Hoe weet bloed dat het buiten je lichaam is, en dat het kan stollen?

Bloedplaatjes detecteren dat (wellicht door zuurstof) en klonteren samen zodanig dat het bloed niet meer uitstroomt... En dan begint het reparatieproces...

Ik citeer de eerste zin uit het Wikipedia-artikel:

"
Bloedstolling of coagulatie is het proces waardoor bloed dat aan de lucht of aan andere oppervlakken dan de binnenkant van het vaatstelsel wordt blootgesteld klontert en hard wordt.
"

De volledige beschrijving vind je in de rest van het Wikipedia-artikel - dat kun je beter zelf lezen dan dat ik het hier voor je ga overtypen. Zie de Bron.

Ik ga proberen om de stolling uit te leggen in gewone mensen taal.
Alleereerst weet bloed niet dat het buiten je lichaam is en dus kan stollen. Bloed kan ook in het lichaam stollen.
Om de stolling op gang te brengen heb je een activator nodig. In het geval van een wondje raakt de vaatwand beschadigt. De buitenste laag van de vaatwand bestaat uit endotheelcellen. Daarin zit collageen.
Bloedplaatjes zijn gemaakt om o.a. aan collageen te hechten. Nadat een bloedplaatje zich gehecht heeft gebeuren er allerlei dingen met zo'n bloedplaatje. Hij word zogezegt geactiveerd. Zo'n bloedplaatjes stoot dan allerlei stoffen uit die andere bloedplaatjes activeren. En ze veranderen van vorm waardoor anderen stollingsfactoren ook mee gaan doen met het proces.
Hierdoor word er uiteindelijk een propje gevormd, wat het gatje dicht en de bloeding stopt.
Zo'n propje kan je op de huid zien. Wij noemen dat dan een korstje.
Ik heb het nu even simplistisch vertaalt. In werkelijkheid is de bloedstolling nog vele malen lastiger.