Joseph Priestly had een proef, waardoor een muis kon leven terwijl hij van de buitenlucht afgesneden was. Hoe komt dat?

Een dier ademt zuurstof in, en ademt CO2 weer uit. Een plant gebruikt CO2 om glucose te maken met behulp van licht, en als bijproduct komt daar zuurstof bij vrij. Dit proces heet fotosynthese (foto=licht, synthese=productie, dus productie door licht). 's Nachts is er geen licht, en gebruikt de plant de gemaakte glucose, waarbij koolstofdioxide vrijkomt.

De muis is afgesloten van de buitenlucht, maar verbonden met het glas waar de plant onder staat. De plant staat in het licht, dus kan het zuurstof produceren, met de koolstofdioxide die uit de adem van de muis komt. De muis ademt de zuurstof in die de plant heeft gemaakt, en ademt vervolgens weer koolstofdioxide uit.

Zoals al is opgemerkt, is dit een vrij riskant experiment. Als de plant geen licht meer krijgt, kan het geen zuurstof meer produceren, en kan de muis niet meer ademen. Als de plant te groot wordt, kan er teveel zuurstof in de lucht komen, en gaat de muis dood door een teveel aan zuurstof (ja, dat klopt, teveel zuurstof is dodelijk). Als de muis te groot wordt, kan de plant de hoeveelheid zuurstof die de muis nodig heeft niet meer aanmaken, de muis ademt door tot die niet meer kan, en gaat dood.

In ieder geval, als er ook maar iets mis is, gaat de muis dood. De plant zal niets overkomen. Als er 's nachts te weinig zuurstof in de lucht zit, gaat de plant als het ware in een spaarstand totdat het weer licht wordt. De plant maakt in het licht weer zuurstof aan, die het 's nachts weer kan gebruiken. Het leuke van fotosynthese is namelijk, dat de plant overdag evenveel zuurstof maakt als dat het 's nachts weer gebruikt.

Is het zo duidelijk, of heb je meer vragen?