Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat bepaalt of ik een spier in een kramp kan trekken?

Sommige spieren kan ik vrij eenvoudig zelf in een kramp trekken. Bijvoorbeeld de kuitspier, die is echt heel eenvoudig in een kramp te trekken. Ook de spier die de grote teen omlaag beweegt, en de spieren die alle tenen naar elkaar toe (en een beetje naar beneden) bewegen, zijn heel makkelijk in een kramp te trekken.

Ik kan zelfs kiezen of het een sterke of een minder sterke kramp gaat worden. De kuitspier bijvoorbeeld kan ik in een lichte kramp trekken, net niet pijnlijk, waarna ik voel hoe het "kramp-gebied" zich door de spier beweegt, en uiteindelijk verdwijnt.

Gelukkig kan ik al die spieren ook heel makkelijk uit een kramp trekken.

Andere spieren kan ik niet in een kramp trekken, wat ik ook probeer.

Wat bepaalt welke spieren ik wel en niet vrijwillig in een kramp kan trekken? Waar hangt dat van af?

En is dit individueel bepaald, of zijn de spieren die je wel/niet in een kramp kunt trekken bij iedereen dezelfde?
 

Cryofiel
10 jaar geleden
in: Biologie
1.4K
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het is in ieder geval bij iedereen verschillend, want ik kan geen enkele spier laten verkrampen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Cryo, waarom zou je bewust kramp in een spier willen trekken?
Wat is het nut daarvan?
Cryofiel
10 jaar geleden
Er toevallig achterkomen dat het kan. Dan wat experimenteren, vol verbazing kijken wat er gebeurt. Je eigen lichaam ontdekken. Grenzen bepalen.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Goeie vraag!
Een 'echte' kramp is een niet vrijwillige samentrekking van een spier, dat gespannen blijft. Dat veroorzaakt pijn en je kan het spier niet normaal gebruiken.
De mogelijke oorzaken van spierkramp kunnen heel erg divers zijn: een plotse inspanning, uitdroging (door gebrek aan elektrolyten), vermoeidheid, (spier)ziekte, infecties, medicijnen, stress... Een kramp kan in theorie "geforceerd" worden, door een spier vrijwillig krachtig samen te trekken, en dat is wat jij bedoelt, vermoed ik.

Je eerste vraag, waarom het ene spier wel en de andere niet, is een hele lastige. In principe kan elk spier verkrampen, maar normaal gesproken zijn juist de krachtigste spieren die zelfs wanneer wij 'rusten' nog steeds gespannen zijn (dat noemen wij "spiertonus"), die het vaakst en snelst kunnen verkrampen: je kuit (als je staat of zit is dit spier altijd gespannen), de tenenflexoren (zodat je voet niet inzakt), je lage rug (deze spieren houden je rug recht) of je nek (om ons hoofd recht te houden)
Het ultieme fysiologische antwoord waarom een kramp makkelijker optreedt bij dit soort type spieren weet ik niet, maar ik vermoed dat het te maken heeft met de basale spiertonus van deze spieren, die vrijwel altijd enigszins gespannen zijn, en dus makkelijker dan andere spieren overreageren, een bepaalde drempel overschrijden, en dus verkrampen.

Dat geeft ook meteen antwoord aan je tweede vraag. Over het algemeen zijn het bij iedereen dezelfde spieren die makkelijker verkrampt kunnen raken: kuit, lage rug, nek, tenenflexoren...
Maar individuele verschillen zijn, zoals voor vrijwel alles, ook prima te verklaren. Zo is het b.v. bekend dat bij hele jonge en bij oudere mensen sneller kramp optreedt. Je eigen lichaamsbouw zal ongetwijfeld invloed hierop hebben. Ik kan me prima voorstellen dat een zeer gespierd en niet zo lenig Schwarzenegger-type veel sneller zal verkrampen dan een turnster.

