Is een menselijke zaadcel een mens of een dier?

Ik denk dat een zaadcel een haploide fase is van de mens. Bij sommige dieren is de haploide fase wel levensvatbaar en in staat uit te groeien tot een meercellig organisme en ziet er dan ongeveer hetzelfde uit als het diploide dier. (dar/honingbij, diploide darren worden vlak voor het uitkomen door de werksters opgegeten). Wel heb je dan de grote hoeveelheid cytoplasma nodig van de eicel, met enkele kunstgrepen zou dat nog wel kunnen.

Ik denk dat we het organisme mens nogal centraal stellen vanwege de grootte, de levensduur en het denkvermogen, maar de placenta die na de geboorte weggooien vanwege overbodigheid, is net zo menselijk als de mens zelf.
In de mens zitten altijd cellen die weer bij de volgende generatie gaan horen (deze cellen zijn menselijk en na de meiose zijn het inderdaad andere organismen en moeten door speciale cellagen van het moederorganisme worden gevoed en beschermd tegen het immuunsysteem (ze zijn "non self").

Er is een erg interessante manier om tegen de zaak aan te kijken. Een sexueel vermeerderende organisme (mens) wisselt de haploide en diploide fase af. De diploide fase duurt lang, de haploide fase relatief kort. De essentiele cellen zijn de cellen van de kiemlijn, oogonien, oocyten, spermatogonien, spermatocyten die weer een nieuwe generatie gaan voortbrengen. De somatische cellen, zoals de cellen in je hersenen of die in de placenta dienen slechts als vehikels om de cellen van de kiemlijn (die haploide en diploide fases afwisselen) naar de volgende generatie te krijgen.
Een man zoals we die we op straat tegenkomen is dus eigenlijk een mengsel van twee generaties, terwijl een zaadcel die lekker rondzwemt een zuiver menselijk onafhankelijk eencellig organisme is en daarom ook wel met spermatozo wordt aangeduid. Opmerkelijk is dat deze fase eigenlijk geen interactie meer heeft met andere lichaamscellen, net zoals de eicel voor de bevruchting en de zygote voor de innesteling. De eicel wordt door een zeeanemoon achtig orgaan opgezogen en langzaam met trilharen door de eileider getransporteert. Ook de zygotes overleven in een soort binnenzee, bij sommige herkauwers blijven ze erg lang in het blastulastadium, voordat ze weer interactie met de cellen van de baarmoeder gaan vertonen en innestelen (dan worden ze op de juiste tijd geboren met veel gras ter beschikking).

Het is toch wel aardig om te onderkennen dat het grootste gedeelte van de mens vergankelijk is en eigenlijk een soort wegwerpverpakking.