Waardoor kan het dat een zoogdier niet ongeslachtelijk kinderen kan verwekken maar andere dieren dat soms wel kunnen?

Geslachteljke voortplanting is in de praktijk ene heel efficiente manier van voortplanting gebleken, die soorten in staat stelt zich - door genetische variatie - makkelijk en snel aan veranderende omstandigheden aan te passen. Alle zoogdieren hadden zonder die methode nooit zo ver ontwikkeld kunnen zijn als ze nu zijn, dus is dat binnen die groep de enige strategie.

Ongeslachtelijke voortplanting heeft ook zo zijn voordelen, omdat je op die manier in no time een heleboel nakomelingen op de wereld kunt zetten - die echter genetisch exact gelijk zijn aan de moeder. Dan moet je het van de grote getallen hebben en hopen dat er eentje overleeft. Maar van aanpassing is geen sprake. Veel dieren die zich ongeslachtelijk voortplanten, kennen daarom ook een geslachtelijke manier, die in tijden van nood uit de kast getrokken wordt. Dan worden er bijvoorbeeld opeens veel mannetjes 'gemaakt' (temperatuur heeft daar bijvoorbeeld invloed op), of veranderen enkele dieren van geslacht, of worden dieren die normaliter in het larvale stadium blijven (zoals axolotls) ineens alsnog volwassen.

Ook hier spreekt het voor zich dat dat vooral veel nut heeft bij een soort die zich snel en gemakkelijk voortplant en waarvan de jongen geen of vrijwel geen zorg nodig hebben. Ook daar vallen de zoogdieren dus af.

Dat we het niet kunnen komt simpelweg omdat ons voortplantingssysteem is gebouwd op samensmelting van zaad- en eicellen, en niet op eitjes die wel of niet bevrucht altijd uitkomen. Gelukkig maar, anders zouden we aan de lopende band jongen op de wereld zetten waar we never voor zouden kunnen zorgen.

De natuur zorgt ervoor dat elke soort de voortplanting krijgt die het beste bij hem past, en uiteindelijk de beste kansen voor de soort geeft.

Het zou moeten kunnen en het komt wel voor na manipulatie, maar de parthenogenetische embryo's overleven niet lang. Dat is vooral een technische kwestie denk ik, de zoogdierembryo's zijn erg kwetsbaar voor de verstoringen die nodig zijn om het chromosomenaantal en de meiose te manipuleren, zelfs 'gewone' IVF gaat vaak verkeerd.
Er zijn wel klinische gevallen waarin het embryo alleen afkomstig is van een van de ouders (zie bron). Het zijn wel bijzondere gevallen met bevruchting door twee spermatozoa tegelijkertijd of bevruchting door een diploide spermatozo en vervolgens het verloren gaan van het genetisch materiaal van de moeder.
Ook is het mogelijk dat twee eicellen soms versmelten, dat zou ook best wel eens kunnen gebeuren zonder dat het wordt opgemerkt. Bij muizen is dat al op een kunstmatige manier gebeurd.