Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

codeert een gen ALTIJD voor een eiwit?

...of noem je een random set aan basencodons tussen, die dus niet voor een eiwit coderen (en de codons ook voor geen enkel anminozuur coderen) een start- en stopcodon ook een gen?

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
in: Biologie
3.8K
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Er is heel veel DNA dat niet voor eiwit codeert.
Heel veel stukken fungeren als matrijs voor RNA dat zelf een enzymfunctie heeft.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Bedankt voor je antwoord! Als ik het dus goed begrijp, coderen veel stukken in het DNA niet voor eiwitten, maar doen deze stukken dat pas als ze gekopieerd zijn naar het mRNA? En even tussendoor: ik dacht altijd dat enzymen ook eiwitten waren, is dat wel zo?

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (1)

Er zijn twee vragen die je eerst moet stellen om eigenlijk de basis van je vraag te begrijpen. Ten eerste 'Wat is een gen?' en ten tweede 'Wat is een eiwit?'.
Je moet het DNA als een groot kookboek bekijken. Een gen is een recept uit dit kookboek. Een proteïne (eiwit) is een aaneenschakeling van aminozuren.

Stukken van het DNA: de genen, worden via transcriptie omgezet in mRNA. Het mRNA codeert steeds voor bepaalde sequentie van aminozuren. Dus in feite zorgt ieder mRNA voor een polymeer van aminozuren, een eiwit. mRNA is een weerspiegeling van de genetische code in het DNA, meer nauwkeurig de genen. Dus het antwoord op je vraag is ja. Een gen codeert altijd voor een eiwit (ook enzymen zijn eiwitten).
Iedere somatische cel in je lichaam bevat het volledige DNA, alle genen en dus de informatie om alle mogelijke eiwitten te maken. Nu kunnen genen uitgeschakeld worden, omdat het gen geen meerwaarde heeft voor die cel. (Er zijn bepaalde genen die in vrijwel iedere cel ingeschakeld zijn, dit zijn de zogenaamde housekeeping genes.)

Goed, nog een stapje verder. DNA is een zeer, zeer complex iets. Mijn eerdere voorstelling als DNA, een kookboek met recepten (genen) gaat niet helemaal op. Dit gaat op voor het coderende stuk DNA, de genen. Echter is het zo dat er heel veel random (?) code in ons DNA zit, het junk-DNA. Dus eigenlijk heb je een boek met pagina's waarop random letters staan, en af en toe een pagina met een recept voor een eiwit.

De plaats waar transcriptie gaat plaatsvinden in het DNA wordt niet (uitsluitend) bepaald door start- en stopcodons. Het coderende stuk van een gen wordt vooraf gegaan door bepaalde signalen en basencombinaties die duidelijk maken dat er een gen aankomt (bijvoorbeeld een TATA-box) en die duidelijk maken dat alles klaar is (bijvoorbeeld een poly-A staart). Dus ookal zou er toevallig ergens in het junk-DNA een random start en stopcodon voorkomen, dan zou deze nog niet als zodanig herkend worden.

Ten slotte wordt het nog ingewikkelder. Zelfs in de genen is niet alles 'nuttig'. Een primair mRNA molecule zal nog steeds bestaan uit stukken die niet nuttig zijn, de intronen. Deze zullen na de transcriptie er nog uitgeknipt worden, dan blijven de exonen over die echt gaan coderen voor je aminozuren en dus je eiwit.

Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is. Zo niet, vraag het dan vooral!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding