Waarom kunnen we onze ringvingers niet apart opsteken?

Prima uitleg hierboven. Met een beetje moeite lukt het bij mij wel trouwens, om mijn ringvinger op te steken, zonder andere vingers. Doet een beetje pijn, maar dan heb je ook wat.

Wat ik dan persoonlijk weer vreemd vind, is dat als ik mijn linkerduim buig, het bovenste kootje van mijn linkerwijsvinger meegaat. Met mijn rechterduim en -wijsvinger is dat niet zo, dus... Zitten mijn pezen links gek?

Op de rug van je hand bevind zich tussen je ring- en je middelvinger een spiertje (het piano-spiertje). Als je je hand tot vuist balt en je beweegt je ringvinger omhoog dan kun je met je andere hand dit spiertje voelen opzwellen. Als het te kort of te stijf is verhindert dit het vrij opponeren van je ringvinger. Vroeger lieten pianisten om die reden dit vaak doorsnijden ( tegenwoordig moeten ze gewoon meer oefenen).

Het zal wel met de 'lenigheid' van je vingers te maken hebben. Ik steek ook zo elke vinger afzonderlijk van elkaar op. Ik denk dat dit niet zo bij iedereen is, aangezien je i.d.d. wel een verbinding kunt voelen.

Zo kan mijn vriend de kootjes van zijn vingers weer afzonderlijk buigen. Het bovenste kootje buigen zonder dat de tweede meebuigt. Dat lukt mij niet en ik neem aan met mij vele anderen niet.

Wel kan ik het bovenste kootje van mijn duim helemaal naar achteren bewegen. Volgens mij komt dat ook niet veel voor.

Hier hetzelfde geval, ik kan mijn beide ringvingers individueel op steken zonder pijn oid. dit ligt waarschijnlijk aan de lenigheid en kracht van de vingers (een gitaar speler heeft hier hoogswaarschijnlijk minder moeite mee.)