In hoeverre komt een bevruchting van een aap door een mens tot stand?

Wanneer een zaadcel op weg is naar de eicel, dan komt deze duizenden andere cellen tegen, die moeten allemaal genegeerd worden, want er is maar één doel: de eicel.
Daarom beschikt de zaadcel over een slimme tactiek: de receptoren waarmee hij cellen moet opmerken, worden pas actief als hij in de buurt van de eicel komt.
En daar zit het probleem: de receptoren komen namelijk alleen in actie als een proteïne – HSP2A – ze daartoe aanzet. Zonder dat proteïne komen de receptoren niet in actie en herkent de zaadcel de eicel simpelweg niet. En dan kan het sperma nog zo gezond zijn: het komt nooit tot een bevruchting.
De apin die niet over deze proteïne beschikt kan dus onmogelijk bevrucht worden door een man, zijn zaadcellen zullen hun doel gewoon niet vinden en lopen verloren.
Er zal geen samensmelting zijn, geen zaadcel die door de eicel geraakt, geen vruchtvorming, geen miskraam, niets...