op welke hoogte hangen wolken?

Van grondniveau (mist) tot de rand van de stratosfeer (cirrus)...

Dat ligt aan de wolk. Mist (een stratuswolk) is op grondhoogte te vinden, terwijl cirrussen minstens 7 km boven de grond hangen.

Wolken zijn veelal opgebouwd uit kleine waterdruppeltjes. Hoog in de atmosfeer is het
echter hartstikke koud. De temperatuur kan er met gemak dalen tot dertig graden onder
nul, zodat de wolkendruppels boven de vijf kilometer meestal bevriezen tot
ijskristalletjes. Er ontstaat dan sluierbewolking, dunne wolkenlagen die soms een
beetje op veren lijken en waar de zon zonder veel moeite doorheen kan schijnen.

Het dikst zijn onweerswolken. De onderkant van deze wolken zweeft op een hoogte
van ongeveer vijfhonderd meter, terwijl de top soms wel tot vijftien kilometer kan
reiken. De atmosfeer van de aarde is zo opgebouwd dat het steeds kouder wordt,
naarmate je verder omhoog gaat. Onderin de dampkring is de lucht dus warm en op
grote hoogte koud. Warme lucht is lichter dan koude lucht en stijgt daardoor omhoog,
net als een heteluchtballon.

In de lucht bevindt zich waterdamp, minuscule kleine waterdeeltjes die je met het blote
oog niet kunt zien. De opstijgende lucht koelt hoog in de atmosfeer af. Daardoor
ontstaan uit de waterdamp steeds grotere druppeltjes die de wolken vormen. Op een
zonnige dag verschijnen dan witte wolkenplukken in de lucht die een beetje op
bloemkolen lijken. De weerman noemt ze stapelwolken. Als het hoog in de dampkring
erg koud is en er veel waterdamp in de lucht zit, stroomt de lucht in zo'n stapelwolk
alsmaar verder omhoog. Daarbij ontstaan steeds meer wolkendeeltjes en de wolk
groeit uit tot een stevig uit de kluiten gewassen bloemkool.

De top van de wolk kan een hoogte van meer dan tien kilometer halen. Daar is het zo
koud dat de wolkendruppels bevriezen tot ijsdeeltjes en je ziet dan ook vaak dat de top
van zo'n wolk geen bloemkooluiterlijk heeft maar uit egale wolkensluiers bestaat. Met
zo'n wolk in de lucht doe je er verstandig aan zo snel mogelijk een schuilplek op te
zoeken.

Nog hoger in de atmosfeer, op ongeveer tachtig kilometer boven het aardoppervlak,
bevinden zich de zogeheten lichtende nachtwolken, die uit minuscule stofdeeltjes
bestaan waaromheen een dun ijslaagje zit. Ze zijn alleen 's nachts in de zomer te zien
als ijle blauwwitte sluiers. Tijdens zomernachten zakt de zon niet ver onder de horizon
en kunnen haar stralen de bovenste lagen van de atmosfeer nog verlichten. Het zonlicht
reflecteert dan tegen de met ijs bedekte stofdeeltjes.

Elke dag weer anders.
Als je je even verdiept in de afkortingen die in de luchtvaart gebruikt worden, dan kun je op elk moment zien hoe hoog de wolken boven Schiphol hangen. In feet.

Het belangrijkste kenmerk voor de determinatie is de hoogte van de wolk. In de praktijk is het niet zo gemakkelijk om de hoogte van een wolk vast te stellen. Elke hoogte heeft zijn specifieke wolkensoorten. Zo kun je ook andersom van bepaalde bekende wolkentypen de hoogte van de wolk ongeveer afleiden.

Er zijn vier hoofdtypen, ook wel wolkenfamilies genaamd:

* Lage bewolking
* Middelbare bewolking
* Hoge bewolking
* Cumuliforme bewolking, die zich niets van de drie etages hierboven aantrekt (dus basis onder de 2 km hoogte, toppen boven de 6 km hoogte). Voor de tropen en de poolstreken gelden andere criteria.

Cumulus

[bewerken] Lage bewolking

De lage etage van de atmosfeer kent vier wolkengeslachten:

* Stratus
* Cumulus
* Cumulonimbus
* Stratocumulus.

Cumulus

De basishoogte van deze wolken ligt binnen de gematigde breedten tussen 0 en 2000 m (0 tot 6500 voet). Mist is ook laaghangende bewolking die tot de grond reikt en behoort wanneer het van de grond komt tot het geslacht stratus.
[bewerken] Middelbare bewolking

Wolken halverwege de troposfeer, tussen 2000 en 5500 meter (6500 en 16500 voet), worden middelbare wolken genoemd. Er worden drie geslachten onderscheiden:

* Altocumulus (ook wel schaapjeswolk)
* Altostratus
* Nimbostratus

[bewerken] Hoge bewolking

Wolken die boven een hoogte van 5500 meter voorkomen, bestaan meestal volledig uit ijskristallen. Ze lijken heel langzaam te bewegen of zelfs stil te staan, maar door de grote hoogte geeft dat een vertekend beeld: in werkelijkheid gaan ze snel, soms meer dan 100 km/uur. Veel van deze wolken hebben een draderige, harige of veerachtige structuur. De Latijnse hoofdnaam voor deze vederwolken is cirrus (Latijn voor "haarlok"). Er worden drie geslachten onderscheiden:

* Cirrus
* Cirrocumulus
* Cirrostratus

[bewerken] Wolken boven de troposfeer

* parelmoerwolken
* lichtende nachtwolken

De alledaagse dikke wolken boven nederland zijn ongeveer 700 meter hoog.De lage grauwe miezer regen wolken rond 300 meter.
De dunne hoge veer achtige wolkje die we gisteren zagen met het mooie weer zitten wel 13 kilometer hoog