Waarom zijn ringen van planeten altijd om hun evenaar?

De reden dat planetaire ringen zich vaak rond de evenaar van een planeet bevinden, is vanwege hun vorming.
Een manier waarop ringen worden gevormd, is wanneer een maan te dicht bij zijn planeet afdwaalt en wordt verscheurd door getijdenkrachten, waardoor een of meer ringen worden gevormd.
Een andere manier is wanneer een planeet extra materie aantrekt van de protoplanetaire schijf, die een ringsysteem kan vormen. In beide gevallen staat het bronmateriaal ongeveer loodrecht op de rotatie-as, en dus vormen de ringen zich ongeveer loodrecht op de rotatie-as. Manen draaien over het algemeen in het baanvlak van hun planeet, en planeetassen zijn over het algemeen (maar niet altijd) dichter bij loodrecht dan parallel aan de protoplanetaire schijf. Daarom zullen ringen worden gevormd om de evenaar.

Grote lichamen (planeten, maar ook sterren, zwarte gaten en hele sterrenstelsels) gaan uiteindelijk om hun as draaien. Daarbij ontstaat een middelpuntvliedende kracht waardoor het lichaam vervormd en enigszins ellipsvormig wordt met het breedste punt om de evenaar. Daar zit dan ook de meeste massa en daar wordt ook de meeste materie naartoe getrokken. Die extra materie verstrekt weer de zwaartekracht op dat punt.
Zo ontstaat om een ster een stofschijf waaruit planeten en ook manen gevormd worden. Allemaal in een bepaald vlak en allemaal met een evenaar in dat vlak. Wanneer later een maan door de getijdenwerking van de planeet uit elkaar valt en een ring vormt dan zal die dus ook in dat vlak liggen.