Hoe zit het met de energiebehoefte bij eiwitsynthese? Want er is toch wel energie nodig om dat hele proces te laten verlopen?

Eiwit is een belangrijke component van alle cellen in het lichaam. Het vervult specifieke functies, zoals het transport van stoffen, enzymwerking, hormoon- en receptorfuncties, en antistofwerking. De eerste stap in het eiwitmetabolisme is het afbreken van eiwitten naar oligo-, tri- en dipeptides in uiteindelijk vrije aminozuren. Aminozuren kunnen dienen voor eiwitsynthese, synthese van andere componenten (zoals nucleotides, catecholamines, neurotransmitters) en het energiemetabolisme. Als de voeding voldoende energie bevat (in de vorm van koolhydraten en vetten) worden alleen die aminozuren als energiebron aangewend die niet kunnen worden gebruikt voor de opbouw van lichaamseiwitten. Als de voeding echter onvoldoende energie bevat, worden ook aminozuren gebruikt als energiebron. Er vindt zelfs afbraak van lichaamseiwitten plaats om energie te leveren.

Er is inderdaad energie nodig voor de eiwitsynthese. Die energie wordt geleverd door ATP (adenosinetrifosfaat) te splitsen in ADP (adenosinedifosfaat) en een fosforgroep. Bij die splitsing komt namelijk energie vrij. Met die energie laat de cel al haar belangrijke processen lopen; de eiwitsynthese is daar één van.

ATP wordt op zijn beurt gemaakt in de mitochondriën. Die verbranden suiker of vet, en in noodsituaties zelfs eiwit. Bij die verbranding komt energie vrij; met die energie koppelen ze een fosfaatgroep aan ADP, dat daardoor in ATP wordt omgezet. Dat ATP gaat vervolgens de cel in om energie te leveren aan de celprocessen.