Waarom gaat de impulsgeleiding door dikkere neuronuitlopers sneller?

Bron: http://www.10voorbiologie.nl/index.php?cat=9&id=137&par=139&sub=1092#content

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

in: Biologie

2.2K

2.2K keer bekeken

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Men 'vermoedt' dat de impulsgeleiding door dikkere neuronuitlopers sneller gaan, maar eigenlijk is dit niet heel zeker.

Kijk, de theorie hierboven vertrekt van wat we weten uit natuurkunde en scheikunde in combinatie met de theorie die we hebben rond polarisatie = elektriciteit.

Je vraagt is goed, want het is nog niet zo heel lang, dat wetenschappers dachten wat 95% van de mensen op de straat denken over elektriciteit en elektronen (ionen in vloeistof): Als je 230 volt uit je boormachine haalt, dat die onmiddellijk de stroom 'achteruit' gebruikt vanuit de centrale, of zegge zelfs simpeler die uit het stopcontact of iets vroeger uit je grote zekeringenkast (lees: schakelkast).

Nee, het 'duwen' is een betere theorie, want het kan ettelijke seconden, minuten tot uren en zelfs dagen duren dat de echte elektron die in de kerncentrale 'wegloopt', eruit komt langs uw kant. Tenminste, zo denken we er 'nu' over.

Hier lees je hetzelfde (of je voor mij ion in vloeistof of gas dan wel elektron gebruikt zoals bij koperdraad van 2,5 mm³, maakt voor mij niets uit) met dezelfde logica:

We nemen de superalgemene theorie eerst: Neem op je huid een prikkel. Nieuw onderzoek wijst uit dat een tactiele prikkel (bijv. naald) meteen van een thermische prikkel wordt onderscheiden, maar dat is buiten je vraag hier. In de zenuwbaan wordt door een cel dan een 'impuls' opgewekt, die duwt, ik zeg: schrijft, tegen de volgende ion/elektron en zo komt langs de andere zij er een ion/elektron 'uit te vallen' die dan door de hersenen of iets anders wordt 'gelezen'. Er zit een klein verschil tussen, maar de prikkel zoekt langs de zenuwbaan de weg met de minste weerstand, maar piepkleine prikkels zul je dus niet voelen.

De elektriciteit heeft net als de gewone theorie met stromend water bij verval twee of eigenlijk drie componenten om "veel informatie te schrijven > lezen":

1. hoe breder je buis, hoe meer informatie je erin kunt pompen.
2. het type buis telt ook, zegge: de geleiding (hier komt myeline op de proppen)
3. je kunt het natuurlijk ook harder erin duwen, maar dat hangt minder af van de buis, dus dit is een deels 'valse' derde component maar het beïnvloedt wel.

Dus 2. snap je blijkbaar (bij baby's zorgt myeline voor enorme versnelling vd hersenen)

1 is dus: Als je een grotere buis hebt, wordt die niet warm en kan de ion zonder 'zijkant' gemakkelijker 'duwen' zodat de informatie 'gemakkelijker' (niet altijd sneller!) de andere kant bereikt.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Er is dus een gedeeltelijke denkfout in dat artikel (volgens mijn bescheiden kennis, die ook nog evolueert, ik zal morgen niet denken wat ik vandaag denk, maar hopelijk meer): Als de buis een bepaalde diameter heeft en de informatie kan doorgeven, dan heeft ze, dankzij myeline haar maximale snelheid bereikt. Als ze te klein is, zal ze uitzetten en vertraagt ze door het gevolg: "een gestegen weerstand" (zegge: te warm worden). Eigenlijk zouden we naar het absolute nulpunt moeten gaan maar dat kan bij lichamen niet zonder totale vernietiging om naar de absolute geleidbaarheid te gaan en dan maximaal te zijn. Dan kun je zelfs een te kleine zenuwbaan maximale snelheid geven door die afkoeling. En dat brengt uw goede vraag op de volgende vraag: Hoe komen al die kleine zenuwprikkels dan samen in grotere zenuwbanen om er op de juiste wijze weer uit geselecteerd te worden aan de kant van onze hersenen. Ik maakte live ooit mee dat ik boven mijn pijndrempel ging door van 5 meter vlak op mijn rug te vallen in het zwembad bij een poging tot 3,5 salto's op jeugdige leeftijd en dus... plots NIETS meer voelde. Dat is, achteraf gezien want toen wist ik nog niets hiervan, iets wat erop wijst dat deze denkwijze wel degelijk juist kan zijn (registratieorgaan sloeg uit, maar misschien is dat wel een overlevingsreflex en was ons oerlichaam dit soort dingen meer gewoon vroeger en zijn wij erg dom geworden door onze luxe versus ons eeuwenoude lichaam). In zekere zin gaat het dus NIET sneller, maar er kan tegelijk meer informatie door, dus snelheid X diameter moet je samen beschouwen, en kun je het blijven vergelijken met een waterstroom. Hou deze formule voor ogen en dan vat je het beter: Watt = volt x ampère. De leiding is gemaakt voor een bepaalde stroomsterkte, maar is beperkt tot een maximaal aantal ampère voor het misloopt. En dit bij een bepaalde frequentie. Bij ons aan 50 Hertz is dat bij. bij 2,5 mm³ (lichtcircuit) à 16 ampère met 230 volt zo'n 3.680 Watt (zeg gerust 'informatie+eenheden' om het simpel te houden), bij 3,5 mm³ 25 X 230 = 5.750. De snelheid blijft echter gelijk! Ook als een lichtpunt op eender welk net 100 Watt afneemt. 13/10 voor jou dus.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

