Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Klopt het dat de wolf niet gedomesticeerd zou kunnen worden en waarom niet?

Dit naar aanleiding van een eerdere vraag over domesticeren, daarbij werd een interessant punt naar voren gebracht over wolven en honden.

Ik verbaas me er een beetje over dat wolven niet te domesticeren zijn (maar ik weet niet zeker of het niet kan), als het niet kan, is er dan een biologische reden voor te bedenken, wolven zouden qua DNA maar 0,2% verschillen van honden las ik ergens en volgens sommige definities behoren wolven en honden tot dezelfde soort omdat ze vruchtbare nakomelingen kunnen voortbrengen.

Daarbij komt dat vossen wel degelijk gedomesticeerd zijn tijdens een experiment dat zo'n 40 jaar duurde, maar die staan genetisch gezien verder van de hond af, dus misschien is dat geen goed voorbeeld.

Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
in: Biologie
3.2K
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat was een geweldig experiment, overigens. Die vossen zien er ineens echt totaal anders uit - meer als honden. Heel merkwaardig, was dat.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
De vossen is inderdaad niet echt een goed voorbeeld, omdat het hier om heel selektief fokken is gegaan - de meest mensvriendelijke vossen werden steeds gebruikt. het waren na die 40 jaar dan ook geen 'echte' vossen meer : ze kregen tip-oren, en kregen ook andere kleuren dan hun voorouders.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
@Nieuwsgierig, okee, maar hoe is dat anders dan hoe we ooit honden hebben gedomesticeerd, hoewel daar niet heel veel over bekend is zou het goed op dezelfde wijze gegaan kunnen zijn (alleen niet in een laboratoriumomgeving uiteraard). Er worden kennelijk ook conclusies getrokken uit het gevarieerde uiterlijk van honden ten opzichte van dat van wolven op basis van dit vossenexperiment, maar dat is wat ik er zo even snel over lees dan hè. @Simply Not Edible Ik zit er nu een en ander over te lezen, maar ik lees ook dat er theorieën zijn over adrenalineproductie die afneemt en dat er een verband zou bestaan tussen de manier waarop adrenaline in het lichaam werkt en hoe melanine (pigment) werkt.
Rieneke1
14 jaar geleden
gedomesticeerd zeg je toch van een soort?
naar mijn idee waren die vossen min of meer gesocialiseerd, niet gedomesticeerd?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Misschien heb je gelijk Rieneke, maar laten we gemakshalve zeggen dat ze aardig ver gekomen zijn in een betrekkelijk korte tijd met die vossen. het is overigens zo dat die vossen ook een behoorlijk ander uiterlijk hadden gekregen (andere kleuren, andere oren, krulstaarten). Maar als je het over soorten hebt, er valt dus wat voor te zeggen om wolf en hond tot een soort te rekenen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
De wolf is de 'canis lupus', de hond de 'canis familiaris' - ze zijn familie van elkaar , maar twee verschillende soorten.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Volgens: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hond (maar dat zal dan misschien niet kloppen) zou de huishond tegenwoordig als canis lupus familiaris worden geclassificeerd, als het wel klopt dan zouden zowel wolf als hond dezelfde soort zijn (canis lupus) maar de hond zou dan een ondersoort (familiaris) zijn, tevens staat in de inleiding van het lemma over de wolf: http://nl.wikipedia.org/wiki/Wolf_%28dier%29 dat de wolf en de hond gezamenlijk vruchtbare nakomelingen zouden kunnen voortbrengen, wat het volgens de definitie die ik op school heb geleerd ook tot een soort zou maken. Overigens was in mijn tijd op school nog sprake van canis familiaris (en dus niet canis lupus familiaris) als soortaanduiding voor de hond, dus als het wikipediartikel wel klopt dan heeft men de taxonomische classificatie in de afgelopen 15 jaar of zo herzien.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat kan redelijk kloppen, aangezien de grenzen nogal lastig aan te geven zijn, vaak. Zo heb ik ook al meermaals het concept van ringsoorten aangehaald, die een lastig punt vormen hierin. Hoe die fysieke aanpassing gegaan is, is mij niet geheel duidelijk. De connectie tussen adrenaline en melanine zou heel goed mogelijk zijn, en klinkt in elk geval redelijk. Ik zou geneigd zijn om dit inderdaad te accepteren als verklaring hiervoor. En voor nieuwsgierig: met vossen is er voor het experiment inderdaad rigoureus geselecteerd op tamheid, maar dat heeft het proces alleen versneld. Ik zie niet in waarom de versnelde variant bij een vos anders zou moeten zijn dan de (waarschijnlijk) geleidelijker verlopen variant bij de wolf - het principe blijft onveranderd/
