Kan een goudvis horen en zo ja, waarmee?

Al kan een goudvis horen, toch gaat hij meer af op een ander zintuig: een rij open schubben aan elke kant van zijn lichaam. Dit heet het zijlijnsysteem, waarmee hij de geringste beweging in het water voelt. Hij gebruikt dit zintuig wanneer hij jaagt op levend voedsel of wanneer hij vlucht voor gevaar.

Goudvissen hebben wel oren maar niet zoals mensen die hebben, het zijn 'interne' ooren die samenwerken met het lijnsysteem om trillingen waar te nemen.

Vissen kunnen heel goed horen. De wanden van de zwemblaas (zakje dat gevuld is met gas en dient als evenwichtsorgaan) werken als trommelvliezen en worden door geluiden in het water in trilling gebracht

Ook een goudvis heeft een goed gehoor en zal het dus zeker horen als er tegen zn kom wordt getikt.

Toegevoegd na 10 minuten:
Nog even wat uitgebreider:


Goudvissen hebben in hun kop bepaalde botjes, 'otolieten' genaamd die boven een membraan liggen dan met haartjes is bedekt. Deze interne oren zijn veel complexer dan een menslijk oor, omdat vibraties in water 5 keer zo snel voortbewegen dan in lucht. Als geluidsgolven door het water bewegen worden ze opgevangen door de zwemblaas van de goudvis en gaan daarvandaan naar het interne oor en vertellen de vis dat er geluid is.

Maar ook al is het oor van een goudvis complexer dan dat van een mens, ze hebben niet dezelfde gehoorrange. Een goudvis kan 40-3200 Hz horen en een mens 20-20000 Hz. Veel goudvissen kunnen muziek horen of voetstappen van iemand die langsloopt. Op het glas kloppen kan dus ook schadelijk zijn voor het gehoor van een goudvis. Ook kan het een goudvis verwarren omdat de geluiden weerkaatsen aan de andere kant van het glas.

Vissen kunnen horen met behulp van otolieten (gehoorsteentjes), omgeven door trilhaarcellen. Karperachtigen en meervallen kunnen de zwemblaas als een trommelvlies gebruiken en via de onderkant van een aantal rugwervels wordt de trilling overgebracht naar het gehoororgaan. Bij vissen ontbreekt het slakkenhuis (cochlea) en ze vangen met de trilhaarcellen bewegingen van de otoliet op. Het oor is dus primitiever dan bij ons, in wezen gebruiken ze een gedeelte van ons evenwichtsorgaan om te kunnen horen.

Tilhaarcellen zijn cellen met aan één kant stijve haren, die bij zeer geringe uitslag een Na/K pomp aan of uitzetten.
Deze trilhaarcellen zijn hetzelfde in het evenwichtsorganen het zijlijnsysteem, het gehoorsteentje van de vis en in de cochlea, zodat het als één systeem wordt gezien. Ook in elektrische organen zitten dezelfde soort cellen, maar daar ontbreken de trilharen.

Het zijlijnorgaan van de vis is in principe wel gevoelig voor laagfrequente trillingen, maar wordt daar niet voor gebruikt. Het is specifiek een orgaan om stromingen (kolkjes ofwel vortices waar te nemen). Elk bewegend voorwerp door het water laat een spoor van dit soort kolkjes achter, en door specifiek de kolkjes met een interessante geur te volgen vindt de vis zijn voedsel.