We hebben bij biologie geleerd dat impulsgeleiding als volgt werkt:
http://www.bioplek.org/animaties/zenuwstelsel/axonmembraan.html
en http://www.10voorbiologie.nl/index.php?cat=9&id=137&par=139&sub=1092
U praat over het "duwen" van elektronen. Komt dat "duwen" doordat er dan een stroompje (verplaatsing van elektronen) door verschil in lading als gevolg van depolarisatie op een plekje van een neuronuitloper ontstaat?
2. Hangt het type buis alleen af van de grootte/lengte van cellen van Schwann en aantal Natrium- en Kaliumkanaal? Of kunnen ook andere factoren hier invloed op hebben? Zo ja welke?
3. Betekent harder duwen de impulsgeleiding wordt aangezet door een sterkere prikkel, sterkere elektrische stroom?

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

1. ja, in die zin lijkt de veronderstelling van een elektriciteitsverschil tussen Natrium en Kalium. Ik verwijs naar 1A https://nl.wikipedia.org/wiki/Natrium-kaliumpomp maar ook naar 1B https://nl.wikipedia.org/wiki/Membraanpotentiaal waar je inderdaad die ionen/elektronen beter benoemd ziet (zonder prentje, jammer genoeg). Daar zie je dat het membraampotentiaal van een neutron geDEpolariseerd wordt, en dus ontvankelijk wordt voor een stroomverschil, en dit is inderdaad wat je juist zegt hier.
2. In twee doe je een omgekeerde redenering: het type buis hangt neit af van de cellen Schwann en # na en ka kanalen, het is totaal omgekeerd. Je hebt hele grote zenuwbanen als er veel informatie door moet. Vergelijk dit opnieuw met een boom: in de boomstam van de mens heb je zowel hele grote aders als dat je hele grote zenuwbanen hebt, omdat vele zaken samen komen, dus een autostrade. Op de Engelse wiki vind je de uitgebreide uitleg over Theodor Schwann maar daar wil ik je wijzen op het feit dat hij Jezuïet was en al in de 19de eeuw zijn celtheorieën uitwerkte, dus onvoorstelbaar hoe dom wij vandaag eigenlijk blijven blijken te zijn. Net zoals aders en spieren, zijn er grote zenuwbanen omdat er veel verkeer door moet (Darwin).
3. Dat laatste weet men op zich niet: hier zijn we babylonisch in een taalverwarring en of ik meer stroom, meer vermogen of meer spanning met 'harder duwen' bedoel is niet de vergelijking op zich. Met die vergelijking bedoel ik het proces opnieuw zoals bij 5.750 Watt = 230 volt X 25 ampère waarbij je dan echter verhitting krijgt van de koperdraad (zenuwen) en deze aan hun limiet raken en door warmte uitzetten en eigenlijk slechter beginnen functioneren. Veel signalen bij de zintuiglijke waarneming (bijv. lucifer tegen vinger) zorgen voor veel transfers en dus 'veel/meer' duwen. Ik werd vannacht trouwens wakker van je vraag (dank u daarvoor, echt waar), en deed deze test: Ik duwde links en rechts en mijn hersenen ontvangen dat goed. Maar dan duwde ik achtereen volgend in het duister met twee, drie, vier en vijf vingers bijv. op mijn voorarm en mijn hersenen konden NIET registreren dat ik meerdere vingers induwde en moest afleiden door fouten in gelijktijdig duwen dat er meerdere vingers waren, anders stemde het overeen met 'harder' duwen in het midden. In mijn onderrug, die minder gevoelig is dan mijn voorarm, ging het experiment nog meer op.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

En dan nog deze opmerking: ook bij hersenontvangst wordt zelfs een gegevensstroom genegeerd na een tijdje: als je een licht voorwerp ergens op je huid (liefst zo ver mogelijk van je hersenen) zet, dan gaat na verloop van tijd de 'impressie van druk' ook weg. Het is dus de continue wisselwerking van meer en minder (in aantal wellicht, in hevigheid misschien minder, wie weet is er zelfs een vast voltage per zenuwbaan en locatie en dus een vaste verhouding Kalium/Natrium, maar daar zijn wetenschappers ook nog niet aan uit) die de 'intenstiteit' van de prikkel bepaalt. Let dus op: dit zijn allemaal theorieën op basis van onze veronderstellingen over potentiaalverschillen en de ladingen die we toekennen aan natrium en kalium en van daaruit al deze theorieën opbouwen. Zelfs al zouden we het zo kunnen verklaren, echt begrijpen ligt nog erg veraf. Als je 100 meter per seconde neemt, wat registreren we dan eigenlijk. En dat is nog maar registratietijd, dan moet je nog latentietijd of responstijd meenemen en zou dat ook nog eens bij trainingen bij de ene mens verschillend kunnen zijn van de anderen. Als je je hand in water stopt met dezelfde temperatuur, voel je soms niets. Andere mensen zijn getraind om hypergevoelig te zijn. En op hetzelfde moment is dezelfde mens ook meer gevoeliger dan de andere keer, en kan hij zich concentreren of niet (zoals bij mijn oortest laatst, en toen ik buiten ging hoorde ik de wereld 100 X scherper na deze concentratie, terwijl mijn gehoorzenuwen natuurlijk niet anders waren dan voor de oortest bij Laperre). Allemaal met dezelfde zenuwen en al die basisstoffen. Ik geef toe dat Schwann ook vandaag nog redelijk onbegrepen is en echt heel ver stond in zijn praktijkkennis.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Heel erg bedankt voor uw antwoord!

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000