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Wat is een ringsoort dan? Ik ben onbekend met dat begrip.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
De wiki is zeer uitgebreid: http://en.wikipedia.org/wiki/Ringspecies Maar in het kort komt het neer op populaties waarbij de ene groep wél telkens vruchtbaar nageslacht kan krijgen met de groepen aangrenzend aan hen - je kunt hier dan een onafgebroken keten in maken - maar de uitersten zijn weer niet vruchtbaar met elkaar. Soms komen de twee uitersten elkaar weer tegen wanneer je een volledige ringsoort hebt. Dan neig je in eerste instantie dus naar het plaatsen van deze populaties in verschillende soorten, maar blijkt er bij nader onderzoek wel een directe lijn van onafgebroken vruchtbaarheid te bestaan.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Interessant ik zal het eens bekijken. Trouwens nog even over de taxonomie, ter illustratie een citaat uit het Engelstalige Wikipedia-artikel over de Dingo: Since its first official nomenclature in 1792 (Canis antarcticus) the scientific name of the dingo has changed several times.[2] The name Canis familiaris dingo, which treats the dingo as a subspecies of domestic dog (and the domestic dog as a species separate from wolves), has been the most frequently used term over the last 50 years. In taxonomy the most accepted name today is the term Canis lupus dingo, however this name is not very common in literature.[4] Furthermore the terms Canis dingo,[5][6] which classes the dingo as a separate species from both dogs and wolves, and Canis lupus familiaris dingo[7] are used. Toen ik op school zat werd ons inderdaad verteld Canis Familiaris (huishond) Canis Familiaris Dingo (Dingo) en Canis Lupus (wolf), waarbij de wolf dus een aparte soort is. Volgens het onder meer door Wikipedia gehanteerde Canis Lupus Familaris (huishond), Canis Lupus Dingo (dingo) en Canis Lupus (wolf) zou het dan allemaal een soort zijn, wat bij mij overigens verwarring schept, zou het dan niet Canis Lupus Lupus (wolf, als ondersoort van de wolfachtigen) moeten zijn? Het lijkt me allemaal best wel arbitrair gekozen die benamingen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ook interessant met die ring species dat het niet alleen om een virtuele ring blijkt te gaan, maar dat de ring in een aantal voorbeeldgevallen ook een geografisch gebied bestrijkt, dat kon wel eens een aanwijzing zijn dat het begrip soort helemaal op de helling mag, zoals overigen in het artikel ook min of meer gesuggereerd wordt.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat zijn ze ook - arbitrair. Sinds Linnaeus begonnen is met zijn taxonomische classificaties zijn er gewoon belachelijk veel categoriën bijgekomen. (http://en.wikipedia.org/wiki/Taxonomic_rank#All_ranks). Er wordt ook regelmatig geschoven, en gedebatteerd over wat nou precies waaronder valt. Ook dit omdat er zoveel soorten - levend, en uitgestorven - zijn die ergens ingedeeld moesten worden, dat de grenzen vaak onduidelijk worden. Die classificatie is dan ook puur iets menselijks, en niet iets waar de natuur voor zorgt. Bij benadering is het bruikbaar, maar de details zijn nog wat wazig.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

De domesticatie heeft de levens van allerlei diersoorten en mensen bij elkaar gebracht, voor een leven met meerdere soorten binnen één samenleving. Mensen, honden, katten en andere dieren, die gezamenlijk in één interspecifiek systeem kunnen samenleven en samenwerken!
Volgens recent Amerikaans en Zweeds onderzoek verscheen de hond ongeveer 135.000 jaar geleden op aarde, 100.000 jaar eerder dan voorheen werd aangenomen. Op archeologische vindplaatsen van meer dan 100.000 jaar oud zijn overblijfselen gevonden van Canidae die morfologisch verwant zijn aan wolven, samen met menselijke beenderresten.

