Waarom staat de natuur niet vol met (winterharde) tuinplanten, terwijl in de loop der jaren heel wat zaadjes verspreid zijn?

Om precies dezelfde reden waarom de wereld niet vol staat met muizen...
... of konijnen...
... of kakkerlakken...
... of muggen...
... of olifanten, die toch geen natuurlijke vijand hebben...

Het antwoord is "concurrentie" en "evolutie".
De ene plant is beter aangepast aan een bepaalde soort grond, klimaat, hoeveelheid licht, omgeving, andere soorten planten in de buurt, dieren die voor bestuiving kunnen zorgen, dieren die de plant kunnen eten...

Het evolutionaire proces en de onderlinge concurrentie hebben gezorgd dat er geen ene soort boven alle andere domineert. Niet eens de mens, die dankzij zijn intelligentie in vrijwel elke omgeving kan gedijen, kan helemaal domineren (d.w.z. alle andere soorten van planten en dieren uitroeien, want je hebt ze nodig om zelf te overleven)

Op het moment dat de zaad van een bepaalde soort plant op de grond valt, is het maar de vraag of die het zal reden tot de volgende generatie. Zie boven een klein opsommetje van de factoren die dit zullen bepalen.
Als de omgeving verandert, dan raakt het hele ecosysteem uit balans, en de planten zullen weer snel een nieuw evenwicht vinden.
Dat lees je steeds vaker in het wetenschappelijk nieuws: "Plant A, die vroeger alleen in warme klimaten groeide, komt steeds vaker voor in Nederland". Dat komt door de opwarming van de aarde en een alles wat ermee gepaard gaat.
En plant A kan niet meer groeien in haar oorspronkelijke omgeving. Nu zullen daar alleen maar cactussen kunnen groeien (ik verzin maar wat, het gaat om het principe)
Dus waar de omgeving verandert, veranderen de planten mee. En daarmee veranderen ook de dieren. En zo is er altijd sprake van een dynamisch evenwicht.

Het fenomeen van de introductie van uitheemse planten illustreert dit ook prachtig: men zegt dat een uitheemse giftige plant de omgeving razendsnel zal koloniseren. Dat is maar de vraag! Misschien is het te koud, of te warm of te droog voor haar, of mist de plant een bepaalde soort fruitvlieg die voor bestuiving zorgt. Maar misschien is het precies goed, en dan vindt een explosieve groei plaats, omdat de natuurlijke vijand (die ene soort antiloop die de giftige plant lekker vindt en kan verteren) ontbreekt. In zo'n geval raakt het geheel weer uit balans, en duurt het even voordat er weer een evenwicht ontstaat.
Denk b.v. aan de konijnen in Australië.


Prachtig hoe de Natuur zichzelf reguleert! Toch?
Ik zet maar geen bronnen, maar je kan geweldige boeken hierover lezen.