is de wetenschap al zover om zelf organismes te kunnen creëren?

- Wat betreft het opnieuw levend maken van uitgestorven organismen kan men stellen dat we zo ver (nog) niet zijn. Met gevonden fossiele dino's is dat uit te leggen.

Dat men DNA uit fossielen kan halen is op zich niet het grootste probleem, want dat lukt soms wél. Zo is men er in geslaagd om bv. DNA te halen uit sabeltandtijgers, mammoeten, en allerhande fossiele diertjes ingesloten in amber (barnsteen). In tegenstelling tot wat men een paar jaar geleden beweerde, is men er echter nog niet in gelukt om bruikbaar DNA uit fossiele dino's te extraheren. Maar zelfs als men daarin toch zou slagen, dan nog zou het niet mogelijk zijn om met dat DNA een dino te reconstrueren. Immers het beetje DNA dat men zo zou bekomen, zou slechts een héél klein stukje zijn uit het hele dino-genoom en om een organisme te reconstrueren moet men minstens over een volledig genoom beschikken.
Dan zijn er tal van zgn. epigenetische factoren die men niet controleert. Epigenetische factoren zijn allerhande interacties tussen het DNA en bepaalde stoffen die met DNA reageren (bv. door er zich op te binden) en het zijn precies die reacties die mee bepalen hoe de informatie in het DNA wordt omgezet tot het uiteindelijke organisme (of beter het "fenotype" van dat organisme)

- Wat betreft het scheppen van nieuwe creaties is een poging ondernomen door de onderzoeker C. Venter. Het hangt een beetje van de definitie af wat men onder nieuw leven verstaat:

Onderzoekers van het J. Craig Venter Instituut zijn erin geslaagd een ‘lege’ bacterie tot leven te wekken door er synthetisch DNA in te stoppen. Zo herschiepen ze Mycoplasma mycoides, een bacteriesoort die al bestond.
Venter’s onderzoeksinstituut heeft al het erfelijk materiaal van een bacterie vervangen door een in het lab gemaakte sliert DNA, die vervolgens de controle over de cel overnam.
Nieuw leven is het feitelijk niet, want ‘deze onderzoekers maken gebruik van een cel die nog alle oorspronkelijke componenten heeft, zoals enzymen, tRNA’s, structurele eiwitten, vetten en suikers. Je kunt het vergelijken met een computer waarin je het besturingssysteem vervangt. Dan heb je niet opeens een nieuwe computer.’
Maar ja, een computer plant zich niet voort, en deze bacterie wel.
Het roept de vraag op wat leven eigenlijk is. Leeft een streng DNA, leeft een cel zonder DNA? Of is er pas sprake van leven als de twee worden samengevoegd? Het is een kwestie van definitie.

En wat te denken van gemuteerd fruit of groente, is dat ook nieuw leven etc..