Het temmen en domesticeren van de wolf
Wolven werden gedomesticeerd toen de mens overging van 'jagen' naar 'produceren'. De mens begon waarschijnlijk met het temmen van enkele individuele wolven. Iedere keer dat een getemde wolf doodging, moest men weer helemaal opnieuw beginnen. Toch was dit de eerste noodzakelijke stap in het proces van domesticatie van een soort. Een tweede stap was het beheersen van de voortplanting.

De domesticatie van de wolf vindt zijn oorsprong waarschijnlijk in Azië. Het gebeurde niet van vandaag op morgen, noch op één plaats, zoals blijkt uit de vele domesticatiecentra die ontdekt zijn op archeologische vindplaatsen.

Vermoedelijk zijn op verschillende plaatsen in de wereld meerdere pogingen gedaan tot domesticatie van jonge wolven. De welpen moeten direct na hun geboorte op de mens zijn ingeprent. Als zij vervolgens hun soortgenoten verstootten, was het proces van domesticatie geslaagd. De natuurlijke eigenschap van jonge wolven om zich te onderwerpen aan de regels van de hiërarchie van een roedel heeft ongetwijfeld bijgedragen aan dit succes. Zelfs al werden wolvinnen soms bevrucht door wilde wolven, hun nakomelingen ondergingen dezelfde inprenting aangezien ze in de nabijheid van de mens opgroeiden. Hun mogelijkheden op terugkeer in het wild werden hierdoor beperkt.

Van wolf tot hond


Zoals altijd bij ieder dier het geval is, heeft het domesticatieproces van de wolf veranderingen in morfologie en gedrag tot gevolg gehad, die samenhangen met de evolutie van de mens. Onderzoek naar overblijfselen van skeletten laat een juveniele regressie zien, pedomorfose genaamd. Alsof volwassen dieren door de generaties heen bepaalde onvolwassen kenmerken en gedragingen behielden, waaronder kleinere lichaamsgrootte, kortere neus, geprononceerdere stop, blaffen, piepen en speelsheid.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

Een hond is een gedomesticeerde wolf, dus het kan wel degelijk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
een gedomesticeerde wolf is een hond... Niets anders... en daarom is dat zo...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
In de jaren 30 heeft de Nederlander Saarloos zijn duitse herder-reu gekruisd met Fleur, een wolf uit de dierentuin. Het resultaat werd de Europese wolfshond,(sinds kort de Saarloos Wolfshond genoemd): honden met een dosis wolvenbloed. Google de Saarloos maar eens uitvoerig : er zijn een aantal verschillende sites, die de 'gebruiksaanwijzing' en en het karakter van deze hond beschrijven...
En als je toegang hebt tot een canadese of amerikaanse zoekmogelijkheid, zal je zeker informatie vinden over de verschillende experimenten die daar gedaan zijn met wolven in enorme omheiningen en hun pups, en hoe dat ging....

Als je die 2 dingen gedaan hebt, zal je misschien tot dezelfde conclusie komen waar ik toe gekomen ben : je kunt een wolf niet domesticeren. Je kunt met hem leven in zijn wereld, maar je kunt hem niet in jouw wereld binnenhalen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+1, als ik er tijd voor heb zal ik het zeker eens op die manier proberen. Het was ook jouw antwoord op die andere vraag die me aan het denken zette. Bedankt voor je bijdrage.
je zal een wolvenpup kunnen proberen te socialiseren, maar dat zal op den duur, als het beest ouder wordt, niet gaan lukken.
domesticeren gaat wel lukken, daar zijn de huishonden van nu het bewijs van, maar daar gaan duizenden jaren overheen.
(Lees meer...)
Rieneke1
14 jaar geleden
Domesticeren kost vele generaties, omdat geselecteerd wordt op karaktereigenschappen van de dieren. De ideale karakter eigenschappen van een huisdier verschillen radicaal van die van een wild dier. Daarboven op zit een groot deel sociaal gedrag, dat aangeleerd is. Honden kunnen in 1 generatie verwilderen, vele dieren kunnen in 1 generatie getemd worden, maar de stap tussen huisdier en wild dier vergt vele generaties en selectie.

De 0,2% van het DNA is misleidend; het gaat om miljoenen veranderingen (mutaties in basenparen). De grote verschillen zitten in regelgenen en relatieve activiteit. Enkele van die miljoenen veranderingen kunnen al een totaal ander karakter geven aan het dier.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding