Hoe maakt je lichaam elektriciteit?

Het transport van electriciteit in het lichaam vindt plaats door ionenenstromen. Het opbouwen van een potentiaalverschil (Voltage) vindt plaats door ionenpompen, de belangrijkste pompen zijn voor Natrium, Kalium en Calcium. Zo een pomp kan met behulp van extra energie 1 Kalium voor 1 Natrium uitwisselen. Er zijn dus nog evenveel positieve als negatieve ladingen binnen en buiten, maar er ontstaat toch een spanningsverschil volgens de wet van Nernst, voor zowel Kalium als Natrium deze werken elkaar tegen, maar heffen elkaar niet op vanwege de verschillen in elektronegativiteit tussen Kalium en Natrium. Er zijn ook andere ionenen betrokken die binnen en buiten de celmembraan verschillende concentraties aannemen, soms vanwege het spanningsverschil. Door van alle ionen binnen en buiten het membraan de concentratie te meten kun je de spanning bepalen.

Door veranderingen in de celmembraan en de ionenkanalen kunnen stroompjes van de ene naar de andere plaats langs de zenuw naar andere zenuwcellen of spiercellen worden gestuurd. Dit is tijdsafhankelijk en omdat er zoveel dingen tegelijktijdig plaatsvinden zijn er allerlei modellen in omloop om de stroompjes zo goed mogelijk te beschrijven.

Het belangrijkste model is het Hodgkin Huxley model. Dat gaat vooral over de ionenkanalen, maar houdt ook rekening met wisselwerking met de membraan. Recentelijk is er een model ontwikkeld dat ook een soort geluidsgolven door de het membraan van de zenuwen verantwoordelijk houdt voor het geleiden van zenuwprikkels. Met dit model wordt het effect van narcotica verklaard en de daling van de temperatuur na het voorbij gaan van de prikkel.