Zijn er bij mensen ook onbewuste synchrone groepsbewegingen mogelijk?

Het gaat erom dat ze elkaar niet raken zoals in de vraagstelling staat, net zoals bij vogels en vissen. Wij mensen lopen in zo'n situatie nog liever over iemand heen of anders er doorheen maar aanraken doen we wel degelijk.

r zijn wel degelijk soortgelijke bewegingen waar te nemen waarbij men elkaar niet onder de voet loopt.zie volle winkelstraten en de bewegingen die door deze massa`s lopen.

okee, maar dan de link naar Rupert Sheldrake?

Nee dan loopt men elkaar niet onder de voet maar de vissen en vogels uit de vraag raken elkaar niet eens aan. Als er eentje naar rechts gaat gaan ze allemaal naar rechts zonder dat er eentje degene rechts van hem raakt.

Ooit las ik een heel verhaal over dergelijke morfologiën. (Niet te verwarren met de morfologische velden van Rupert Sheldrake, die overigens niet eens zo heel raar bedacht zijn [volgens mij])
Wanneer je als mens naast een dolfijn, of kennelijk ook naast een walvis zwemt, lijkt het alsof het lijf van het dier 'onthoudt' dat jij langs zijn lijf 'glijdt'. Maar jouw aanwezigheid een een stromingsverandering aan de huid van het dier ten gevolge, waardoor het zich (minstens deels onbewust) aan jou aanpast. Wanneer een groep vogels of vissen op een zekere afstand naast elkaar vliegen/zwemmen, is er ook sprake van stroming, van lucht dan wel water (stromingen die zich overigens in principe hetzelfde gedragen!) Eén veranderde wiekslag, één andere vinslag, heeft een veranderde stroming ten gevolge. Ongetwijfeld wordt dit door de anderen in de groep opgevangen en "verwerkt". Het zal niet alles verklaren, maar het kan best een deel van de verklaring voor een dergelijke geordende chaos beweging zijn. Ik herinner mij ooit te hebben gelezen dat in de natuur en scheikunde soortgelijke bewegingen plaatsvinden, die als geordende chaos werden beschreven. Misschien werkt bovenstaande als trigger bij iemand en kan die daar meer over vertellen? Hoe dan ook: een school vissen draait ongetwijfeld, deels op grond van veranderende sensorische input als gevolg veranderde stroming door een veranderende "vinslag" om. Dat er nooit een andere vis aangeraakt wordt is twijfelachtig, want het is -door de massa- bar moeilijk te controleren, zelfs met vertraagde filmbeelden. Ongetwijfeld zijn er nog talloze andere redenen, die de beweging geleiden. Overigens: het voordeel dat een klein visje haalt om in zo'n grote school vissen te zitten is dat een roofdier het idee heeft dat het met een groot beest van doen heeft, en de vis minder snel een prooi wordt. Tijdens die massale bewegingen gaat er best wel eens wat fout: de buitenste vissen kunnen tijdens het draaien net te laat zijn, zo net te ver van de school afdwalen (enkele centimeters) en vervolgens een prooi voor een predator zijn. Alles in de natuur heeft een reden: een roofdier moet ook overleven... Mensen zijn, net als veel andere dieren, mogelijk wat plomper in hun bewegingen. Relatief ondervinden wij meer weerstand dan een gestroomlijnde vis of vogel bij massale (angst) bewegingen, en zijn wij relatief zwaarder (of minder krachtig) . Mogelijk is dat een verklaring van de botsingen die na de Damschreeuwer plaatsvonden?