Hoe kan het dat sommige kinderen totaal niet op hun ouders lijken?

Dat is de natuur en dat is maar goed ook.
Anders zou de mens een eenheidsworst zijn.

Organismen kunnen bepaalde eigenschappen doorgeven aan hun nakomelingen. Zulke eigenschappen worden erfelijke eigenschappen genoemd en kunnen van ouders op nakomelingen worden doorgegeven. Een erfelijke eigenschap hoeft zich niet altijd in een nakomeling te uiten maar kan ook generaties overslaan.

Goed antwoord van solidus.
Ter aanvulling hierop: dat eigenschappen generaties over kunnen slaan heeft te maken met dominantie van genen (althans dat is het belangrijkste mechanisme mbt dit verschijnsel).
Zoals je misschien weet hebben mensen van alle chromosomen 2 stuks. Een van hun vader, en een van hun moeder. Hun ouders hebben ook weer 2 van elk chromosoom. Op al deze chromosomen hebben bepaalde eigenschappen, zoals bijvoorbeeld haarkleur, vastliggende locaties (genen). Stel haarkleur is vastgelegd op chromosoom 4, dan zit op allebei de chromosomen 4 (want zoals gezegd zijn er van alle chromosomen 2 stuks) op dezelfde plek een gen voor haarkleur. Maar deze 2 genen kunnen verschillende waarden hebben (zo'n waarde heet een allel).
Bijvoorbeeld, je kunt van je moeder het allel voor blond haar hebben meegekregen, en van je vader het allel voor bruin haar. Nu heb je dus zowel genetisch materiaal voor blond, als voor bruin haar. Maar waarom heb je dan toch bruin haar? Dat komt doordat het allel voor bruin haar "dominant" is, en het allel voor blond haar "recessief". Dat betekent dat het allel voor bruin haar het "wint" van het allel voor blond haar. Het krijgt bij het "uitlezen" van de genen dus de voorkeur.
Maar wat nu als jij met je bruine haar maar je recessieve blonde allel een kindje maakt met iemand die precies dezelfde genetische opmaak heeft wat haarkleur betreft? Dan zou het dus kunnen gebeuren dat je kind van zowel jou als je partner het blonde allel erft, en dus blond haar krijgt, terwijl jij en je partner allebei bruin haar hebben.
En dit mechanisme gaat op voor veel meer eigenschappen dan alleen haarkleur.

Iets heel anders trouwens: het schijnt zo te zijn dat van een heel groot percentage kinderen, de vader niet is wie ze denken dat ie is. M.a.w. het is een kind van een andere man, dan van de man waarvan ze denken dat het de vader is.
Blijkbaar gaan mensen veel en veel vaker vreemd dan dat ze willen toegeven (is ook niet zo gek) en daar komt dus ook regelmatig een bastaardkindje uit voort. Vaak zonder dat de onechte vader zich daarvan bewust is. Die denkt gewoon dat hij zelf de vader is.
Ook een reden waarom kinderen soms niet op hun ouders hoeven te lijken ;)

Iedereen is uniek, dus dat je soms ook niet op je ouders kunt lijken is daarbij evident...

Innerlijk is het zo dat soms een kind zich juist wil afzetten tegen daar waar hij op lijkt... zodoende... Daar wordt hij dan zelfstandig van en volwassen...

Er zijn ook kinderen die niet door hun gedachte vader verwerkt zijn, en hoewel het moeilijk is hier vertrouwd onderzoek op na te slaan, worden hier altijd redelijk hoge percentages fake-fathers genoemd.

Ikzelf heb nog nooit iets TOTAAL anders uit een mensenouder zien komen dan een mensenkind. En uit een konijnenouder nooit iets totaal anders dan konijnenkindertjes. Volgens mij vallen de verschillen tussen ouder en kind best mee.

Vaak lijken ze dan wel op hun grootouders of overgrootouders. Bij mijn was het eerst een vraag teken waarom ik rood haar heb want dat kwam helemaal niet in de familie voor. Tot bleek dat de moeder van m'n opa rood haar had. Dus meestel komt je roets wel ergens vandaan. Maar natuurljik ontwikkel je zelf als een eigen uniek persoon.

Uiterlijk: dan zal ie wel geadopteerd zijn... ;)
Innerlijk: tja, dat hangt natuurlijk af van de omgeving waarin iemand opgroeit. Bij de een is dit toch vnl. zoals 't thuis toegaat, bij de ander die graag buiten huis is bij vrienden o.i.d, zal de ontwikkeling héél anders kunnen gaan.
Innerlijk en uiterlijk: de genen van de ouders worden gecombineerd. Uit zo'n combinatie kan van alles komen. Echter, er kunnen ook zaken worden geërfd die niet van de ouders maar van verdere voorouders.

Iemand die op de kraamafdeling van een academisch ziekenhuis werk wist mij te melden dat het percentage kinderen dat een andere vader heeft dan degene die er voor doorgaat, onwaarschijnlijk hoog ligt,
Dit blijkt o.a. uit "onmogelijke" cominaties van bloedgroepen en bij de geboorte van een kind met andere raciale kenmerken dan de blijde vader.

En dat is voor sommige kinderen maar goed ook denk ik wel eens ;-)
Hoe je eruit ziet wordt bepaald door je genen. Je hebt de helft van de genen van je vader, en de helft van je moeder. Het hangt ervan af hoe deze door elkaar gehusseld zijn, en hoe dominant ze zijn. Soms denk je dat een kind niet op zijn ouders lijkt, maar herken je het aan een bepaalde oogopslag, of manier van lopen. Soms gebeurt het ook dat het kind sprekend lijkt op zijn/haar overgrootmoeder/vader, of zelfs nog verder.
Wat karakter betreft: dat wordt naast je genen gevormd door je opvoeding, en een groot aantal omgevingsfactoren.