De oude Chinezen bezaten veel astronomische kennis, hadden zij ook telescopen?

Nee. Chinese astronomen maakten zonder telescoop gedetailleerde waarnemingen van de zichtbare sterren.
De eerste stercatalogi werden vermoedelijk gemaakt gedurende de periode van de Strijdende Staten (475 – 221 voor Christus). Ze werden door de beroemde historicus Sima Qian 司马迁 uit de vroege Han dynastie aan ons doorgegeven. Vanaf deze tijd weten we dat de sterrenhemel werd opgedeeld in verschillende kleine sterrenbeelden. Er werden eenvoudige instrumenten zoals een armillarium, een combinatie van een waarneembuis met verdeelcirkels die het mogelijk maken om posities van sterren te meten, gebruikt om lijsten van sterren en hun positie aan de hemel op te stellen.
Het is aannemelijk dat het bestuderen van de sterrenhemel plaatsvond in een eerste poging om de tijd te bepalen en om terugkerende gebeurtenissen vast te leggen om zo een kalender op te stellen. Net zoals bij andere oude volkeren is de Chinese kalender gebaseerd op de fases van de Maan.

Pas in de tweede helft van 1608 werd door Hans Lipperhey, brillenmaker te Middelburg, patent aangevraagd voor een instrument waarmee vergrote afbeeldingen konden worden gezien van ver verwijderde voorwerpen, de telescoop. Ook Sacharias Jansen uit Middelburg en Jacob Metius uit Alkmaar maakten aanspraak op deze ontdekking, reden waarom het patent niet werd verleend. Het verhaal wil dat kinderen met lensjes zaten te spelen en zo ontdekten dat de haan van de toren er door beide lensjes op afstand gezien groter uitzag. Lipperhey monteerde de lensjes in een buis en de telescoop was geboren. Daar het instrument gemakkelijk was (na) te maken verspreidde het zich snel over Europa.