Verdwijnt een zwartgat als alle massa in zijn omgeving op is?

Volgens de natuurkundige Stephen Hawking zal een zwart gat verdampen.
De Engelse natuurkundige Stephen Hawking toonde in 1974 theoretisch aan dat zwarte gaten langzaam moeten verdampen. Volgens de onzekerheidswetten in de kwantumwereld ontstaan op de waarnemingshorizon voortdurend paren deeltjes en antideeltjes. Normaal heffen deze deeltjes zich bijna onmiddellijk weer op door onderlinge annihilatie zodat het energie-effect weer nul is. Bij een zwart gat gebeurt het echter soms dat een deeltje in het zwarte gat valt en dat het andere ontsnapt in de ruimte. Met andere woorden: er komt straling uit. Dit wordt ook wel 'hawkingstraling' genoemd. De energie hiervoor wordt onttrokken aan het zwarte gat. Dit wordt iets kleiner. Hoe kleiner het zwarte gat hoe sneller dit zal gaan. Na een tijd kan zo een zwart gat helemaal 'verdampen'. Aanvankelijk werd door sommige natuurkundigen gedacht dat de informatie die verloren ging doordat er bij het ontstaan van een zwart gat materie in viel, voorgoed verdwenen was

Nee een zwart gat verdwijnt (volgens huidig wetenschappelijk inzicht) als de kosmische achtergrondstraling (CMB) lager is dan de uitgezonden straling (warmte) van het zwarte gat. Hawkingstraling zorgt er wel voor dat er massa ontsnapt aan een zwart gat, maar doordat er meer massa terugkomt door CMB groeit een zwart gat. Als door uitdijing van het heelal de temperatuur daalt onder dat van een zwart gat, zou het zwarte gat per saldo massa verliezen. Als een zwart gat relatief klein is (kleiner dan onze maan en dus warmer dan de CMB temperatuur) zou een zwart gat wel nu al verdwijnen.

https://www.forbes.com/sites/quora/2017/06/30/what-happens-when-a-black-hole-dies/#75ac50416f6f
(vanaf --All objects with a temperature will emit radiation.--)
===

Nederlandse bron gevonden:

http://www.quantumuniverse.nl/zwarte-gaten-5-de-informatieparadox

Een interessant gevolg hiervan is dat een zwart gat met eenzelfde massa als de zon in de praktijk helemaal niet zal verdampen. Het zwarte gat straalt weliswaar een heel klein beetje Hawkingstraling uit, maar het vangt intussen ook een heleboel straling op. Het heelal zelf is immers ook gevuld met allerlei straling, de bekende achtergrondstraling. De hoeveelheid straling die ons zonsmassa-zwarte gat opvangt, is vele malen groter dan de hoeveelheid straling die het uitzendt. Het zwarte gat blijft dus voorlopig nog groeien! Pas als over heel lange tijd het heelal zelf zo ver is afgekoeld dat het minder straling uitzendt dan een dergelijk zwart gat, zal het verdampingsproces daadwerkelijk beginnen.
...
Aan de formule voor de temperatuur hierboven kunnen we zien dat een kleiner zwart gat (met minder massa), een hogere temperatuur zal hebben. Er kunnen dus wel degelijk kleinere zwarte gaten bestaan die nu al verdampen. Om dat te laten gebeuren, moet de straling van het zwarte gat een hogere temperatuur hebben dan die van de achtergrondstraling. Die laatste temperatuur is gemeten, en is ongeveer 2,7 graden boven het absolute nulpunt. Wie de berekening weer doet, zal ontdekken dat een verdampend zwart gat op dit moment een massa moet hebben van ten hoogste 4,5 × 1022 kg - grofweg de massa van de Maan.
---
maar doordat er meer massa terugkomt door CMB groeit een zwart gat.
moet zijn
maar doordat er bij zwarte gaten groter dan de maan meer massa terugkomt door CMB groeien de meeste zwarte gaten.

Ik zie twee antwoorden die ingaan om de Hawkingstraling van een zwart gat. Die antwoorden zijn niet onjuist, maar raken volgens mij niet aan de essentie van de vraag. Waar het in de vraag om gaat is namelijk of het zwarte gat blijft bestaan als er in de omgeving geen materie meer is die naar binnen gezogen wordt.
Welnu, voor het voortbestaan van het zwarte gat maakt dat geen verschil. Het zwarte gat zal inderdaad door het ontbreken van "voedsel" niet of nauwelijks meer groeien. Bovendien zal het zwarte gat niet meer zichtbaar zijn. Nu zijn zware gaten natuurlijk nooit zichtbaar (de naam zegt het al) maar zoals we onlangs hebben kunnen zien bij de "foto" van de Event Horizon Telescope, kunnen we wel een schaduw zien temidden van de omringende straling. Die straling is afkomstig van zeer hete materie die het zwarte gat omringt, de zogenaamde accretieschijf. Als er geen nieuwe aanvoer is (bijvoorbeeld sterren of interstellaire wolken) dan zal na verloop van tijd alle omringende materie zijn "opgegeten". Men kan beredeneren (met formules uit de relativiteitstheorie) dat we die materie in feite nooit naar binnen zien gaan, maar dat die rondom op het oppervlak van het zwarte gat lijkt te zijn vastgeplakt. Echter door de roodverschuiving zal de energie van die straling zodanig afnemen, dat daar al spoedig niets meer van te detecteren valt.
Er wordt verondersteld dat veel sterrenstelsels in hun kern een superzwaar zwart gat herbergen. Dat kan worden afgeleid uit de beweging van sterren in die sterrenstelsels. Echter slechts een minderheid van de sterrenstelsels heeft een actieve kern (zoals M87 waarvan het zwarte gat door de EHT is waargenomen). De theorie is dat iedere superzware kern van een sterrenstelsel actieve en inactieve periodes doormaakt. En dat wordt verklaard doordat er zo nu en dan sterren of gaswolken in de buurt van de kern komen.
Conclusie: er moeten in het heelal zeer veel "inactieve" zwarte gaten zijn die onzichtbaar zijn omdat ze geen stralende accretieschijf hebben, maar die toch met hun zwaartekrachtsveld invloed hebben op hun wijde omgeving. En dus zeker niet verdwijnen.