ALs het licht nergens op schijnt en door het heelal reist. Blijft het dan oneindig doorgaan of vergaat het?

Dat is een goeie vraag, ik denk nu bijvoorbeeld aan de zon, het licht vergaat pas als het echt ver is en niet te zien is met het oog (vele lichtjaren verder, weet persoonlijk niet hoeveel). oneindig doorgaan gaat hij niet, hangt ook wel af wat voor soort licht je verkiest, de zon is heel krachtig en zal rapper en een verder afstand doorreizen dan in plaats van een gewone autolamp.

Ja, in feite reist het dan oneindig door, tenzij het een object tegenkomt welke het absorbeert of maar deels weerkaatst. Het is voor het lichtdeeltje niet mogelijk de expansie van het heelal in te halen daar het gelimiteerd is tot de lichtsnelheid waardoor het de mogelijkheid krijgt om eindeloos door te gaan.

In dit verband kun je licht zien als een verzameling fotonen die uitgezonden worden. Vroeg of laat zal elk foton een interactie ondergaan met een deeltje waarop het botst, kan zijn in intrastellair gas, van een ster of ergens in je oogbol. Op dat moment annihileert het foton of gaat over in een ander deeltje (foton met andere frequentie).
Maar stel dat de verzameling fotonen niets tegenkomt (quod non) dan nòg zal de lichtbundel verzwakken omdat het divergeert.

Nou kijk. Dan is de unieversus, die is heel groot, maar niet oneindig. Dus dan houdt ie op op een moment. Nou, DAn is ook, dat dan die unieversus, die is niet met dat die stilstaat, maar dat die groter word. Dat is wel knap, want als de unieversus alles is, dan hoe kan die dan groter worden, want dan moet die groeien doen, en dat kan niet als er niet is ruimte buiten de ruimte, zeg maar dus. Maar! Om dat ook dat de bewijs is dat er helemaal kompleet niksniksNIKS! is wat er sneller dan de licht kan gaan, gaat de licht altijd sneller dan de rand van de unieversus. Dus haalt de licht de rand van de unieversus in. En dan botst de licht tegen de rand van de unieversus, want daar voorbij daar is dat er niks is, maar ook dat er niks bestaat, want de unieversus dat is alles, nou, en dan door de bots doet de licht dan de andere kant opgaan, net dat als de tennis, dat de bal tegen de muur en dan terug. Dus dan de licht die ketst dan terug en dan helemaal de unieversus weer door naar de andere kant, en dan tot in de oneindigeeuw.

Het blijf idd oneindig doorgaan,maar de mens beschikt nog niet over de mogelijkheid om dat licht in alle omstandigheden waar te nemen.

Het antwoord zit vervat in het artikeltje zie link.
Gaat eigenlijk over hoe het komt dat het 's nachts donker wordt , met al die biljoenen sterren die ons beschijnen.
Het probleem dat U aankaart is in weze hetzelfde antwoord.
Maar vrij moeilijk uit te leggen in een paar woorden

Het licht gaat wel oneindig door alleen de sterkte neemt af met het kwadraat van de afstand.Al die melkwegstelsels miljarden lichtjaren hier vandaan worden immers waar genomen hoe zwak ze ook zijn geworden.Ook zweven er losse gas moleculen in het heelal waar het licht dus ietwat diffuus wordt maar dat is eigenlijk oneindig weinig.

Aan licht heb je niets als het nergens op schijnt.
Praktisch nut is het geen wat licht zijn kwaliteit geeft, als er in het duister niets is om eventueel waar te nemen is het licht er ook niet.

volgens mij vergaat het licht heeft ook een bepaalde sterkte (kan je meten en staat soms ook op het doosje van een gloei of spaarlamp volgens mij in lumen gemeten)
En waarom zou een laserlampje anders bijvoorbeeld een bereik van 50 meter hebben? lijkt me niet dat het oneindig doorgaat