In hoeverre is het licht van de maan verschillend met dat van de zon?

Ik neem aan dat er op de maan ook sprake is van fluorescentie. Dus die 7% reflectie is dat allemaal 'gefluoriseerd' licht of zijn er ook stralen die echt onveranderd gereflecteerd worden?

Van fluorescentie op de maan heb ik nog nooit gehoord. Het zonlicht wordt "gewoon" gereflecteerd, zoals ieder voorwerp met een ruw oppervlak dat doet. Daarbij verandert de golflengte van het licht niet. Ook is er geen sprake is van een specifieke kleur of golflengte die beter wordt gereflecteerd dan de andere: de maan is grijs. Als we kleur zien komt dat vooral doordat de aardse atmosfeer bepaalde golflengtes beter doorlaat dan andere.

misschien is fluorescentie niet het juiste woord maar ik bedoelde meer: "(Als de temperatuur op aarde constant is, betekent dit dat de stralingsbalans neutraal moet zijn.)Dat wil zeggen dat de inkomende kortgolvige zonnestraling de aarde weer verlaat als uitgaande langgolvige aardse straling" https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonlicht

Dat is juist, en het geldt voor de maan net zo goed als voor de aarde. Alleen heeft de maan geen atmosfeer en reageert daardoor veel sneller en sterker op het verschijnen en verdwijnen van zonlicht. We hebben het dan over een tijdschaal van enkele minuten, en een bereik van 260° tegenover uren en een bereik van maximaal 30° voor de aarde. Zowel de aarde als de maan zenden op grond van hun temperatuur infraroodstraling uit. Die fluctueert bij de maan dus ook sterker dan bij de aarde.
Met fluorescentie heeft dit alles niets te maken. Dat is een verschijnsel dat bij sommige mineralen optreedt en waarbij zichtbaar licht wordt uitgezonden nadat het met UV is aangestraald. Maar dan hebben we het over een tijdschaal van microseconden. Fluorescerende mineralen worden hier en daar op aarde gevonden en zijn te bewonderen in het Teylers museum in Haarlem. Of ze ook op de maan voorkomen weet ik niet maar ze zullen zeker geen meetbare bijdrage leveren aan het maanlicht.

Maar is er wel een vergelijking mogelijk tussen de omvorming van de (absorberende?) korte golf naar een (emitterende?) lange golf zonlicht en de eigenlijk fluorescentie?
Maw hoe wordt kort zonlicht gemaakt tot lang zonlicht? Is daar dus ook niet sprake van dat een (aardse) elektron een hoog-energetisch foton (uv-zonlicht) absorbeert en daardoor in een aangeslagen toestand belandt en vervolgens terugvalt naar de grondtoestand onder uitzending van een foton van lagere energie (langere golflengte;infrarood)? Zo nee hoe werkt het dan wel? Zo ja, waarom heet het dan geen fluorescentie?

Nee het zijn echt twee verschillende dingen. Absorptie door een elektron gebeurt op specifieke golflengten, nl. die die het verschil in energie tussen twee oribitalen vertegenwoordigt. Emissie volgt dan doorgaans op dezelfde golflengte, maar in een andere richting, waardoor we effectief verstrooiing krijgen. Als de absorptie meerdere niveaus omvat bijv. 1->3 en dan emissie 3->2 en 2->1, dan kan de absorptie in UV zijn en de emissie in visueel en dan hebben we fluorescentie.
Absoptie door moleculen van gesteente (zoals op de maan en op aarde) en van gassen (zoals op de aarde en in de ruimte) en van vloeistoffen (zoals op aarde) veroorzaken een trilling (in vaste stof) of een beweging (in vloeistof of gas) van de moleculen. Dit is een thermische beweging en is uitsluitend afhankelijk van de temperatuur en heeft niets met elektonenschillen te maken. De straling die de thermische moleculen uitzenden is niet een onmiddellijke reactie op ingevangen zonlicht door een bepaald molecuul. Het is ook niet bij een bepaalde golflengte, maar verspreid over het spectrum (continuumstraling). De piek van de stralingskromme is afhankelijk van de temperatuur en ligt voor de aarde en de maan in het infrarood. Daarbij aangetekend dat de temperatuur, en dus de golflengte waarbij deze piek valt, voor de maan veel sterker schommelt dan voor de aarde.