Hoe kunnen vogels zo scherp zien?

Om een arend als voorbeeld te nemen:
In de eerste plaats heeft de steenarend twee reusachtige ogen, die een groot deel van de kop beslaan. Het Book of British Birds merkt op dat de ogen van de steenarend „feitelijk zo groot zijn als maar mogelijk is zonder zo zwaar te worden dat ze het vliegen zouden belemmeren”.
Verder heeft het oog van een arend ongeveer vijfmaal zoveel fotoreceptoren als een mensenoog — zo’n 1.000.000 kegeltjes per vierkante millimeter vergeleken met onze 200.000. Praktisch elke receptor is met een neuron verbonden. Daardoor bevat de gezichtszenuw van de arend, die boodschappen van het oog naar de hersenen overbrengt, tweemaal zoveel zenuwvezels als die van de mens. Geen wonder dat deze dieren een scherpe kleurwaarneming hebben!
En ten slotte hebben roofvogels, evenals andere vogels, ogen die zijn toegerust met een krachtige lens die zijn scherpstelling snel kan veranderen van voorwerpen op enkele centimeters afstand naar voorwerpen die zich verder weg bevinden. Ook in dit opzicht zijn hun ogen verre superieur aan de onze.