Hoe ver zijn wetenschappers gekomen met klonen maken?

Dit jaar verscheen in het AD een krantenartikel waarin de laatste intwikkeling wordt beschreven.
Zie:
VICTOR SCHILDKAMP
Mensen klonen weer een stapje dichterbij
LEIDEN Het klonen van mensen is weer een stapje dichterbij nu Amerikaanse wetenschappers erin zijn geslaagd menselijke embryo's na te maken uit huidcellen. Het doel is vooral om in de toekomst defecte lichaamsdelen te repareren via gekweekte kopieën. Maar ook dat griezelige idee van compleet gekloonde mensen doemt weer op.
Wie denkt er bij klonen niet aan de naam Dolly? Het naar de rondborstige zangeres Dolly Parton vernoemde schaap dat in de zomer van 1996 werd geboren, was destijds het eerste gekloonde levende wezen ter wereld.
Dat klonen sindsdien de normaalste zaak van de wereld is, gaat veel te ver, maar het is daarna met vele andere wezens gelukt: honden, koeien, muizen. Alleen niet met die ene dominante aardbewoner: de mens.
Hoe griezelig en fascinerend ook, dat lijkt met de ontdekking van onderzoekers van de Health and Science University in Oregon weer ietsje dichterbij. Met ongeveer dezelfde techniek waarmee ooit Dolly werd `gekweekt', zijn zij erin geslaagd een embryo te creëren waarmee je in theorie een mens kunt laten ontstaan.
,,De doorbraak in Oregon is dat we nu in staat zijn een gekloond embryo te ontwikkelen, dat bij een moeder ingeplaatst kan worden,'' zegt stamceldeskundige Christine Mummery van het Leids Universitair Medisch Centrum. ,,Dat betekent nog niet dat het zich tot een gezonde foetus ontwikkelt. Bij Dolly zijn ook honderden kloon-embryo's gebruikt, maar er is uiteindelijk maar één Dolly geboren.''
Hoogleraar Mummery wil het daarom geen reuzenstap, maar een stapje noemen in de ontwikkeling naar het klonen van mensen. ,,Als je dat zou willen,'' zegt ze er echter meteen bij. ,,Want wie wil dat? Ook het maken van een gekloond embryo is bedoeld om daar stamcellen uit te halen. Het plaatsen van een gekloond embryo in een vrouw is trouwens in verreweg de meeste landen verboden.''
Stamcellen kweken voor de medische wetenschap gebeurt al door aan huidcellen van een persoon genetisch materiaal toe te voegen, zodat ze in bruikbare stamcellen veranderen. `Opnieuw geprogrammeerde cellen' dus, die gebruikt kunnen worden om defecte lichaamsdelen als een spier of een lever te herstellen, zónder afstootverschijnselen. Om ze opnieuw te laten (aan)groeien tot `vervangend materiaal'. Een embryo komt er niet aan te pas.

Klonen kent eigenlijk geen geheimen meer. In de negentiger jaren is het eerste zoogdier gekloond, dat was de moeilijkste opgave. Het klonen van vissen is een eitje, je kunt zo 100 000 genetisch identieke vissen maken als je dat wilt. Vissen als de giebel bestaan in veel streken alleen als kloon. Amfibieen werden dacht ik als eerste gekloond, omdat het mooie grote cellen zijn, waar je makkelijk met de hand mee kunt manipuleren. De plaats van amfibieen is door zebravissen ingenomen, doordat er betere technieken zijn voor manipulatie. Omdat de jonge zebravisjes doorzichtig zijn kun je makkelijk allerlei weefsels onder de microscoop volgen.
Er is geen reden waarom het zo verschrikkelijk moeilijk zou zijn om mensen te klonen als je al 20 jaar lang schapen kunt klonen, anders dan dat je niet kunt oefenen en het niet is toegestaan.