Hoe kan het dat muildieren altijd onvruchtbaar zijn?

Muilezels zijn kruisingen tussen een mannelijk paard en een vrouwelijke ezel; bij muildieren is dit net andersom. Uit het feit dat zo'n kruising mogelijk is blijkt wel dat
paard en ezel nog nauw verwant zijn aan elkaar. Alle stappen, van paring tot de versmelting van celkernen bij de bevruchting, zijn nog mogelijk. Toch zijn muilezels en muildieren steriel, oftewel onvruchtbaar. Slechts enkele keren vermeldt de geschiedenis nakomelingen van een muilezel, maar dit is hoogst uitzonderlijk en berust waarschijnlijk op toevallige foutjes van de natuur (net zoals misvormingen e.d.).
Maar waarom zijn muilezels en muildieren onvruchtbaar? Als we kijken naar de chromosomen dan hebben paarden er 64 (32 paren) en ezels 62 (31 paren). Geslachtscellen (eicellen en zaadcellen) hebben altijd de helft van het aantal chromosomen, omdat de paren opgesplitst worden. De geslachtscellen van paarden hebben dus 32 chromosomen en die van ezels 31. Bij de bevruchting zullen normaal gesproken de homologe (overeenkomstige) chromosomen van ei- en zaadcel weer een paar vormen, maar in het geval van een kruising tussen paard en ezel ontstaat er een cel met een oneven aantal chromosomen (namelijk 32 + 31 = 63) en blijft er dus 1 ongepaard chromosoom over. Dit geeft in dit geval blijkbaar geen problemen voor de levensvatbaarheid van de nakomelingen, want er lijkt op het eerste gezicht niks mis met een muilezel of muildier. De problemen treden pas op bij het produceren van geslachtscellen. Hierbij worden immers de chromosomenparen weer opgesplitst, maar omdat er een ongepaard chromosoom aanwezig is zullen de geslachtscellen tijdens de delingsprocedure (de meiose) óf een chromosoom teveel óf juist een chromosoom te weinig ontvangen. En dit geeft wel problemen, want uit zulke geslachtscellen kan geen levensvatbaar embryo ontstaan.