarheid: als je een beetje schuin kijk op zo'n plak, dan zie je dat het glanst alsof er een hele dunne olielaag erop zit. In feite is dat een dunne laag bacteriën vermengd met vet en water die je makkelijk met een stuk keukenpapier kan afvegen. Deze zijn doorgaans niet schadelijk, en dat is de 'normale' bederf flora dat op ons voedsel groeit.
- In veel gefermenteerde dranken zitten doorgaans weinig bacteriën, want de organismen die de fermentatie veroorzaken zijn gisten. Gisten zijn veel groter dan bacteriën, maar toch is en afzonderlijke gist niet zichtbaar met het blote oog. Echter, door de grote hoeveelheid gisten in b.v. ongefilterd bier is de drank troebel, en wat je ziet is eigenlijk miljoenen gisten.
- Etter uit een geïnfecteerde wond is een complex mengsel van dode bacteriën, dode cellen van ons eigen afweersysteem, eiwitten en andere stoffen.
- Onze ontlastingen bestaan voor 75% uit water en 25% droge bestandsdelen. Van dit laatste deel, ongeveer 30% zijn dode bacteriën die in onze darmen zaten. Een behoorlijk aandeel dus, zeer goed zichtbaar... en ruikbaar!

Als laatste, sommige afzonderlijke bacteriën kan je tóch zien met het blote oog. Dat zijn uitzonderlijk grote bacteriën tot een grootte van bijna 1 mm, groot genoeg om zonder hulpmiddelen gezien te worden, maar die vind je alleen in zeer specifieke omgevingen in de natuur. Zie de link hiervoor.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ter aanvulling: het scheidend vermogen van onze ogen (of die van welk ander dier dan ook) wordt bepaald door de opbouw van het oog zelf (belangrijkste factor is de vergroting door de lens), en door de hoeveelheid lichtreceptoren op je netvlies, want dat bepaalt de resolutie, oftewel het scheidend vermogen. Vergelijk dit met een digitale camera: een portret foto gemaakt met een oude digitale camera met een resolutie van 0,5 megapixel is wazig, zonder details, en als je het beeld maar een beetje vergroot zie je gelijk de pixels. Met zo'n foto zou je b.v. een puistje op het gezicht van de gefotografeerde mens niet kunnen zien... oftewel het puistje onderscheiden van de rest van het gezicht. In dit geval is het puistje groot zat, maar vanwege het zeer slecht onderscheidend vermogen van de camera, zou je het puistje niet zien op de foto. Neem nu een moderne digitale spiegelreflex met een sensor van 25 megapixel. Zo'n foto kan je enorm veel vergroten en telkens meer en meer details zien. Als je genoeg inzoomt, dan zie je de afzonderlijke bloedvaatjes in het oog van de geportretteerde persoon. Zo'n camera (of eigenlijk de sensor om precies te zijn) heeft een enorm onderscheidend vermogen, en toch kan je geen foto maken van een losse bacterie. Onze menselijke ogen hebben een resolutie die bepaald wordt door de hoeveelheid kegeltjes en staafjes op het netvlies. Als je de resolutie van onze ogen zou uitdrukken in megapixels, dan zou je uitkomen op zo'n 300-500 megapixel. Dat lijkt gigantisch veel... maar toch is dat nog steeds niet goed genoeg om één bacterie te kunnen onderscheiden, simpelweg omdat een bacterie zo belachelijk klein is, ongeveer 1 micrometer, oftewel 1 duizendste van 1 millimeter. De oplossing om een bacterie te kunnen zien is om een nóg grotere resolutie van de sensor te krijgen, en dat is niet mogelijk voor het oog van een dier, of door het beeld te vergroten met behulp van lenzen.
Dat is hoe een microscoop werkt, en ook hoe b.v. roofvogels een piepklein muisje kunnen onderscheiden vanaf 500 meter hoogte: omdat hun ogen een lens hebben die als een loep werkt, en het beeld vergroot. Nadeel is dat je een minder breed gezichtsveld hebt, maar je kan toch kleine dingen van erg ver zien.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Van mij een +
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image