Wanneer wordt een ster een supernova en wanneer een zwart gat?

Sterren zijn "brandende" energie massa's. De energie wordt vrij gemaakt door middel van kernfusie (waterstof --> helium --> enz).

Als een ster op het einde van het "leven" komt, zal de ster opzwellen. Onze zon zal dat ook doen uiteindelijk (met ca 2 miljard jaar). Afhankelijk van hoe groot een ster is, zal het opzwellen langzaam weer minder worden (er blijft een witte dwerg achter, een soort smeulend kampvuur) of de ster zal een supernova krijgen.

Er zijn verschillende manieren om tot een supernova te komen voor zover we nu weten / vermoeden:
1. Type 1a. Hier zijn wat varianten van. Het komt er op nee dat een witte dwerg die voldoende extra massa krijgt, ontspoort. Het kan nieuwe massa / brandstof krijgen door er nieuwe massa komt door het op te nemen of door bijv een botsing met een fusie van een andere witte dwerg (moet daarvoor voldoende massa krijgen om 1.44 zonmassa's te overschreiden).
2. Type II: Sterren met een grote massa (> 9 zonmassa's) zijn zo groot en zwaar dat er een supernova kan plaats vinden.

Wanneer een grote ster supernova gaat, zal de kern in elkaar klappen. Die kern krijgt dan zo'n grote dichtheid dat een neutronenster kan ontstaan (bij sterren met zonmassa's van 10 - 25) of zelfs een zwart gat (bij sterren > 20 zonmassa's). We weten nog niet de exacte voorwaarden, vandaar dat er wat overlap in zit.

Dus een ster brandt dmv kernfusie. Als het leven ten einde is volgt er een nova (opzwelling) of supernova (explosie) en bij een supernova kan een neutronenster of zelfs zwart gat ontstaan.