Is het mogelijk dat alle materie in een zwart gat komt terwijl het heelal blijft uitdijen?

"Aangezien alle massa uiteindelijk in zwarte gaten terecht gaat komen" Waar haal je dat vandaan?

@mullog
Massa trekt elkaar aan, daar hebben we geen discussie voor nodig. Zwarte gaten zijn zo'n wijdversprijd fenomeen dat de kans 100% is dat massa ergens een keer in de invloedsfeer komt van een BH. Dat zien we nu ook al. Zodra het binnen de binnenste invloedsfeer komt van een BH, ontsnapt het niet meer (want massa trekt elkaar en de massa draait om het BH heen. kwestie van tijd voordat het opgeslokt wordt. Dat is er nog het "probleem" van de jets, waarbij deeltjes miljoenen lichtjaren de ruimte in geschoten worden. Dit zal uiteindelijk ook weer binnen de binnenste invloedsfeer komen van een BH (buitenste invloedsfeer buigt objecten slechts af, binnenste invloedsfeer "vangt" de objecten). De jets onstaan door de hoge temperaturen van de accretion disk. Naarmate meer massa over de event horizon gaat, zal de accredition disk tzt ook niet meer bestaan en de jets niet meer bestaan.
Dit is een logisch gevolg van de dynamiek van een zwart gat. Het hele "probleem" met zwarte gaten is het "checking-in, not checking out" principe. En zoals ik al zei komen zwarte gaten zodanig veel voor dat de kans op tegenkomen 100% is. Wellicht moet ik heel eerlijk zijn en zeggen dat 99.9999999 (enz)% van de massa in een BH terecht komt. Er is inderdaad geen garantie dat het allerlaatste proton (ik noem maar iets) ook verwerkt wordt door een BH, maar gewoon bestaat tot "het einde der tijden".

Dit is echt onzin.

@mullog
Hartelijk dank voor je gefundeerde mening. Zeer gewaardeerd. Mocht je in detail willen treden van wat onzin is, kan ik daar op in gaan. Vooralsnog doe je dat niet en kan ik eigenlijk alleen maar conclusies trekken die ik liever niet trek (ivm snappen v.d. materie e.d.).

Mijn reactie is nogal bot, waarvoor excuses, maar het is echt wel onzin dat je schrijft. Zwarte gaten zijn een wijdt verspreid fenomeen, dat klopt, ook in letterlijke zin. De afstanden in het heelal zijn van een schaal dat ze ook nog eens zo ver uit elkaar liggen dat je er makkelijk aan kunt ontkomen. Daarnaast valt de aantrekkingskracht wel mee, deze neemt namelijk af met het kwadraat van de afstand. Een korte berekening uitgaande van het zwarte gat in het centrum van ons melkwegstelsel en gemakshalve ons zonnestelsel waarbij ik alleen rekening hou met de massa van de zon die 98% van de massa van het zonnestelsel vertegenwoordigd: m1 = Massa Zon = 1,90E+30 KG
m2 = Massa Zwart Gat =7,03E+36
G = Gravitatie constante = 6,67E-11
r = Afstand = 2,37E+20 (= 25.000 lichtjaar) De kracht wordt dan berekend door de formule
F= G(m1*m2)/r^2 en dat levert een kracht van: F = 1,59E+16 N als zijnde de kracht die het zwarte gat op ons zonnestelsel uitoefent. De versnelling waarmee we naar het z\warte gat vallen is eenvoudig uit te rekenen met de formule: F = m*a waarbij m de massa van de zon is. Dit levert een versnelling van 8,38E-15
m/sec. Dit zijn femtometers, duizendsten van picometers! Je haalt er jets bij maar jets vertegenwoordigen nog geen fractie van een fractie van een fractie van de materie van het heelal, dus die kunnen gevoeglijk buiten beschouwing blijven. En als het mechanisme zoals jij beschrijft zou werken dan zou dat betekenen dat de Hubble deepspace opnamen geen sterrenstelsels zouden moeten laten zien omdat het licht onderweg al ergens door een zwart gat opgepikt zou zijn. Daarnaast draaien al praktisch sinds het begin van het heelal enorme hoeveelheden materie om zwarte gaten (sterrenstelsels) zonder er in te vallen en zonder dat er een indicatie is dat deze materie op weg is er in te vallen. Met de materie verdeling in het universum is er nooit een situatie waarin alle materie in een zwart gat terecht zal komen behalve dan bij het mechanisme wat WimNobel in zijn antwoord schrijft. Dus misschien hoef je die conclusie niet te trekken ;-)

Ik ga akkoord met Thecis: Doordat alle massa elkaar aantrekt, is het alleen een kwestie van tijd totdat alle massa zich in zwarte gaten bevindt.
Ook al gaat het om enkele femtometers per seconde, uiteindelijk (na jarenlang wachten) zal ook deze massa in een zwart gat komen.

