Ontstaat er bij mensen die geen vlees eten minder kanker?

Nou, één ding weet ik sowieso: kanker zit in de genen. Heeft dus niets met je eetgewoonte te maken.

Je hebt wel MEER KANS op kanker te ontwikkelen als je ongezond leeft.

Naar mijn weten heeft dat dus niets met vlees eten te maken.

Darmkanker komt wel meer voor bij vleeseters. Er blijven bijvoorbeeld nog jarenlang vleesresten in de darmen achter. Ook toegevoegde hormonen doen denk ik geen goed.

In een Brits onderzoek werden 61.000 mensen tussen 20 en 88 jaar twaalf jaar lang gevolgd, de ene helft vleeseters, de ander helft strenge vegetariërs, die vlees, eieren, noch vis aten. Wie uitsluitend op fruit en groenten leefde, bleek 12 % minder risico te lopen op kanker in het algemeen en 50 % minder risico op leukemie, maag- en blaaskanker. Voor borst- en prostaatkanker waren er nauwelijks verschillen tussen beide eettypes.

Enkele kanttekeningen.

› Vegetariërs leven doorgaans gezonder dan de modale burger: zij roken zelden of nooit, drinken weinig of slechts matig alcohol, hebben zelden of nooit overgewicht. Niets belet een vleeseter hen daarin te volgen.

› Met groenten, fruit en volkorenproducten doen vegetariërs veel voedingsvezels op, belangrijk onder meer om darmkanker tegen te gaan. Niets belet een vleeseter dat ook te doen.

› Vegetariërs gebruiken meestal de gezonde vetten, vleeseters niet. Velen denken daarbij verkeerdelijk dat ze iets voor hun gezondheid doen door margarine te gebruiken.

› Het meeste vlees bevat veel arachidonzuur uit de Omega 6-reeks, dat ontstekingen in de hand werkt. Overmatig gebruik van olie en margarine met meervoudig onverzadigde vetzuren levert teveel linolzuur op, eveneens uit de Omega 6-reeks, dat wordt omgezet in... arachidonzuur. Al onze civilisatieziekten, ook slagaderverkalking en kanker hebben met ontsteking te maken.

› Moeten wij dan alle vlees afzweren? Neen, want vlees bezit ook goede eigenschappen. Zoals Paracelsus reeds stelde: ‘sola dosis facet venenum – enkel de dosis maakt dat iets gif is’. Vegetarisme mag, maar moet niet. Maar als men het doet, moet men het goed doen.

Ik denk dat genetische aanleg en hoe jij je kan verhouden in de wereld om je heen hier grote invloed op heeft. Het is voor mij moeilijk te verklaren dat ik ken bijvoorbeeld iemand die super gezond dacht te eten. Ik bedoel hij at vegetarisch, biologisch, geen kleur, geur en conserveringsmiddelen, geen alcohol, niet roken enz Met zn 50e kreeg tie een hartaanval en heeft dit niet overleeft.
Sommige mensen die minder gezond leven krijgen kanker als een symptoom en heel veel hiervan zijn na 5 jaar kankervrij na chemo;s of bestralingen of operaties en anderen soms heel jonge mensen met kleine kinderen die niets anders willen dan leven en alles uit de kast trekken zo ook Moerman en Houtsmuller die overleven het weer niet.
Zo ben ik eigenlijk tot de gedachten gekomen dat het vooral persoonlijk onderzoek is te eten wat goed is voor jou. Waarbij voel je je beter, is weerstand hoger en in perioden van stress kan je bepaalde voeding misschien niet of minder tot je nemen. Volgens de bloedgroepenvoedingswijzer geeft aan dat mensen met bloedgroep O goed en ruim aan dierlijke eiwitten kan consumeren. Bloedgroep A bijvoorbeeld weer juist vis. Elke wetenschapper schrijft weer iets anders. De kwaliteit van leven vind ik heel belangrijk. Uiteindelijk denk ik dat niemand voor zijn of haar tijd dood gaat. Het is een reis en je bent onderweg.

Het probleem met kanker (dat eigenlijk niet één ziekte is maar een verzamelnaam voor een heleboel uiteenlopende aandoeningen met een zelfde basis) is dat het op twee benen staat :
Er is een overduidelijke genetische / aangeboren factor die bepaalt of je kanker zult ontwikkelen
En er is een overduidelijke rol weggelegd voor de 'omgeving'. dus waar je woont en hoe je leeft, die een rol kan spelen in de ontwikkeling van kanker.

De aangeboren aanleg kun je niets aan doen.
Je leefwijze heb je voor een heel klein deel in de hand (je kunt bijvoorbeeld heel gezond eten en leven, veel sporten, niet roken, veel fruit en groente eten etc.), maar op 90 % van de veroorzakers van kanker heb je geen enkele invloed en zelfs geen enkel zicht, je kunt ze niet ontlopen en je kunt ze niet vermijden.

Vlees eten is één van de dingen die (statistisch) in verband wordt gebracht met het ontwikkelen van sommige soorten kanker. Net als roken met weer andere soorten kanker. Over het algemeen echter zou je kunnen zeggen dat mensen die zich te buiten gaan aan vlees, veel roken, altijd met hun gat in de auto zitten, zelden of nooit de frisse lucht opzoeken, weinig bewegen etcl in zijn algemeenheid al over een wat mindere gezondheid beschikken dan mensen die minimaal één van deze dingen zeer bewust laten. En vaak is het een combinatie.

Het vervelende is dat als je je hele leven in het teken stelt van die angst voor kanker en het trachten te beïnvloeden van je risico's daarop, niemand je ook maar enige garantie kan geven dat je het ook daadwerkelijk niet zult krijgen. Aan echte oorzakelijke, rechtstreekse verbanden ontbreekt het namelijk in de regel. Alleen van grote doses rechtstreekse radioactieve straling kunnen we eigenlijk zeggen dat het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de oorzaak van weer bepaalde typen kanker is.

Dat er zo veel, en steeds meer en meer, mensen overlijden aan kanker (ondanks dat we gezonder gaan leven !!) heeft eigenlijk maar één heel grote, echt belangrijke oorzaak : we gaan verder bijna nergens meer dood aan, en we worden oud genoeg om minimaal ergens in het lichaam genetische schade op te lopen en kanker te ontwikkelen. Als je namelijk maar oud genoeg wordt, krijgt IEDEREEN er vroeg of laat last van, tenzij iets anders je eerst doodt. En dat gebeurt - statistisch - dus 'te weinig'. Daarmee is kanker willen genezen eigenlijk celveroudering willen genezen, en zo ver zijn we nog laaaaang niet.

Het probleem is niet te weinig kennis bij wetenschappers, maar teveel kennis, door de wirwar aan onderzoeken met wisselende onderzoeksopzet en met resultaten die niet in overeenstemming zijn wordt het moeilijk om algemene conclusies te trekken. Dit wordt vaak ondervangen door grotere literatuurstudies, waarbij alle beschikbare kennis weer wordt samengevoegd.

Het is erg lastig om een onderzoek op te zetten dat een precies antwoord geeft op de vraag, omdat de leefgewoontes van vegetariers vaak ook verschillen. Daarvoor moet dan ook weer gecorrigeerd worden (stel bv, dat vegetariers ook minder roken, daar moet dan weer voor gecorrigeerd worden, maar dan moeten ook weer alle relevante factoren in het onderzoek meegenomen zijn. Vegetariers eten misschien ook minder, hebben een lager gewicht etc etc).

Voor zover mij bekend wijzen bijna alle onderzoeken op een gunstig effect.