Welke typen diabetes zijn er en wat zijn de verschillen?

Bij diabetes (suikerziekte) kan het lichaam de bloedsuiker niet meer regelen. Dat gebeurt bij gezonde mensen heel precies, met het hormoon insuline. De twee belangrijkste soorten diabetes zijn diabetes type 1 en diabetes type 2.

De twee soorten diabetes lijken op elkaar, maar zijn toch verschillend. Dat leidt vaak tot misverstanden. Daardoor krijgen veel patiënten te maken met onbegrip en verwarring in hun omgeving.
Diabetes type 2

Het lichaam heeft te weinig insuline.
Bovendien reageert het lichaam niet meer goed op insuline (ongevoeligheid voor insuline).
Overgewicht en weinig beweging, maar ook oudere leeftijd naast erfelijke aanleg vergroten de kans.
Mensen met diabetes type 2 krijgen meestal medicijnen, voedings- en bewegingsadviezen. Soms moet iemand ook insuline spuiten.
Heette vroeger ook wel 'ouderdomsdiabetes'. Maar het komt nu ook vaak bij jongere mensen voor.
9 van de 10 mensen met diabetes hebben diabetes type 2.
Lees meer over diabetes type 2.

Diabetes type 1

Het lichaam maakt zelf helemaal geen insuline meer aan.
Het afweersysteem maakt per ongeluk de cellen die insuline aanmaken kapot.
Mensen met diabetes type 1 moeten een paar keer per dag zichzelf insuline inspuiten, of een insulinepomp dragen.
Heette vroeger ook wel 'jeugddiabetes'.
1 op de 10 mensen met diabetes heeft diabetes type 1.
Lees meer over diabetes type 1.

Andere vormen van diabetes

Er zijn zelfs nog andere vormen van diabetes, deze komen minder vaak voor. Bovendien is er tussen sommige soorten diabetes een grijs gebied. Ze lijken dan meer op elkaar dan eerst werd gedacht. In de toekomst zullen we misschien nog meer vormen kennen. Of misschien delen wetenschappers diabetes ooit nog eens iets anders in. Diabetes heeft nog steeds geheimen voor ons. Daarom gebeurt er veel onderzoek naar diabetes, deels betaald door het Diabetes Fonds.

Er is nog een derde vorm van diabetes, diabetes insipidus. Deze heeft niets met diabetes mellitus ('suikerziekte') te maken, maar is een ziekte van de nieren.

Diabetes insipidus (DI) is een aandoening die gekenmerkt wordt door polyurie (veel plassen) en polydipsie (veel drinken, 5-15 liter per dag). Het eerste deel van de benaming, diabetes, kan misleidend zijn, deze aandoening heeft niets met suikerziekte (diabetes mellitus) te maken. De uitgescheiden urine is daarbij - in tegenstelling tot diabetes mellitus - niet zoet en (wel) sterk verdund. Diabetes insipidus wordt veroorzaakt door het ontbreken van antidiuretisch hormoon, ook bekend als vasopressine of bij de afkorting ADH: craniale diabetes insipidus, of ongevoeligheid van de nieren voor dat hormoon: nefrogene diabetes insipidus. DI komt veel voor bij patiënten met histiocytose, zelfs na jaren therapie. Bloedonderzoek zal afwijkende bloedspiegels van veel elektrolyten te zien geven. De dorstproef geeft snel uitsluitsel ten aanzien van de diagnose diabetes insipidus.