welke bliksem komt het meest voor? bliksem die de grond raakt of bliksem van wolk tot wolk

de bliksem tussen wolken komt het meest voor. Bliksem is een elektrische ontlading tussen een elektrisch geladen wolk en de aarde, of tussen twee elektrisch geladen wolken. De meeste ontladingen zijn die tussen twee wolken.

Een bliksemstraal is met een doorsnede van ongeveer 2,5 cm zo’n beetje even groot als een 2 euro munt. Een verticale bliksemstraal is ongeveer 5 tot 6 km lang en een horizontale bliksemstraal kan wel 8 tot 16 km lang worden.

Wat gebeurt er tijdens een bliksem?
De elektrisch geladen deeltjes in een wolk trekken elkaar aan. De deeltjes willen naar elkaar toe om zich te ontladen. Na een ontlading zijn ze dan niet meer negatief of positief geladen, maar neutraal. Die ontlading gebeurt via een enorme vonk: de bliksem. De meeste ontladingen gebeuren in de wolken zelf of tussen een aantal wolken. Het lijkt alsof de bliksem vanuit de lucht naar de aarde loopt, maar dat is niet zo. Het zichtbare deel van de bliksem breidt zich van beneden naar boven uit. Het bliksemkanaal krijgt contact met de tegengestelde lading dichtbij de aarde en de kortsluiting begint dus hier beneden. Wij kunnen dit niet met het blote oog zien, want de reis van de bliksem tussen aarde en wolk is slechts een fractie van een seconde. Het gaat dus ‘bliksemsnel’.