Werkt het oog van een insect hetzelfde als een mensenoog?

Bij mensen;
Ogen zijn fascinerende organen. Dat geldt zowel voor het optische deel als voor het deel dat de informatie verwerkt. In het netvlies van een menselijk oog vind je een miljoen kegeltjes van drie verschillende typen en 100 miljoen staafjes. Met de kegeltjes zien we kleuren, iedere soort kegeltje is gevoelig voor een verschillende kleur. In de staafjes en kegeltjes vinden fotochemische processen plaats die leiden tot elektrische pulsen in de oogzenuw. De oogzenuw heeft een miljoen zenuwvezeltjes en kan 10 miljoen bits per seconde aan informatie overdragen aan de hersens. Dat is wel wat anders dan mijn snelle modem kan met zijn 56000 bits per seconde. Het aantal bits per seconde wordt bepaald door de intensiteit van het licht. Uiteindelijk wordt in de neuronencircuits van onze hersenen een beeld gevormd, een soort virtuele werkelijkheid, een proces van een ongelooflijke ingewikkeldheid dat we helemaal nog niet begrijpen.

Bij Insekten;

In tegenstelling tot onze ogen zijn die van insecten onbeweeglijk en ook niet scherp te stellen. Insecten zijn in ieder geval flink bijziende. Vlinders kunnen vermoedelijk nog het verst zien, enkele meters, terwijl hommels maar tot een halve meter komen. Maar insecten worden wel geholpen door een soms bijna fabelachtig goede reukzin. Een ander verschil met onze ogen is dat insecten ook nog ultraviolet kunnen waarnemen. Onze ogen zijn gevoelig in het gebied tussen 400 en 700 nano-meter (tussen blauw en rood), maar een bij kan nog waarnemen tot 300 nm, dus in het UV-gebied. Bloemen die voor ons wit zijn, zijn dat niet voor een bij. Verschillende witte bloemen kaatsen een verschillend deel van het UV terug en dat betekent dat de bij die bloemen met een verschillende kleur ziet.
Met zijn twee enorme ogen, elk bestaand uit 30000 lensjes, en ook nog voorzien van enkelvoudige ogen, is de libel zeer goed toegrust voor zijn leven als een actieve predator.

Een bijenwerkster heeft ogen die elk 4500 lensjes hebben. Die geven dus een grof mozaïekbeeld. Maar de bij heeft wel een ander voordeel. Terwijl onze ogen geen afzonderlijke beelden meer zien bij een frequentie van 20 beelden per seconde, kan een bij met goed licht nog beelden afzonderlijk zien met een frequentie van meer dan 100 per seconde. Dank zij dit vermogen kunnen bijen snel bewegende objecten goed zien.

Technisch gezien werkt elk oogje volgens hetzelfde principe als van de mens. De DNA van doe cellen lijken zelfs ietwat op die van de mens. Alleen, kunnen we ons nauwelijks voorstellen wat zo een beestje waarneemt met tussen de 2 en 30.000 lensjes. Waarschijnlijk een soort mozaiek.

Ja precies hetzelfde, het neemt de omgeving waar, dat doet het oog van een insect en dat doet het oog van een mens...

Maar de rest is allemaal anders, het instrument en wat er met die prikkels of beelden gedaan wordt...