Hoe kun je de afstand tot de maan berekenen als je alleen de diameter van de aarde kent?

Is je eerste zin correct? Of moet er nog ergens maan staan?
Toch blijf ik nog met mijn vraag zitten. Je meet dus eerst de diameter van de maan en dan de afstand. Maar ik begrijp niet goed hoe je de diameter van de maan te weten komt. Want de schaduw die deze afwerpt is toch alleen de diameter van de schaduw alleen; je moet dan toch eerst de afstand weten hoe de schaduw van de maan in verhouding staat tot zijn werkelijke diameter? Je link komt overigens niet door.

De eerste zin kan inderdaad wat duidelijker.
Het gaat erom dat de diameter van de cirkelvormige schaduw van de aarde die op de maan valt , die is ongeveer net zo groot is als de diameter van de aarde. Als je de diameter van die cirkelvormige aardschaduw op de maan vergelijkt met de diameter van de maan dan is is die diameter van de schaduw ongeveer 8/3 x de diameter van de maan. De diameter van de maan zal dan dus 8/3 x de diameter van de aarde zijn en de diameter van de aarde is te bepalen. Het linkje werkt bij mij wel gewoon, maar hier is die nog een keer.
http://www.astro.washington.edu/courses/astro211/CoursePack/cp03a_distance_sun.pdf

Ik weet niet zeker of ik het al helemaal begrijp. De link heb ik gelezen en was weer wat verhelderend.
Maar heb ik goed begrepen dat de cirkelvormige aardschaduw dus een gedeeltelijke maansverduistering is?! In de link las ik dat ze het hebben over een curve die de maan door de aardschaduw maakt. Ik maak daaruit op dat ze de baankromming die de maan aflegt doorheen de aardschaduw. Ik weet niet zeker of die curve overeenkomt met een cirkelvormige aardschaduw bij een gedeeltelijke maansverduistering.
Maar hoe dan ook, eigenlijk blijf ik met een lastiger probleem. Want als je dan de diameter via de cirkelvormige aardschaduw meet in hoeverre zegt dat echt iets over de werkelijke diameter. Want stel dat de maan veel verder weg zou staan én veel groter zou zijn (te vergelijken met de zon (voor het gemak laten we de echte zon weer maar idem zoveel verder gaan staan)). In onze ervaring vanuit de aarde blijkt immers dat de maan precies gelijk valt met de zon tijdens een zonsverduistering, dus het is een goede vergelijking. In dat geval zal je toch dezelfde cirkelvormige aardschaduw vinden terwijl die maan (ter grote en op afstand gelijk aan de zon) dus in werkelijkheid veel groter is dan de maan die er in het echt bestaat? Dus hoe omzeil je dan dat probleem? Ik hoop dat mijn probleem een beetje duidelijk is? Maar natuurlijk is het goed mogelijk dat ik alleen een illusionair probleem heb?!

Om het even te illustreren. Je moet de aardschaduw zien als een hele lange rechte buis, en de maan als een tennisbal die zo ver ligt dat je hem niet aan kan raken. We nemen aan dat er nog een extra maan is die zo groot is als een voetbal, maar verder weg ligt. Steek je nu de buis (de schaduw van de aarde) tegen de tennisbal aan, dan kan je door de vorm van die buis op de bal te vergelijken met de vorm van de bal inschatten hoe groot die bal is ten opzichte van de doorsnee van de buis. Steek je nu dezelfde buis naar de voetbal, dan kan je dat nog een keertje doen. Je zal daarbij tot de conclusie komen beide ballen een verschillend formaat hebben, ook al zien ze er vanuit jouw standpunt even groot uit. En ook dat het best goed mogelijk is om met de verhouding van de doorsnee van de buis de doorsnee van de onbereikbare bal op onbekende afstand in te schatten. Datzelfde hadden de oude grieken ook door, en hadden zo een manier gevonden om de grote van de tennisbal (maan) te bepalen. Wat conreter:
Als de maan (tijdens een maansverduistering) achter de cilinder verdwijnt (zie plaatje in de link,
http://assets.kennislink.nl/upload/210199_962_1218537736995-Maansverduistering_KL.jpg) dan zie je dat zowel de rand van de maan, als de rand van de schaduw cirkelvormig zijn.
Aan de hand van de verhouding van die twee cirkels kan je dan dus de omvang van de maan bepalen.