Hoe komt het dat men tegenwoordig zo weinig veldbloemen ziet t.o.v. 30 -40 jaar geleden?

onkruidbestrijding (boeren hebben liever het koren dan de korenbloemen)
bemesting veel veldbloemen hebben liever armere grond dan bemestte grond

ik denk dat het grootste gedeelte van de maatschappij wat minder natuur wil zien en meer economische vooruitgang, daarom word veel natuur geruimd voor woon/werk fabrieken, uiteraard zul je zo in april tot juni wel veel madeliefjes en boterbloempjes in je plaatselijke plantsoen zien, bij ons in de stad hebben ze gelukkig een berg bolletjes gepland van allerlei soort, heel vrolijk, maar vroeger was dat dus op veel meer plaatsen dan nu

Behalve de eerder genoemde onkruidbestrijding is er de afgelopen decennia ook veel gemaaid in de bermen, waardoor de veldbloemen niet tot bloei kwamen. Op veel plaatsen begint het nu weer wat beter te gaan, omdat er minder gemaaid wordt.

Er is nu meer geld voor meer onderhoud, zoals het regelmatig maaien, dat ten koste gaat van de wilde bloemen.
Het zaad op de akkers is schoner en is vrijwel zonder onkruid (wilde bloemen)
Er zitten vaak meer voedingsstoffen in ons regenwater, dat is in het voordeel van gras en het nadeel van wilde bloemen.
Al het landschap moet er keurig uit zien, waardoor er bijna geen ' rommelhoekjes' meer zijn, waar wilde bloemen weelderig konden groeien.
Het klimaat is aan het veranderen, dus de samenstelling van de wilde planten dus ook.

Veldbloemen zijn vaak pioniers, en groeien alleen als de grond wordt omgewoeld (dus afgegaraven, gefreesd of geploegd). In het kader van de verkeersveiligheid (en omdat het een relatief goedkope vorm van bermbeheer is) worden bermen kortgehouden, en dus veelvuldig bemaaid. Dit zorgt er enerzijds voor dat de bloemen niet tot bloei kunnen komen, en anderzijds zorgt het rottende maaisel voor een verrijking van de bodem, wat de groei van pioniersvegetatie (die juist humusarme grond nodig heeft) in de weg staat.

Ik zie niet minder veldbloemen dan vroeger. In België zijn nog steeds plaatsen waar het onkruid welig tiert, maar er is wel ook meer bebouwing tussendoor. Omgekeerd waren er 40 jaren geleden wel minder autobanen en de mensen woonden dikwijls in een dorp en als ze de zondag te voet of maximaal per fiets een uitstapje deden, zaten ze meteen in de natuur langs een paadje zonder asfalt. Omdat ze dat maar af en toe deden en keihard werkten, leken de wilde bloemen dan speciaal te zijn. Denk aan het liedje van Louis Neefs die toen voorspelde dat er nu niets meer zou zijn dan beton.

Het omgekeerde is dus waar, of eigenlijk is er niet zo veel veranderd. Zonet ben ik nog 8 km gaan lopen langs paadjes en op evenveel plaatsen zag ik de veldbloemen als in mijn jeugd, maar soms wel op andere plaatsen.

Het klopt wel een beetje dat er niet zo veel plaatsen meer zijn die niet jaarlijks gelaten worden, maar de wilde tuin is daarentegen al bij heel veel klanten een feit, vooral dan bij rijkere mensen met een tuin van een paar duizenden vierkante meter.

Zien vereist dikwijls kijken. Er zijn nauwelijks veldbloemen uitgestorven. Zelfs de papaver ("on Flanders fields, where poppies grow" uit het oorlogsgedicht) zie ik zelfs weer toenemen na een eindje verminderd te zijn.

Er is ook een groot verschil tussen Wallonië en Vlaanderen, hoewel beide officieel tot België behoren. In Zeeland heb je ook nog een aantal plaatsen waar volop veldbloemen staan, maar meestal raak je daar niet bij langs de mooi onderhouden fietspaden en zijn het eerder mountainbikers of veldlopers die die plaatsen vinden.

Ik zou de vraag anders durven stellen: Komt onze generatie = de jeugd van vroeger, nu nog evenveel thuis met geschraafde benen van door de bossen of duinen te lopen buiten de gebakende paadjes? Dus aan wie ligt het dan, aan de jeugd of aan de vroegere jeugd die de volwassenen nu zijn. Of Facebook zie ik niet zozeer de wonden, maar meer de mooie faces i.p.v. de lelijke faeces. Maar dat is zeker van alle tijden, want in onze jeugdfotoalbums staan de schrammen en blutsen en builen die we vroeger opliepen ook niet... terwijl ze er wel degelijk waren.