Je begrijpt de strekking van mijn voorbeeld niet. Dat is alleen om aan te tonen dat de zwaartekracht werking van een zwart gat op een relatief korte afstand al niks meer voorstelt (25.000 lichtjaar is niks in het universum).De verdeling van de massa door het universum alleen al voorkomt dat het samen gaat pakken.

@mullog
De zwaartekracht stels volgens jou niets voor, maar het centrak zwarte gat in de melkweg, Sagatorius A* zorgt er wel voor dat alles hier omheen blijft draaien. Anders zouden we wel weg ebben.
Het tweede wat je niet hebt mee genomen in je berekening is al die massa die tussen de zon en het zwarte gat zit. Aangezien de massa dichtheid dicht bij het zwarte gat veel hoger is dan in de buitenregionen, is dit een massa (en dus aantrekkingskracht) die je niet mag verwaarlozen. Dus die enkele paar femtometers (die idd nagenoeg te verwaarlozen zijn), zijn wel iets groter. Berekenig wil ik nog wel voor je maken als dit nog niet overtuigt... Ten tweede trekt de lokale cluster elkaar aan. In een paar miljard jaar komt Andromeda zo'n beetje door de melkweg heen. Dit brengt het hele zaakje ook in rep en roer waardoor een nieuw (schijnbaar!) evenwicht zich zal inzetten. Dit is op allemaal op basis van zwaartekracht. .Het stelt voor jou niets voor, maar voor de natuur is het iets wat wel degelijk gaat bijdragen.
Als het daadwerkelijk niets zou voorstellen, zouden objecten als de Great Sloan Wall niet bestaan. Dit is een Superstructure wat in stand wordt gehouden op basis van zwaartekracht! En dan heb je het over iets meer van 25 kly... Daardoor zal het merendeel in de zwarte gaten vallen. Omdat de vraag was dat ALLE massa daarin zou vallen, haalde ik de jets aan. Niet dat er zoveel massa (ivm totale massa) in komt, maar wel dat er veel massa weggeslingerd wordt. Als je naar een totaal kijkt, zal je dat even moeten meenemen. Uiteindelijk zal niet alle massa in 1 BH ziten. Dat was ook niet de vraag. UIteindelijk zal alle massa in alle miljarden*miljarden zwarte gaten die het universum rijk is komen te zitten. En die zullen (naar de huidige inzichten) waarschijnljk verdampen over een periode van 100-de miljarden jaren...

Nee. Het zwarte gat is niet in staat de melkweg bij elkaar te houden, laat staan op te eten. He zwarte gat heeft een massa van 3,7 miljoen zonnen. De melkweg bestaat uit circa 200 miljard sterren. Dat betekent dat de massa van het zwarte gat 0,002% van de massa van de melkweg is. De totale massa houdt de zaak bij elkaar, samen met de donkere materie die hier nog eens een veelvoud van de zichtbare materie is. Het spijt me zeer maar je hebt echt een verkeerd beeld van hoe dit werkt.

@mullog
Prima, 1 van ons 2 weet niet precies hoe het werkt.
Wordt vervolgd

Leuk! ik heb je vraag inmiddels gezien.

Je zegt 'ja, dat is mogelijk binnen de context...' Maar begrijp ik je verhaal goed dat je eigenlijk nee bedoelt omdat het zwarte gat juist niet samen gaat met een blijvende uitdijing omdat de ruimte er zelfs in verdwijnt?

Als je met "het zwarte gat" de big crunch bedoelt en niet zomaar een willekeurig lokaal zwart gat, ja dat is niet compatibel met een blijvende uitdijing.
Maar wat ik vooral wil benadrukken is dat de modellen met blijvende, of zelfs versnelde uitdijing weliswaar tegenwoordig door meer meetresultaten worden ondersteund, maar dat het nog steeds modellen zijn. Het zou mij niet verbazen als er vroeger of later een meting gepubliceerd wordt waardoor we het model van het gesloten heelal weer moeten afstoffen en oppoetsen.