Hoe kan men gewichtloosheid, zoals buiten de dampkring van de aarde, testen?

Middels een vliegtuig die een paraboolvlucht maakt.

Toegevoegd op 23-04-2009 10:37:52
het kan via magnetisme. Lees maar:

Het meest tot de verbeelding sprekend was magnetische levitatie. In een veld van 20 tesla blijkt de diamagnetische kracht in veel materialen voldoende sterk om de zwaartekracht te compenseren. Een zwevende kikker was indertijd het spectaculairste voorbeeld van dit verschijnsel.

Toegevoegd op 23-04-2009 10:39:40
http://www.youtube.com/watch?v=A1vyB-O5i6E

In een vliegtuig kun je dat ook laten gebeuren, als de piloot naar beneden duikt met 10 meter per seconde kwadraat heeft hij een paar minuten alles in het vliegtuig helemaal gewichtsloos...
Het is mogelijk om dat via magnetisme te doen maar dan voel je geen gewichtloosheid, als je op de golven van de zee gaat liggen dan is het precies hetzelfde, maar je voelt niet gewichtsloosheid...
Schadelijk is het totaal niet...

Maar alleen in de ruimte en in vrije val ervaart men gewichtsloosheid... (misschien als je er een paar teveel op hebt, maar dat weet ik dan weer niet zeker)

Gewichtloosheid in de zin van niet-voelbare zwaartekracht kan alleen worden opgewekt middels een vrije val.

De langste vrije val is een baan om de aarde.

Een kortere vrije val is een paraboolvlucht met een vliegtuig. Flink stijgen, en op een bepaald moment precies de baan vliegen die een afgeschoten kogel zou afleggen als er geen luchtweerstand zou zijn - op het laatste stukje van die baan na, natuurlijk.

Een nog kortere vrije val is een echte vrije val: hang een voorwerp aan een draad in een hoge holle toren. Knip dan de draad door.

Die valtorens bestaan in twee soorten. De eerste soort wordt niet vacuum gehouden. Het vallende voorwerp heeft dan luchtweerstand. Het experiment wordt dan in een zware, aerodynamische huls gezet, zodat je zo min mogelijk last hebt van die luchtweerstand. De tweede soort valtoren wordt vacuum gezogen. Dat is aanmerkelijk duurder. In beide gevallen moet het experiment de landing (plotselinge hoge g-krachten) aankunnen.

Astronauten oefenen wel in grote zwembaden. Door ze goed te "trimmen" kunnen ze zweven. Dat lijkt heel erg op gewichtloosheid, hoewel de zwaartekracht er natuurlijk nog wel is.

Je kan met super magneten wel dingen (en beestjes) laten zweven maar daarmee haal je niet de invloed van de zwaartekracht weg. En om iets anders dan magnetische metalen als ijzer en nikkel te laten zweven is bepaald niet eenvoudig (en zelfs dat vergt al de nodige techniek en is pas sinds een aantal jaar mogelijk). Om zelfs maar een kikker laten zweven tussen 2 magneten is een waanzinnige hoeveelheid energie nodig. Daarbij heb je dan nog steeds de invloed van de zwaartekracht, je werkt het alleen tegen. Niet anders dan bijvoorbeeld in de Efteling een bal omhoog wordt gehouden door een fontein alleen is je constructie dan niet met water maar met magneten. Daarbij heb je ook nog ineens te maken met een enorm sterk magnetisch veld dat je meting enorm in de war kan sturen.

Voor veruit de meeste experimenten die moeten worden gedaan zonder invloed van zwaartekracht voldoet een val toren of een paraboolvlucht met een vliegtuig meer dan voldoende. Er zijn maar een paar uitzonderingen van experimenten die zo lang moeten lopen dat een val toren of paraboolvlucht niet lang genoeg duren.

Vooralsnog is het niet mogelijk om zwaartekracht te beïnvloeden. Er zijn wel theorien maar die zijn op zijn zachts gezegd onbewezen hypothesen.