Ik heb een uitstekende link toegevoegd met zeer uitgebreide info over kramp (in het Engels)
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Cryofiel
10 jaar geleden
Bedankt voor je antwoord! Ik bedoel inderdaad een "geforceerde" kramp, zoals je aan het einde van je eerste alinea beschrijft. Als voorbeeld beschrijf ik de kuitspier. Die kan ik het makkelijkste in een zelfgekozen kramp brengen door wat onderuitgezakt te gaan zitten en dan mijn rechterbeen over mijn linkerbeen te slaan, zodanig dat de rechterenkel vlak boven de linkerknie ligt. De rechterknie steekt dus naar rechts uit. Het hele rechterbeen (enkel - knie - heup) is daarbij vrijwel horizontaal, de knie is hooguit een klein beetje hoger dan de enkel en de heup. Enkel en heup zijn op dezelfde hoogte. Nu kan ik de rechter kuitspier makkelijk vastpakken. Die is slap, ik kan hem op en neer bewegen met mijn handen. Die grote spier kan ik nu samentrekken zonder dat er lichaamsdelen in beweging komen. Als ik de spier zou vasthouden, zou ik voelen dat die hard wordt. Wanneer ik de kuitspier op die manier samentrek, voel ik op een gegeven moment de kramp komen. Die zit dan slechts in een deel van de spier. Nu kan ik de spier ontspannen. Ik zit dan nog net zoals voordat ik begon, maar nu is de spier "intern" aangespannen, terwijl ik zelf ontspannen ben, en geen moeite meer doe om de spier gespannen te houden. Meestal is een deel van de spier gespannen, en de rest ontspannen. Als ik het goed doe, breidt het verkrampte deel van de spier zich heel langzaam uit over de rest van de spier. Het krampgebied wordt dus groter. Na een tijdje ontspant het gedeelte dat als eerste verkrampt was. Op die manier "wandelt" het krampgebied door de spier. Dit is vaak op de huid te zien: daar zie je hoe diverse spierbundels zich aanspannen en ontspannen. Geheel zonder dat ik er iets aan doe, ik stuur niets aan, ik ben geheel ontspannen. Het is iets dat de spier geheel autonoom doet.
Cryofiel
10 jaar geleden
Als ik in het begin een te sterke kramp heb veroorzaakt, of als het verkrampte gebied te groot was, breidt de kramp zich sneller uit over de rest van de spier dan het begin-gebied zich ontspant. Het verkrampte gebied neemt dan toe, en ook de "sterkte" van de kramp neemt toe. Als ik dan niets zou doen, zou de hele spier verkrampen, en dat is erg pijnlijk. Als dat dreigt te gebeuren, moet ik de spier snel "uit de kramp trekken" door de tenen richting de knie te bewegen. Een te kleine kramp dooft heel snel uit, zonder zich over de spier te verspreiden. De kunst is dus een "perfecte" kramp te creëren, die alleen door de spier wandelt, zonder groter te worden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Brrrrrrr!!!
Ik krijg al pijn van het lezen van je omschrijving!!
Dat lukt mij niet, en als ik kramp krijg (doorgaans kuit of flexoren van de tenen) dan is het meteen erg pijnlijk.
Het allerergste "kramp" ooit kreeg ik tijdens een volleybal wedstrijd, toen mijn Achillespees doormidden scheurde. Je krijgt dan de kramp van je leven: het gehele spier vormt een keiharde bal net onder je knie, en het leukste is dat je kan niets hieraan doen, behalve wachten dat het spier vanzelf ontspant. Aan je tenen trekken werkt niet, immers, het spier zit aan de kant vam je enkel helemaal los. Anyway, je kuit bestaat uit vele spieren, vandaar dat niet alles in één keer verkrampt. Je hebt daar 2 grote spieren die naar je hiel gaan (Achillespees), maar ook anderen die naar de enkel gaan, en een andere dat je tenen doet kromtrekken, en dat helemaal tot aan de bovenkant van je onderbeen loopt.
Cryofiel
10 jaar geleden
Als het jou niet lukt en mij wel, is het dus persoonlijk bepaald. Ik dacht eigenlijk dat iedereen dat wel zou kunnen, maar dat is kennelijk niet zo. Terwijl ik toch al zolang ik me kan herinneren hiermee "speel". Als ik het met de grote teen doen, blijft die naar beneden staan, ook nadat ik de betreffende spier ontspan. De spier zit dan immers in een kramp, en blijft zichzelf gespannen houden, zonder aansturing vanuit de zenuwen. Na een tijdje ontspant de spier (verdwijnt de kramp). Als ik dan naar de teen kijk, zie ik hoe die heel geleidelijk terugkeert naar de normale stand, zonder dat ik zelf iets doe.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+